You are currently viewing Αγγελική Θάνου: ένα πεζοποίημα

Αγγελική Θάνου: ένα πεζοποίημα

 ΤΟ ΞΥΠΝΗΤΗΡΙ

 

  • Πού πας με τόσα διλήμματα αγκαλιά;

  • Διφορούμενα αναζητώ, δίστρατα και διχάλες.

  • Δεν σε φοβίζουν τα αδιέξοδα, αυτά τα εκβιαστικά τελεσίγραφα;

  • Όχι, το μονοπάτι το αδιάβατο επιλέγω συχνά.

  • Τι κρατάς μέσα στη χούφτα σου τόσο σφιχτά;

  • Ένα σποράκι αμφιβολίας, αυτό το αναποφάσιστο «ή».

  • Θα το φυτέψεις;

  • Ναι, εκεί που ανταμώνουν το μικρό ναι με το μεγάλο όχι.

  • Γιατί;

  • Για να φυτρώσει δέντρο – ξυπνητήρι. Κάθε φορά που θα χτυπά, δεν θα υπάρχει το Ιησού ή Βαραβά μήτε το ή του ύψους ή του βάθους, μήτε το ή ρούφα ή φύσα, μήτε το να σαλπάρω ή να σαλτάρω. Κάθε κουδούνισμα θα σημαίνει ο κύβος ερρίφθη. Ο χρόνος θα έχει αποφασίσει. Μόνη αμφιταλάντευση θα είναι μια αιώρα.

Μπορείς να ανέβεις!

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.