ΡΩΤΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ
Ρώτα τον πλάτανο τι είναι ο χρόνος, ρώτα τα ψηλά βουνά
όπου το χιόνι δεν λιώνει
ρώτα τον ουρανό, τι είναι η διάρκεια
και τη θάλασσα που φυλάει το αιώνιο αλάτι
ρώτα την καρδιά σου, που μόνο τη στιγμή ξέρει
και τους νεκρούς που περιμένουν την ανάσταση.
Πέταξε τα ρολόγια, τα καμπαναριά γκρέμισε
εκεί είμαστε όπου το μέλλον γίνεται παρελθόν
στην κόψη της στιγμής της άπιαστης οι αισθήσεις
ο κόσμος μας, φευγαλέες αναλαμπές μες στην ομίχλη
και ο νους ματαιοπονεί νερό που ρέει να εξηγήσει
απ’ την πηγή ώς το δέλτα ο δρόμος πάντα διαφορετικός.
Ρώτα τον υπέργηρο, ρώτα τα παιδάκια, την έγκυο
τον φυλακισμένο, τον ερωτευμένο, τον ετοιμοθάνατο
ο χρόνος είν’ απέραντος, ο χρόνος είν’ στενόχωρος
τον κόβουν σε φέτες οι άνθρωποι, να γίνει υποφερτός
με τις επαναλήψεις τον πολεμάει το εθιμικό ορμέμφυτο
μόνο στα μυαλά μας παίρνει εκείνη τη μορφή
που δεν νικιέται με τίποτε·
μα είναι και παρηγοριά και δικαιοσύνη και δημοκρατία δίχως εξαίρεση.
Ρώτα το χρόνο τι είναι, μόνο το σφυγμό σου ακούς
από τη στιγμή ώς το άπειρο είναι ασύλληπτος
αλλά ο πλάτανος ξέρει πότε να ρίξει τα φύλλα
ρυθμισμένος είναι του ουρανού ο κύκλος.
Φτιάξε το δικό σου χρόνο, να είναι στα μέτρα σου
σμίξε το στίχο με τους ρυθμούς της οικουμένης
κι αν νοσταλγήσεις το άμετρο, το αμέτρητο
μέτρα τα πλατανόφυλλα, την άμμο ή τα άστρα.
Ρώτησέ με τι είναι ο χρόνος, θα σου απαντήσω εν καιρώ.
(Από την συλλογή “Τα σημάδια του περάσματος”, εκδ. Οδός Πανός, 2020)
