You are currently viewing Βάνια Σύρμου: Ένα διήγημα

Βάνια Σύρμου: Ένα διήγημα

ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΣ

Αυτή η μικρή ρωγμή στον τοίχο θα μου λείψει. Μόνο σ’ εσένα το λέω. Είναι η πρώτη  εικόνα της μέρας  όταν ανοίγω τα μάτια  κι η τελευταία  τη νύχτα, όταν  δε λέει να με πάρει ο ύπνος. Κάθομαι ώρα και την κοιτώ παρατηρώντας τις μικρές διακλαδώσεις της και το ελαφρύ σκάσιμο του σοβά που αντιστέκεται αθόρυβα σαν να μη θέλει να μαρτυρήσει τη φθορά του. Βρίσκεται  εκεί, για να μου δείχνει τον χρόνο που περνά, διανύοντας αργά  μια σταθερή και συνάμα απρόβλεπτη πορεία, σαν τη ζωή. Στενοχωριέμαι που την αφήνω έρμαιο στην επισκευστική μανία του σπιτονοικοκύρη που θα ψάχνει τον επόμενο ενοικιαστή. Οι τοίχοι να ξέρεις,κρύβουν τα περισσότερα μυστικά του σπιτιού. Ακούν χωρίς να μιλάνε. Φιλοξενούν φωνές και μελωδίες και αν τους φερθείς ευγενικά ακουμπώντας προσεκτικά  το αυτί σου πάνω τους, μπορούν να σου τις  δανείσουν,  ακόμα κι από  το διπλανό διαμέρισμα, γεμίζοντας το κενό της  δικής σου κάμαρης.

Ποτέ δεν ήμουν καλή με τους αποχαιρετισμούς. Μου είναι δύσκολο  να  αποχωριστώ κι εσένα μα δεν μπορώ να σε πάρω μαζί μου. Μια βαλίτσα μόνο ετοίμασα  με τ’ απολύτως απαραίτητα. Η περιοδεία θα ‘χει πολλές μετακινήσεις .  Περάσαμε πολλά εσύ κι εγώ. Τρεις μετακομίσεις σε δυο χρόνια. Τα δυάρια  βλέπεις  στο κέντρο μοσχοπουλιούνται τώρα με τον τουρισμό. Πάντα  ήσουν εκεί για μένα. Το πρωί να σε χαιρετώ πριν φύγω για τη δουλειά  και το βράδυ  στη γωνιά  του καθιστικού να με περιμένεις,κομψά   ντυμένη μ’ εκείνο το μπροκάρ μαντώ που ‘χα βρει στα αζήτητα, στο βεστιάριο  του Εθνικού  και στο κεφάλι,  το ασορτί βελούδινο μπορντώ καπέλο της γιαγιάς . Πάντα ήρεμη, πάντα έτοιμη να μ’ ακούσεις, χωρίς να μιλάς, χωρίς να θυμώνεις με τα νεύρα μου, κοιτώντας με μ’εκείνο το αδιόρατο χαμόγελο συγκατάβασης.

Μόνο ο Γιώργος είχε πρόβλημα μαζί σου, κάθε φορά που ερχόταν για να  περάσουμε  το βράδυ μαζί. Τον ενοχλούσε η παρουσία σου.  Ένιωθε πως  τον παρακολουθείς.  Το βλέμμα σου του φαινόταν ελεγκτικό.  Δυσκολευόταν και να με φιλήσει μπροστά σου. Δεν μπορούσε να «λειτουργήσει», όπως μου ‘χε εξομολογηθεί. Γι΄αυτό πηγαίναμε κατευθείαν στην κρεβατοκάμαρα. Σ’ αυτό υποχωρούσα. Καταλαβαίνεις…  Αλλά η θέση σου δεν θ’ άλλαζε, ο κόσμος να χαλούσε. Στο τέλος υποχώρησε εκείνος και δεν ξαναπέρασε απ’ το σπίτι.

Θυμάμαι  όταν σε πρωτοείδα σ΄εκείνο πολυκατάστημα της Ερμού που ετοίμαζα τις  Χριστουγεννιάτικες βιτρίνες. Δούλευα όλο το βράδυ για να τις στήσω και τις τρεις: ανδρικά, γυναικεία, παιδικά. Ο καταστηματάρχης βιαζόταν να προλάβει  την εορταστική αγορά.  Το αποτέλεσμα ήταν μαγικό! Ο κόσμος σταματούσε και χάζευε  για ώρα. Από τις καλύτερες δουλειές μου! Αν με ρώταγες τότε  πού θα ‘θελα να περάσω τις γιορτές, θα σου’λεγα,  μέσ’ στη βιτρίνα!

Σε βρήκα στην αποθήκη του μαγαζιού, όταν πήγα για να πάρω τα κομμάτια των καινούριων  μανεκέν από πολυεστέρα, που θα πρωταγωνιστούσαν στο γιορτινό σκηνικό που είχα ετοιμάσει. Στεκόσουν σε μια γωνιά γυμνή και ξεχασμένη, στολίδι μιας άλλης  εποχής, όταν  οι βιτρίνες της Ερμού και της Σταδίου ήταν το κόσμημα  της Αθήνας. Το ελαφρύ χαμόγελο και το φθαρμένο από το χρόνο μακιγιάζ, σου ‘διναν μια φυσικότητα που θα ζήλευε κάθε κούκλα βιτρίνας.  Ο μαγαζάτορας ευχαρίστως σε παραχώρησε όταν του το ζήτησα, δώρο για την καλή μου δουλειά. «Να την πάρεις! Την είχα ενθύμιο απ’το μαγαζί του πατέρα μου αλλά τώρα μου πιάνει  το χώρο. Καλή ποιότητα! Δε βρίσκεις εύκολα τέτοιες κούκλες πια!».

Τον πιστεύω.

 Βιογραφικό Σημείωμα

Η Βάνια Σύρμου σπούδασε κλασσική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάζεται ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στην Εκπαίδευση. Μεταφράσεις της από την αγγλόφωνη λογοτεχνία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μπιλιέτο. Διηγήματά της έχουν βραβευτεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και δημοσιευτεί στα λογοτεχνικά ηλεκτρονικά περιοδικά: Fractal, Πλανόδιον – Ιστορίες Μπονζάι, Φρέαρ, το βιβλίο.net, Book Press, diastixo.gr, Θράκα, Περί Ου,  καθώς και στην «Ανθολογία μικρού διηγήματος για τη νύχτα» από τις εκδόσεις κύμα (2017), στην Aνθολογία διηγήματος “Παράξενες Ιστορίες με γάτες” από τις εκδόσεις Κύμα (2017), στην Ανθολογία διηγήματος “Λόγος του ’18” από τις εκδόσεις tovivlionet (2019), στην Ανθολογία διηγήματος “Ιστορίες της Άνοιξης” από τις εκδόσεις Παράξενες μέρες (2019), στην Ανθολογία διηγήματος «Γύρω στα μεσάνυχτα» από τις εκδόσεις Παράξενες μέρες (2019), στη Συλλογή διηγημάτων της “Τερματικός Σταθμός και άλλα διηγήματα” από τις εκδόσεις Μπιλιέτο (2019).

 

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.