Κλεονίκη Δρούγκα: ένα ποίημα Post author:Κλεονίκη Δρούγκα Post published:26 Ιουνίου 2021 Post category:ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ / Ποίηση Καθένας γυρεύει μια απάντηση Σήκωσα το κεφάλι μου ψηλά και χάζευα το βύθισμα του ήλιου όπως το κάνουν όλοι με λαγνεία λυτή φλερτάρουν τα χρώματα σμίγουν μαζί τους αγγίζουν το κατακόκκινό τους χαμογελούν με σπάταλη διάθεση αφουγκράζονται. Το φεγγάρι του θερισμού φίλησε τον ήλιο που σωριάστηκε που πρόδωσε ακόμη μια φορά τη μέρα που νυσταλέα μες τα αρώματα -όπως και αν το δεις- αντάλλαξε το χρυσό με το σκούρο. Η νύχτα ευγνωμονούσε το ξεγλίστρημα του ήλιου. Δε θέλει σοφία να καταλάβεις ότι το ένα διαδέχεται το άλλο κι όπου η ψυχή κατοικεί μια φορά την άλλη αδάμαστη παγιδεύεται αλλού σε νέο ήλιο είναι, άλλωστε, μια νομοτέλεια η κίνηση μια ελευθερία. Μάταια βασανίζεσαι να ξεχωρίσεις τη ζημιά απ΄ το κέρδος η επόμενη ανατολή θα φέρει πάλι φως. 131 Facebook0Tweet0Pin0Email0 Tags: ήλιος, ποίημα, Φεγγάρι You Might Also Like Α. A. MILNE: Η Γουίννυ – ο – Πουφ, Μετάφραση: Παυλίνα Παμπούδη 4 Απριλίου 2020 Βασιλική Νικοπούλου: Tο διαιτολόγιο του συγγραφέα 22 Φεβρουαρίου 2020 Έζρα Πάουντ: Σημειώσεις για το Άσμα .CXX –Μετάφραση: Δημήτρης Ξυδερός 30 Μαρτίου 2019 Ξανθίππη Ζαχοπούλου: ένα ποιητικό πεζό 6 Φεβρουαρίου 2021 Αφήστε μια απάντηση Ακύρωση απάντησηςCommentEnter your name or username to comment Enter your email address to comment Enter your website URL (optional) Δ Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.