You are currently viewing Μαρία Γυφτογιάννη: ένα κείμενο   

Μαρία Γυφτογιάννη: ένα κείμενο  

Ο Πολεμιστής του Φωτός

 

Αφιερωμένο στη μνήμη των

Ελευθέρων Πολιορκημένων Εφήβων –Γελεκτσίδων-

του Μεσολογγίου

 

Όταν επαναστατείς ενάντια στον δυνάστη σου η καρδιά σου γεμίζει χαρά, η αίσθηση της ελευθερίας είναι τόσο έντονη που δεν σε νοιάζει ακόμα και αν στο τέλος του δρόμου σε περιμένει ο θάνατος. Αυτός έχει ήδη ηττηθεί.

            Αναγεννιέσαι και νιώθεις  να ξαναγυρνάει μέσα σου το πνεύμα της ζωής. Ο αγώνας έχει ήδη κερδηθεί στα μαρμαρένια αλώνια του εαυτού σου.  Ο δυνάστης έχει υποστεί μία συντριπτική αποκαθήλωση και παύει να έχει οποιαδήποτε επίδραση πάνω σου. Οι αόρατες γάζες που σε έδεναν με αυτή τη μούμια, πέφτουν άχρηστες στο χώμα. Η βαρβαρότητα της  δουλείας σου αποτελεί παρελθόν.

 Εδώ είναι το κρίσιμο σημείο. Πρέπει να ελέγξεις τον ενθουσιασμό σου -τον ενθουσιασμό του παιδιού που κατακτά κάτι καινούριο- διαφορετικά είσαι εύκολη λεία στα νύχια του δυνάστη. Προσήλωση στον στόχο και τακτικές κινήσεις, ψυχραιμία και μυστικότητα είναι το κλειδί της επιτυχίας.

Συνήθως ο δυνάστης έχει κάποιο αδύνατο σημείο και αυτό είναι το λάθος του το οποίο εκπηγάζει από τη σιγουριά που νιώθει επειδή σε κρατάει στο χέρι. Δεν του περνάει από το μυαλό ότι θα εξεγερθείς. Εκεί λοιπόν πρέπει να χτυπήσεις ώστε να τον αιφνιδιάσεις.

Το αμέσως επόμενο βήμα είναι να του δείξεις τη δύναμή σου, τα δόντια σου. Ο σκλάβος που ήσουν πέθανε και βλέπει μπροστά του έναν ελεύθερο άνθρωπο. Το παράξενο είναι ότι όταν αποφασίσεις να απαλλαγείς,  όσο ζόρικες και αν είναι οι συνθήκες, βρίσκεις τον τρόπο να το κάνεις. Κάποια ιδέα θα περάσει από το μυαλό σου, θα γίνει σχέδιο και θα το ακολουθήσεις.

Κι εκεί αναγνωρίζεις μία ανώτερη δύναμη, τον Θεό, που έχει τρέξει προς βοήθειά σου. Όταν το νιώσεις αυτό, η δύναμή σου πολλαπλασιάζεται και καταλαβαίνεις ότι ο φόβος απλά υπάρχει χωρίς να σε αγγίζει. Ώσπου εξαφανίζεται. Αυτός είναι ο βασικός παράγοντας της καταδυνάστευσής σου. Ο φόβος. Μόλις εκλείψει τα δίνεις όλα για την ελευθερία σου και ας ηττηθείς στο πεδίο της ύλης. Το πνεύμα σου κέρδισε.

Φυσικά ο δυνάστης δεν πρόκειται να τα παρατήσει εύκολα. Αρχικά θα προσπαθήσει να σε προσεταιριστεί και να αποκαταστήσει την προηγούμενη κατάσταση στη σχέση σας. Θα σου τάξει λοιπόν λαγούς με πετραχήλια. Όταν καταλάβει ότι δεν πρόκειται να δεχθείς, θα αρχίσει τις απειλές. Όταν και πάλι αρνηθείς θα προχωρήσει στην υλοποίηση των απειλών. Εκείνο που τον τρελαίνει δεν είναι ότι έχασε ένα σκλάβο, αλλά ότι δεν τον αναγνωρίζεις πια ως αφέντη σου, ότι τον αψήφησες και τον κοίταξες στα μάτια ως ίσος προς ίσο. Η λύσσα του μπορεί να φτάσει στα άκρα. Να του μπει στο μυαλό ο αφανισμός, όχι μόνο ο δικός σου αλλά και όσων αγαπάς. Για αυτό προσοχή.

Το συναίσθημα που καθορίζει τη ζωή του ανθρώπου είναι ο φόβος. Αν αποδεχθείς το φόβο και δεν τολμήσεις να τα βάλεις μαζί του, τότε θα ζεις σαν σκλάβος.  Αν όμως μετρηθείς μαζί του, τότε είσαι πραγματικά ελεύθερος άνθρωπος. Αυτό δεν γίνεται εύκολα, ζεις μέσα σου μεγάλη αντιπαλότητα. Μέχρι που τελικά αποφασίζεις να πεις: πάω και ότι θέλει ας γίνει.

Η τελευταία φράση σημαίνει ότι σιχάθηκες πια να παλεύεις με το φόβο και αφήνεσαι στην εξέλιξη των πραγμάτων. Παραδίδεις τον έλεγχο και αφήνεσαι σε κάτι άλλο έξω από σένα. Και αυτό το κάτι άλλο δεν είναι μόνο έξω από σένα είναι και πολύ μεγαλύτερο από σένα. Αναγνωρίζεις, βλέπεις, αισθάνεσαι, ζεις το Θεό. Εκείνη τη στιγμή γίνεσαι ένα μαζί Του, ένα από τα ευλογημένα Του παιδιά. Εκείνη την στιγμή όλα λάμπουν και αποκτούν ζωή. Η θέρμη στην καρδιά σου και τα δάκρυα στα μάτια σου είναι η λύτρωσή σου.

Πώς λοιπόν να σε κερδίσει ο δυνάστης;  Αυτός δεν είναι παρά μία μαύρη Σκιά, αφοσιωμένη στα έργα της ανομίας και εσύ ένας πολεμιστής γεμάτος φως. Είναι ποτέ δυνατόν το σκοτάδι να κερδίσει το φως;

 Το κακό τρέφεται με κακό. Αλλιώτικα σβήνει. Γι’ αυτό ο δυνάστης γίνεται δυνάστης, γιατί αγκαλιάζει το κακό με όλες του τις δυνάμεις. Αυτή είναι η προαιώνια μάχη μεταξύ του καλού και του κακού και ο κάθε άνθρωπος διαλέγει το στρατόπεδο στο οποίο θα ανήκει. Στο τέλος της μάχης ή θα έχεις κερδίσει την ψυχή σου ή θα την έχεις χάσει για πάντα.

Να θυμάσαι ότι το πνεύμα είναι ανώτερο από την ύλη, ο θάνατος είναι υποδεέστερος της ελευθερίας. «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη Ζωή» και η επιλογή τού να είσαι ελεύθερος ή σκλάβος είναι αποκλειστικά δικιά σου. Εσύ φέρεις ακέραιη την ευθύνη σε ποιο στρατόπεδο θα ανήκεις. Εσύ γνωρίζεις μέσα σου τι πρέπει να κάνεις. Εσύ είσαι ο κύριος του εαυτού σου.

Πολλές φορές μπορεί να αναρωτηθείς γιατί να συμβούν σε σένα όλα αυτά, όμως δεν διαλέγουμε εμείς τις μάχες μας. Εμείς διαλέγουμε αν και πώς θα πολεμήσουμε. Σαν λιοντάρια ή σαν γάτες.

Όταν νικήσεις τον δυνάστη, να είσαι άνθρωπος μαζί του. Μη γίνεις κάτι χειρότερο από αυτόν. Η τιμωρία σου να είναι τέτοια που να του επιτρέψει να σκεφτεί τι έκανε. Κι εσύ να συνεχίσεις το βίο σου με δικαιοσύνη.

Τις στιγμές που θα σκέφτεσαι ότι η ζωή σου πήγε χαμένη και το παράπονο θα σε κατακλύζει για τις δυσκολίες και τη σκλαβιά που πέρασες, να έχεις το νου σου ότι άλλαξες και έμαθες. Όσο έχεις μπροστά σου για να ζήσεις, να το κάνεις ελεύθερος και περήφανος. Ο δυνάστης δεν υπάρχει πια. Κι αν αυτό δεν σε ικανοποιεί, σκέψου το Μεσολόγγι.

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.