Η Χάρις

Αστρίτης έρχεται o στίχος με ένα σσσς στο σκοτεινό χωράφι

Κινδυνος-

Κάτι θα γίνει, τι;

Αιφνίδια, φονική βροχή γαζώνει το σκοτάδι

Στοιχεία δεν υπάρχουν, σβήστηκαν

Λέγε, τι βλέπεις;

Βλέπω χαρούμενο παιδί

Με τ’ όνομα οσίας που μαρτύρησε επί Δεκίου

Πόδας Χάρις τμηθείσα προς Θεόν τρέχει

τους ψυχής γαρ ου συνετρίβη πόδας.

Έχουν παραγραφεί πλέον το πείσμα και η αρετή

Η φρίκη  

Σβήστηκαν και οι αμαρτίες όλων, μένει το όνομα.

Τώρα ξανά χαρούμενο παιδί, η Χάρις τρέχει μ’ άλλα πόδια  

Στο σκοτεινό χωράφι, παίζει μ’ ένα κίτρινο μπαλόνι

(μέσα του, σίγουρα κάποια ψυχή – ίσως του Δέκιου-)

Φυσάει μια μουσική στα δέντρα, πώς φυσάει

Απ’ τα παλιά, απ’ την Καππαδοκία

Α! το μπαλόνι αναλήφτηκε

Α! το φεγγάρι

(Όταν σου δείχνω το φεγγάρι, άλλο σκέφτομαι

άλλο και το φεγγάρι, πρόσεχε τι θα σκεφτείς-)

Αστρίτης έρχεται η σιωπή με ένα σσσς στο σκοτεινό χωράφι

Συγχώρεση-