2 Απριλίου, Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου (και κάθε μέρα, όλα τα χρόνια)
Ένα από τα πολλά πράγματα για τα οποία ευγνωμονώ τους γονείς μου είναι που μου έδειξαν το μεγάλο παράθυρο, με βοήθησαν να το πλησιάσω κι εγώ, να μάθω να το ανοίγω, μέχρι που κατάφερα να το κάνω από μόνη μου κι όποτε το επιθυμώ.
Όλη μου τη ζωή είμαι κάτω από αυτό το παράθυρο.
Ανακάλυψα ένα τεράστιο καταφύγιο, ένα πελώριο εργαστήρι φαντασίας, μια υπέροχη πηγή δημιουργίας, έναν κόσμο κάποτε χωρίς στερεότυπα, άλλοτε χωρίς φυσικούς νόμους, δίχως πάντα τα γνωστά “πρέπει” και με τονισμό στο “θέλω και μπορώ”, μια γερή σανίδα σωτηρίας και το κουράγιο να αντέχω μέχρι να φτάνω κάθε φορά σε αυτήν (τη σανίδα).
Το μεγάλο μου παράθυρο, το βιβλίο, με βοήθησε να παραμείνω παιδί όσο χρειάζονταν (εντάξει, ίσως και λίγο παραπάνω… 😉 ) Και με βοηθά να κάνω εδώ και χρόοοονια πια, τη “μεγάλη”.
Θα ήθελα τόσο πολύ να μπορούσα να σφίξω στην αγκαλιά μου όοολους εκείνους τους συγγραφείς των παιδικών μου χρόνων και να τους ευχαριστήσω που έφτιαξαν αυτό το παράθυρο για μένα, για όλους. Κι αργότερα εκείνους που με βοήθησαν (στην καθημερινότητα, αλλά και στις ιδιαίτερες, δύσκολες ή/και ξεχωριστές στιγμές) να μεγαλώσω τα δικά μου παιδάκια. Κι όσους συνεχίζουν να το κάνουν άξια, με κόπο και με ειλικρίνεια, δηλαδή.
Εκείνους που, με κάθε πετραδάκι στο παράθυρο, άφηναν (κι αφήνουν) κι ένα κομμάτι της ψυχούλας τους, των ονείρων τους, της αγάπης τους, της θλίψης τους, της χαράς τους, των γνώσεών τους…με την ελπίδα πως δεν θα πάει χαμένο, πως κάποιο άλλο παιδάκι, μικρό ή μεγάλο, θα το εκτιμήσει και θα πάει λίγο παραπέρα -όπως και οι ίδιοι οι δημιουργοί του.
Και πολύ περισσότερο θα ήθελα να φιλήσω το χέρι όσων το έκαναν σε δύσκολες εποχές αγνοώντας το χλευασμό για την …παρακατιανή ενασχόλησή τους. Ελπίζω αυτό που άφηναν πίσω τους να μπόρεσε να παρηγορήσει για λίγο τις ζωές τους.
Για τους ίδιους λόγους, προσωπικά σιχαίνομαι τους …συνταγογράφους, κυρίως όσους απευθύνονται στα παιδιά αντλώντας τους θησαυρούς τους (των παιδιών), για να δημιουργήσουν τους δικούς τους (θησαυρούς).
Αποδεκτοί εδώ είναι μόνον οι ιατροί συνταγογράφοι, για ευνόητους λόγους και αχρείαστοι να ‘ναι.
