Μάρτη μου πενταγιόματε*

Με τις ονομασιές σου όλες

ποιητικά δεν σε καλωσορίζω

Μπας και δεν είν’ πολιτικά ορθές

Κι αρχίσω να τσιρίζω

αν φύγουν οι αναγνώστες

Είναι που κουράστηκα πλέον να ερίζω

Εδώ κι εκεί

Με ένα μάτσο βιόλες

Πολιτικά ορθές

Κενές, παθητικά βίαιες και μουρλές

(με το παρντόν)

Εσύ Μάρτη μου

δεν φταις σε τίποτα

Αλλά μιας κι ήρθες

πάρε από μπρος μου

όλα τούτα τα ανείπωτα

Και κάνε τα εσύ ένα Ποίημα.

Εδώ φέρνεις την Άνοιξη

Αυτό δεν μπορείς;

* Γιόμα= γεύμα

Έτσι όπως μεγαλώνει αισθητά η μέρα από το Μάρτιο, οι εργάτες γης που δούλευαν ολημερίς άρχιζαν να κλείνουν συμφωνίες για μεροκάματα που συμπεριελάμβαναν πέντε γεύματα (πρωινό, κολατσιό, γεύμα, απογευματινό κολατσιό και βραδινό).

Η ονομασία “Πενταγιόματος” ή “Πεντεγιόματος” εμφανίζεται τακτικά σε λαϊκές αναφορές για περιοχές της ορεινής Πελοποννήσου.