ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΝΑΟΥ

Ο Παντοκράτορας μισοσβημένος στον τρούλο της μνήμης

σπασμένα φτερά αγγέλων και πουλιών στις καμάρες.

Ένα καπνισμένο τροπάρι περιφέρεται

στα στόματα των αγίων.

Κουράστηκα.

Καρφώνω στην ωραία πύλη την αδυναμία μου

ένα δεκαπεντασύλλαβο σταλακτίτη σταλαγμίτη

στη θέση του Χριστού τη μορφή μου

στα εγκόλπια τις όσιες προσπάθειές μου

και τους αγίους κόπους μου.

Το δικαιούμαι γιατί πόνεσα πολύ

κι αγωνίστηκα τόσο πολύ για τόσο λίγο.

Με περπατάς κι είμαι γεμάτος εσταυρωμένες στιγμές

ζωγραφισμένες στα μάτια μου αγωνίες γοργόνες

κι αριστερά στην πύλη μια Παναγιά χαμογελαστή

αβασίλευτη μέσα μου, εσύ.

Αυτός είμαι,

ολόκληρη συνομοταξία αγγέλων γιασεμιών

πεσμένη σ’ ανυποληψία.

Τα ποιήματά μου απλώς με θυμίζουν.