Ο κήπος σκιερή ετοιμασία περιεχομένου
Τα σκαλιά στρογγυλεμένα σε ακουμπούσαν για να αρχίσεις να νιώθεις
Κι όταν έμπαινες στο διάδρομο
Χώρος απροσδιόριστος, χρησιμότητα δύο κατευθύνσεων
με μια υδρόγειο για παράθυρο.
Παραπλάνηση πρώτη: αυτό έβλεπε μόνο στην πίσω αυλή
Η σάλα παγωμένη και κλειστή. Θυμάσαι ένα καλάθι της μπουγάδας εκεί (;)
Παραπλάνηση δεύτερη: οι καλεσμένοι αργήσαν
κι όταν ήρθαν, ήμασταν όλοι πια φευγάτοι.
Τραπεζαρία με μεγάλες σκούρες πόρτες
Φιλοξένησε τραγωδίες διπλές
Παραπλάνηση τρίτη: όταν γλέντησες εκεί, ήταν γιατί το αίμα σου σε πρόσταζε
Στην κάμαρα των γονιών οι σκιές τους μνημεία
Σπάνια μεγαλειώδη κι όμως κάποτε αξεπέραστα.
Άλλοτε σκληρά, πάντα ανθεκτικά.
Το μικρό σου δωμάτιο, ναι, αυτό ένα καταφύγιο
Με ευωδιά απ’ τ’ αγιόκλημα και χρώμα απ’ τους κατιφέδες
Ξεριζώθηκαν.
Εκεί κι ένα κομμάτι γυαλί
Πράσινο-γαλάζιο της ασφαλούς θάλασσας
Νόμισες πως το έχασες
Νόμισες πως θα σε οπλίσει
Κι όμως,
χρόνια μετά,
το βρήκες
κι η παραπλάνηση αυτή διαλύθηκε.
Οπλίστηκες, ναι, με το θαυμαστό της δέος.
