You are currently viewing Αλεξάνδρα Ζερβού: ένα ποίημα

Αλεξάνδρα Ζερβού: ένα ποίημα

 ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΓΗ

 

Σ’ αυτόν τον κήπο,

 αιώρες,

αλυσοδεμένες

κι ένα μηχανικό αηδόνι

που χρήζει επισκευής.

Το συντριβάνι,

με ψεύτικα χρυσόψαρα,

 ν’ αποτραπούν

 τα σαρκοβόρα πτηνά

και τα παρτέρια

με  καλύμματα,

να μη βραχούν.

 

 Άστεγοι νέοι,

 εμπρηστές

 τον επισκέφτηκαν.

Αναρριχήθηκαν

στα κάγκελα

να ξενυχτήσουν

στα  παγκάκια.

Ταλαντεύτηκαν

λίγες στιγμές

στα οξειδωμένα

μονόζυγα.

Βρήκαν,

 μισοθαμμένα,

στο σκάμμα

αθύρματα

των παιδικών τους

  χρόνων.  

 

 Τότε,

κατάλαβαν

πως η καμένη γη

ήταν ο τόπος τους.

 

 

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.