You are currently viewing ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΑΣΤΡΙΝΟΣ: Το βουνό

ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΑΣΤΡΙΝΟΣ: Το βουνό

Στο μικρό σπιτάκι στην άκρη του δρόμου θα έβρισκε εκείνον που ήξερε το βουνό. Έτσι του είχαν πει.
Έφτασε εμπρός στην κουρελού που σκέπαζε το άνοιγμα της πόρτας και πριν προλάβει να πει οτιδήποτε άκουσε από μέσα τη φωνή που έλεγε:

-Μπες μέσα χωρίς φόβο.

Παραμέρισε τη κουρελού και μπήκε. Στο σκοτεινό δωμάτιο διέκρινε τη φιγούρα του ανθρώπου. Ήταν αδύνατος, ατημέλητος με μακριά μαλλιά και φορούσε κουρέλια.

-Ήρθες για το βουνό, του είπε πριν εκείνος ανοίξει το στόμα του.

Έγνεψε καταφατικά.

-Κάθισε, του είπε και του έδειξε ένα σκαμνί στη μέση του δωματίου.

Εκείνος κάθισε κι έμεινε σιωπηλός.

Τότε ο άλλος άρχισε να μιλάει χωρίς διακοπή.

-Αυτό το βουνό δεν είναι όπως τα άλλα. Καθένας που το ανέβηκε είδε και συνάντησε διαφορετικά πράγματα. Όσα ακούσεις μπορεί να σου χρησιμεύσουν, μπορεί και όχι.
Εκείνο που πρέπει να υποσχεθείς είναι πως όταν με το καλό επιστρέψεις, αν επιστρέψεις δηλαδή, θα ξαναέρθεις εδώ να μου διηγηθείς τη δική σου ιστορία. Έτσι μαθαίνω εγώ τις ιστορίες του βουνού και τις λέω στους επόμενους. Βλέπεις εγώ δεν μπορώ να το ανεβώ.

Εκείνος κούνησε καταφατικά το κεφάλι συμφωνώντας. Μόλις είχε προσέξει πως ο άλλος δεν είχε πόδια.

-Αν πάλι το ξεχάσεις, συνέχισε, δεν θα χαλάσει ο κόσμος, όμως καλό είναι να το θυμάσαι.
Είπα όπως πρόσεξες, αν επιστρέψεις καθώς κάποιοι ανέβηκαν και δεν επέστρεψαν. Θέλεις γιατί αποφάσισαν να μείνουν εκεί πάνω. Θέλεις γιατί ξέχασαν την υπόσχεση να ξανάρθουν απ’ εδώ. Ποιος ξέρει; Λοιπόν, κάποιοι είπαν πως εκεί πάνω βρήκαν μια σπηλιά, κάποιοι άλλοι όχι. Κάποιοι είδαν μέσα στη σπηλιά πρόσωπα φιλικά άλλοι εχθρικά, ορισμένοι είπαν πως τα πρόσωπα ήταν σοφά, άλλοι πως ήταν τρελά και ξεδιάντροπα. Άλλοι πάλι, βρήκαν τη σπηλιά αδειανή κι ένας είπε πως συνάντησε ένα τέρας με μάτια που έβγαζαν φωτιές.
Ένας νεαρός είπε πως στη σπηλιά βρήκε τον ίδιο του τον εαυτό να τον περιμένει. Ποιος ξέρει;  Μπορεί και να συνέβη. Ήταν, είπε, ασπρομάλλης και του μίλησε για πολλά θαυμαστά και εξαίσια. Ήταν σοφός και πολυταξιδεμένος. Του είχε φανεί, είπε, πως έμεινε εκεί μαζί του μέρες πολλές και έμαθε πολλά.
Ένας άλλος πάλι, σαραντάρης ήτανε θαρρώ, είπε πως βρήκε τον εαυτό του νεαρό, γεμάτο διάθεση για περιπέτεια και έντονη ζωή. Είχε λέει φτιάξει φτερά για να πετάξει σαν τον Ίκαρο και ονειρευόταν να κατακτήσει τον κόσμο.
Ένας είπε πως μέσα στη σπηλιά βρήκε ένα ξίφος κι ένα στέμμα βασιλικό. Ήταν λέει η σπηλιά μεγάλη και χρυσή σαν παλάτι, μόλις όμως φόρεσε το στέμμα στο κεφάλι του κι έπιασε το σπαθί, το παλάτι χάθηκε και εκείνος βρέθηκε να κάθετε σε μια πέτρα κρατώντας ένα κλαρί.
Ένας άλλος πάλι είπε πως βρήκε ένα σεντούκι γεμάτο χρυσάφι. Τόσο πολύ που δεν μπορούσε να το κουβαλήσει. Γι αυτό γέμισε τις τσέπες του με όσα πιο πολύ μπορούσε και πήρε το δρόμο της επιστροφής, όμως όσο κατέβαινε το χρυσάφι γινόταν άμμος κι όταν έφτασε κάτω δεν είχε απομείνει τίποτα, μόνο άμμος.
Μπορεί να είναι πολλές οι σπηλιές και καθένας να μπήκε σε διαφορετική. Ποιος ξέρει;
Κάποιος είπε πως συνάντησε έναν που είχε διαλέξει να μείνει στο βουνό. Είχε μαζί του κι ένα σκύλο κι όπως έλεγε αυτός ήταν ο μόνος φίλος που είχε γνωρίσει και δεν ήθελε να τον αποχωριστεί. Βλέπεις, από το βουνό δεν μπορείς να πάρεις τίποτα μαζί σου φεύγοντας.
Ένας είπε πως συνάντησε νύμφες, πανέμορφες που τον καλούσαν σε ερωτικά παιχνίδια. Όμως αρνήθηκε να αποκαλύψει τι ακολούθησε.
Ένας άλλος είπε πως βρήκε ρολόγια, μόνο ρολόγια, πολλά ρολόγια που όμως έτρεχαν πολύ γρήγορα το χρόνο ενώ ο ίδιος γερνούσε, τα μαλλιά του άσπριζαν και γέμιζε ρυτίδες. Είπε πως είχε τρομάξει τόσο πολύ που γύρισε πίσω τρέχοντας χωρίς να φτάσει στην κορυφή.
Ένας άλλος πάλι είπε πως μέσα στη σπηλιά ήταν ένα πλατό τηλεόρασης και τον περίμεναν να τους δώσει συνέντευξη μιας και ήταν μεγάλος και διάσημος τραγουδιστής.
Κάποιοι είπαν το βουνό παράδεισο, κάποιοι άλλοι κόλαση και κάποιοι δεν είπαν τίποτα ή γιατί δεν είδαν τίποτα ή γιατί δεν θέλησαν να μιλήσουν για όσα είδαν.
Κάποιοι είπαν πως συνάντησαν τις προσδοκίες τους, κάποιοι άλλοι τους φόβους τους.
Τώρα για τη διαδρομή ως την κορφή:
Ένας είπε πως ήταν γεμάτη πουλιά, τόσα πολλά αηδόνια ποτέ του δεν είχε ξαναδεί, άλλος είπε πως ήταν γεμάτο φίδια, μόνο φίδια, τίποτα άλλο δεν συνάντησε.
Ένας άλλος είπε πως παντού υπήρχαν νερά. Ρυάκια, λιμνούλες, μικροί καταρράκτες και πηγές. Ένας άλλος είπε πως ήταν η απόλυτη ξεραΐλα, σκέτη έρημος.
Ποιον να πιστέψεις;
Κάποιοι την περιγράφουν σαν περίπατο στην εξοχή, κάποιοι άλλοι σαν βασανιστική αναρρίχηση. Για κάποιους είναι γεμάτο δέντρα, φυτά, ζωάκια και μυρωδιές, για άλλους είναι κακοτράχαλο γεμάτο παγίδες και κινδύνους. Κάποιοι τα παράτησαν στη μέση, άλλοι το προσπάθησαν και πάτησαν κορφή. Κάποιοι έκαναν μεγάλες προετοιμασίες, μπότες, όπλα, παγούρι με νερό, άλλοι ξεκίνησαν φορώντας παντόφλες και σορτσάκι. Κάποιοι το περιέγραψαν σαν τεράστιο με την κορφή να χάνεται στα σύννεφα, άλλοι είπαν πως ήταν μικρό σαν λόφος.Ένας πάλι είπε πως δεν υπήρχε βουνό, στη θέση του υπήρχε ένας γκρεμός τόσο βαθύς που δεν φαινόταν ο πάτος του, αληθινή άβυσσος.Αν κατάλαβες πως αυτό το βουνό αλλάζει ανάλογα με το ποιος το ανεβαίνει, μάλλον κατάλαβες σωστά. Ξεκίνα λοιπόν και ψάξε στο βουνό αυτά που κρύβεις στα βάθη της ψυχής σου, γιατί αυτά θα συναντήσεις. Αν πάλι το φοβάσαι, μπορείς να μην το κάνεις.
Πολλοί που έφτασαν ως εδώ, δεν προχώρησαν. Γύρισαν πίσω. Δεν είναι ντροπή. Μπορείς να φύγεις και να ξαναέρθεις όταν θα αισθάνεσαι περισσότερο έτοιμος να ανακαλύψεις τον πραγματικό εαυτό σου. Ναι, ν’ ανακαλύψεις τον πραγματικό εαυτό σου!

Τότε εκείνος μίλησε:

-Ξέρεις το βουνό καλύτερα απ’ όλους χωρίς να  το έχεις ανεβεί ποτέ, είπε με νόημα.

-Ναι, απάντησε ο άλλος. Αν και το μόνο που έχω μάθει τελικά είναι πως, το βουνό είναι ένα τεράστιο ανεξιχνίαστο μυστήριο.

-Λοιπόν, είπε τότε εκείνος, θέλεις να σε πάρω στους ώμους μου ν’ ανεβούμε μαζί. Είμαι αρκετά δυνατός για να σε σηκώσω.

Ο άλλος έμεινε για λίγο σκεπτικός και ύστερα απάντησε αμήχανα:

-Άφησέ με να το σκεφτώ, δεν ξέρω αν είμαι έτοιμος.

 

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.