Λέξεων ανθοφορία

Τριγυρνώ στα παρτέρια των λέξεων.

Άλλες σκορπάνε ροδοπέταλα, ανθοφορούν και απροκάλυπτα αποκαλύπτουν,

άλλες ανοίγουν στέρφες αγκαλιές και αινιγματικά παραπλανούν,

κι άλλες, εργώδεις και σοφές,

άτυπα προσκλητήρια πανηγυριού στην σκέψη επιδίδουν.

Τι πλούτος άυλος αναφωνώ! Τη σύνθεσή τους πώς να επιτύχεις;

Μόνο με έρωτα υπομονετικό, με πάθος ασίγαστο.

Βέβαιο ότι συμφορές θα εμφανισθούν ˙

μα όταν έρθει η ώρα η καλή, με αγάπη θεληματικά θα συγγενέψουν.

Και θα λάμψουν!

Κάτοπτρο

 Σαν σκιές περιφερόμαστε.

Του πραγματικού εαυτού μας

που δεν τα κατάφερε.

Αιφνιδιασμός

Ανησυχούν τα κύτταρα για την ελλιπή αιμάτωσή τους.

Το οξυγόνο δεν επαρκεί για την ανάπτυξή μας,

φωνάζουν και τρέχουν πανικόβλητα.

Τι γίνεται, αναρωτιούνται με αγωνία μεταξύ τους.

Μήπως το κάστρο μας υπέκυψε στην πολιορκία του θανάτου;

Μουσικό φθινόπωρο

 Τελειώνουν

οι συγχορδίες allegro

φωτός, χρωμάτων και οσμών.

Σιγά-σιγά, σε tempo largo βυθιζόμαστε…

(Από την ποιητική συλλογή «ζωή εν μικρώ», εκδόσεις ΑΩ)