You are currently viewing Νιόβη Ιωάννου: Ένα ποίημα

Νιόβη Ιωάννου: Ένα ποίημα

όταν σταμάτησε να θυμάται άρχισε να πλέκει κυπαρίσσια λευκά
τα φύτευε αντικριστά στο μεγάλο σαλόνι
κι όταν τελείωνε καθόταν στην άκρη του παλιού καναπέ
και τα χάζευε
θεός σχωρέσ’ τους και τους ζωντανούς μονολογούσε
είπαν πως κάποτε θα ‘ρθουν
πού να ναι το σπίτι μου…
πού να ναι το σπίτι μου…
ύστερα έκλεινε με τρόμο τα παράθυρα σκάλιζε με αγωνία το χώμα έβρισκε ένα κλειδί
το άφηνε κάτω απ’ το χαλάκι της εξώπορτας
για λίγο
μετά το έθαβε πάλι βιαστικά,
καθόταν αμίλητη και περίμενε
την άνοιξη χιλιάδες κυπαρίσσια έβγαιναν απ’ το βάθος του καθρέφτη, τρυπούσαν το ξύλινο ταβάνι, πόντο πόντο έφταναν ως τον ουρανό, έπαιρναν τη θέση τους γύρω από το μεγάλο τραπέζι, εκείνη χαιρόταν κι άπλωνε το χέρι της ν’ αγγίξει μια φέτα ψωμί, η πολυθρόνα της άδεια φτερούγιζε, ολόλευκα κυπαρισσόμηλα κυλούσαν στο πάτωμα, γελούσε κι έτρεχε να τα φτάσει…

Βιογραφικό Σημείωμα

Η Νιόβη Ιωάννου πέρασε τα παιδικά κι εφηβικά χρόνια της στο Ναύπλιο. Ασχολήθηκε με το παιδικό θέατρο και τη διδασκαλία γαλλικών. 
Έχουν εκδοθεί τρεις ποιητικές συλλογές της. Ποιήματά της και πεζά κείμενα έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά κι εφημερίδες. Στο θέατρο έχει ανέβει ο θεατρικός της μονόλογος «Μην έρθεις απόψε». Είναι ραδιοφωνική παραγωγός στο Symban World Radio –εκπομπή για την Τέχνη και τον Πολιτισμό-που εκπέμπει στο Σύδνεϋ της Αυστραλίας στα FM  και μέσω Web σε όλο τον κόσμο.

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.