Η ΚΙΒΩΤΟΣ Θα ‘θελα η λύση να ήταν αυτή: Να τέλειωνε εδώ η χλαλοή, να κατακάθιζε η σκόνη που σηκώθηκε στο φευγιό μου. Θα ‘βαζα τα μικρά μου πέδιλα δίπλα [ … ]

ΤΟ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ Καθώς το σκοτάδι απλώνεται πάνω στην πόλη Θ’ αρχίσεις πάλι εκείνο το παράξενο παιχνίδι των λέξεων πάνω στο χαρτί. Χωμένος στην έρημη γωνιά σου θα κρυφτείς ξανά [ … ]

ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ Κάποιες στιγμές περνούν και φεύγουν χωρίς να χάνονται, ακουμπώντας πάνω μας, περνούν μέσα μας. Υπνωτίζουν τη μέρα. Τη νύχτα κρύβονται στο κρεβάτι λοιδορώντας τα όνειρα ή πάλι σαρκάζουν [ … ]

ΤΟ ΣΦΟΥΓΓΑΡΙ Αιχμάλωτη στο κάδρο μένει ακόμα η στιγμή. Μα κάποτε μπορεί και ξεγλιστράει. Τρέχει τότε στον τοίχο, Στάζει στο πάτωμα. Απλώνεται στα έπιπλα, στα χαλιά, στα ρούχα. Εκεί συναντάει [ … ]

               I Δεν άναψες φως στη σκοτεινή κάμαρη. Μέσα σου ψάχνεις. ΙΙ Διάβασα πολύ. Όμως ποτέ δεν αρκεί. Χρόνε σε μισώ. ΙΙΙ ΄Ομορφη φύση [ … ]

Η ΚΛΕΨΥΔΡΑ Μαθητής το πρωτάκουσε: Πανδαμάτωρ ο χρόνος. Γραμμή δίχως αρχή και δίχως τέλος. Το μόνο που έβλεπε αυτός ήταν ο δικός του χρόνος, που σπάνια άρχιζε και πάντα τέλειωνε [ … ]

 ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΑΠΛΟ Σούρουπο μπήκε και πάλι στο σταθμό σκυφτός απ’ των αποσκευών της ζωής το βάρος. Έβγαλε εισιτήριο απλό κι αγκομαχώντας ήρθε στην πλατφόρμα. Όσα μαζί του κουβαλά – κι [ … ]

Ο ΟΥΡΑΝΟΣ Μέσα μου υπάρχει ένας άλλος ουρανός το ίδιο απέραντος κι αυτός δίχως αρχή και δίχως τέλος. Σύννεφα τον σκεπάζουνε συχνά. Αστέρια τον στολίζουν και φεγγάρια. Ήλιοι λαμπροί ανατέλλουν [ … ]

 Τα χειρόγραφα Εμβρόντητος κρατούσε τα χειρόγραφα που του ’δειξα κι όχι για λάθη, κάποια πεζότητα των στίχων ίσως. Πρόσεχε μόνο τα κόκκινα γράμματα, συστήνοντάς μου αμήχανα κανονικό μελάνι. Στάθηκε λίγο [ … ]