ΕΝΑ ΚΥΝΗΓΙ Το ξέρω πως ο καιρός είναι πολύτιμος. Πως τα λουλούδια και ο έρωτας κρύβουν πίσω τους δίχτυα απλωμένα σαν τις αράχνες. Το παράδειγμα, όμως, του Οδυσσέα δεν [ … ]

IN MEMORIAM Μου στερέψανε την πηγή, για να ξεχάσω τη δροσιά. Μου κάψανε τις συστάδες των πεύκων, για να μη συνομιλώ με τον άνεμο. Μου μολύνουν τη θάλασσα και δε [ … ]

ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΕΣ   Μου ‘λεγες πως οι τοίχοι έχουν αυτιά κι εγώ χαιρόμουνα που κάποιος θα μπορούσε να μ’ ακούσει. Από τότε έμαθα να κλείνομαι σπίτι νωρίς. Ξεκρέμασα τα κάδρα για [ … ]

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΜΠΝΕΥΣΗ Ποίηση ήρθα, με το μουρμούρισμα όσων πηγών δεν στέρεψαν                                      [ … ]

ΤΟ ΣΥΡΤΑΡΙ Κάποτε τ’ άνοιγε συχνά να ξεφυλλίσει τα χαρτιά του. Σαν έκανε να τα διαβάσει τα μάτια θολώνανε. Ετσι τ’ ανοίγει ολοένα και πιο αραιά. Δεν ωφελεί πια να [ … ]

Η ΚΙΒΩΤΟΣ Θα ‘θελα η λύση να ήταν αυτή: Να τέλειωνε εδώ η χλαλοή, να κατακάθιζε η σκόνη που σηκώθηκε στο φευγιό μου. Θα ‘βαζα τα μικρά μου πέδιλα δίπλα [ … ]

ΤΟ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ Καθώς το σκοτάδι απλώνεται πάνω στην πόλη Θ’ αρχίσεις πάλι εκείνο το παράξενο παιχνίδι των λέξεων πάνω στο χαρτί. Χωμένος στην έρημη γωνιά σου θα κρυφτείς ξανά [ … ]

ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ Κάποιες στιγμές περνούν και φεύγουν χωρίς να χάνονται, ακουμπώντας πάνω μας, περνούν μέσα μας. Υπνωτίζουν τη μέρα. Τη νύχτα κρύβονται στο κρεβάτι λοιδορώντας τα όνειρα ή πάλι σαρκάζουν [ … ]

ΤΟ ΣΦΟΥΓΓΑΡΙ Αιχμάλωτη στο κάδρο μένει ακόμα η στιγμή. Μα κάποτε μπορεί και ξεγλιστράει. Τρέχει τότε στον τοίχο, Στάζει στο πάτωμα. Απλώνεται στα έπιπλα, στα χαλιά, στα ρούχα. Εκεί συναντάει [ … ]