ΕΡΩΤΕΣ I Ἀπὸ φωτιὰ κι ἀπὸ δροσιά, ὡραῖα ζυμωμένη, μέσα σὲ πέπλο ἄλικο ἀντάμα μου βαδίζει. Σὰν τὸ κρουστάλλινο νερὸ φαντάζει ἡ Ἑλένη ποὺ σκύβω γιὰ νὰ δροσιστῶ καθὼς [ … ]
Κωνσταντίνος Κ. Χατούπης: ένα ποίημα
Διαβάτη ἀμερόληπτε Διαβάτη ἀμερόληπτε, τώρα ποὺ ἐσὺ περνᾶς ἀπὸ μπροστά μου, σταμάτησε καὶ ἄναψέ μου, μιὰ σταλιά, τοῦ μισεμοῦ τὸ φῶς. Μὰ μὴν ξεγελαστῇς καὶ πεῖς ὅτι τὸ φῶς [ … ]
Κωνσταντίνος Κ. Χατούπης: ένα αφήγημα
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΚΡΥΨΩΜΕΝ ΑΛΛΩΣΤΕ; Ετούτος ο τάφος τον πρόεδρο σκεπάζει, τον υιό τού προδότη, άχρηστου τον καιρό του στους Έλληνες. Είχε γυναίκα, ερωμένη, παιδιά χαραμοφάηδες, μα διασκορπίστηκε ο [ … ]
Κωνσταντίνος Κ. Χατούπης: Ένα διήγημα
Dì, O Sicilia . . . . i giudizi di Dio Εἶναι φορὲς ποὺ συλλογιέμαι ὅτι τὸ μελανότερο ἴσως σημεῖο στὴν ἱστορία τῆς Ἀλχανίας ἦταν ἡ ἐκμετάλλευση κι ἡ κακοποίηση [ … ]