Το δέντρο [1] Κλείνοντας τα μάτια εστίασε σ’ ένα περιδινούμενο σπήλαιο, βαθύτερο κι απ’ το σκοτάδι του κήπου, εκεί όπου το πρώτο δέντρο που πάνω του είχαν κουρνιάσει τα φανταστικά πουλιά [ … ]
Νόρα Βιγιόν (aka Έφη Φρυδά): Βίνσεντ Βαν Γκογκ, Έναστρη νύχτα.
«Καμία βεβαιότητα δεν έχω, βλέποντας όμως τ’ αστέρια μπορώ να ονειρευτώ!» Βίνσεντ Βαν Γκογκ. Ο Βαν Γκογκ ζωγραφίζει την Έναστρη νύχτα από το κελί του στο άσυλο φρενοβλαβών του Σαιντ [ … ]
Έφη Φρυδά: Γιατί ήρθες εδώ μπαμπά;
Γιατί ήρθες εδώ μπαμπά; Ήσυχα είναι εκεί Και σκιερά Μήπως να γυρίσεις πίσω… Τι έγινε εδώ, θέλω να δω Μα τίποτα δεν βλέπω. Πού είναι το σπίτι στον πευκώνα, [ … ]
Έφη Φρυδά: Πικραλίδα, η ανατροπέας – Alias, να πεθάνει ο χάρος
Χαμηλότατο, έρπεις σχεδόν καταγής, ενοχλητικό έως και βλαβερό ζιζάνιο, φυτρώνεις παντού, ραδίκι μου σεμνό και ανεπιτήδευτο. Το πατάς και ενοχή καμία. Βλέπεις, φυτρώνεις από μόνο σου, χωρίς την παραμικρή προσπάθεια [ … ]
Σύλβια Πλαθ: Τουλίπες (Μτφρ: Έφη Φρυδά)
Οι τουλίπες είναι πολύ θερμόαιμες, εδώ έχουμε χειμώνα. Κοίτα πόσο λευκά ειν’ όλα, πόσο αθόρυβα, πόσο αδιάβατα απ’ το χιόνι. Μαθαίνω τη γαλήνη εδώ, ξαπλωμένη ήσυχα μόνη Καθώς το [ … ]
Αρσένυ Ταρκόφσκι: Ένα ποίημα – Μτφρ. Έφη Φρυδά
Ονειρεύτηκα αυτό τ’ όνειρο κι ακόμα τ’ ονειρεύομαι Ονειρεύτηκα αυτό τ’ όνειρο κι ακόμα τ’ ονειρεύομαι, Και κάποτε πάλι θα αυτό ξαναονειρευτώ, Κι όλα θα ξαναγίνουν, όλα θα μετενσαρκωθούν, [ … ]
Φραντς Κάφκα: Διηγήματα και μικρά πεζά – μετάφραση: Έφη Φρυδά
“Αχ” είπε το ποντίκι, “ο κόσμος στενεύει κάθε μέρα. Στην αρχή ήταν τόσο πλατύς που φοβόμουν. Συνέχισα να τρέχω, και χάρηκα όταν είδα τελικά στο βάθος δεξιά και αριστερά τοίχους, [ … ]
Έφη Φρυδά: Σέπια
Ο ουρανός ήταν σχεδόν λευκός, ο ήλιος μεσουρανούσε απορροφώντας και το παραμικρό ίχνος υγρασίας στην αμμουδιά που είχε σπάσει, ρωγμές την διέτρεχαν σχηματίζοντας ανόμοια κομμάτια, κι ήταν σαν να έβλεπες [ … ]
Εφη Φρυδά: Ποίηση είναι
Ποίηση είναι Δρόμος βαθύς, στις πέτρες ανάμεσα, σκαμμένος από το σούρτα-φέρτα της ζωής σου. Λοξή ματιά που θα σου κάνει τη χάρη μόνο κατάματα αν [ … ]
Μέρη Όλιβερ, τέσσερα ποιήματα: μετάφραση Έφη Φρυδά
Οι χρήσεις της θλίψης (στον ύπνο μου ονειρεύτηκα αυτό το ποίημα) Κάποιος που αγαπούσα μου’ δωσε κάποτε ένα κουτί όλο σκοτάδι Μου πήρε χρόνια να καταλάβω Ότι κι [ … ]
Έφη Φρυδά: Δυο ποιήματα
Η θλίψη σου (και η πρόοδός της) Πρώτα σε σκουντάει απαλά στον ώμο Κάποιος κοιμάται στα χαρτόκουτα Ένα γατάκι, τυφλό, παρατημένο στο διάζωμα ενός γρήγορου αυτοκινητόδρομου Η θλίψη σού δίνει [ … ]
Έφη Φρυδά: Ιδιωματισμοί 1- Χρωμάτων και Αλίκης γωνία
Στο κείμενο που ακολουθεί, μια παλιά μου γνώριμη αφηγείται ένα κομμάτι της ιστορίας της χρησιμοποιώντας ιδιωματισμούς με βάση το χρώμα. Τι να πούμε, έχει και αυτή, τις ίδιες εμμονές με [ … ]