Γιώργος Γάββαρης: BYZAΝΤΙΝΟΣ  ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Ψιθυρίζουν το κύκνειο άσμα του την εποχή των Κομνηνών και των Παλαιολόγων αργότερα. Οι θρόνοι έγιναν απλές καρέκλες με λεπτό αστράγαλο ετοιμόρροπες. Βυζάντιο ! Με μια αδύναμη υπόσταση σκύβει σαν…

0 Comments

Γιώργος Γάββαρης: ένα ποίημα

ΤΑ  ΔΥΣΚΟΛΑ   Τώρα φτάνουμε στα δύσκολα. Είναι ακριβώς η ώρα. Προσπαθείς να επιστρέψεις σε μια άλλη εποχή διασχίζοντας αχανείς εκτάσεις έχεις έναν περίεργο τρόπο να σκοτώνεις τ΄αχνάρια. Αμίλητος μες…

0 Comments

Γιωργος Γάββαρης: ένα ποίημα

ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ  ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ * ************************************** Ψιθυρίζουν το Κύκνειο άσμα την εποχή των Κομνηνών και των Παλαιολόγων αργότερα. Οι θρόνοι έγιναν καρέκλες απλές με λεπτό αστράγαλο. Βυζάντιο. Μια υπόσταση αδύνατη σκύβει σαν…

0 Comments

Γιώργος Γάββαρης: ένα ποίημα

Η  ΜΕΓΑΛΗ  ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ  Μαζεύτηκε η μεγάλη οικογένεια. Εγώ στο τζάμι κολλημένος σαν  χειμωνιάτικη μύγα. Έφτασαν όλοι από μακριά. Τόσος δρόμος μακρύς μες τη λάσπη. Κοιταχτήκανε---δεν είχαν τι να πουν. Οι…

0 Comments

Γιώργος Γάββαρης: Ένα ποίημα  

ΑΣΚΗΣΗ Η έρημος ξεμακραίνει, ήμουν συνεπαρμένος από την πάμφωτη γλυκιά της αύρα. Ένιωσα ντροπή μικρή πως εδώ ψάχνω σημάδια. Κίτρινοι κόκκοι ξεροί μαλακώνουν και τσακίζουν το καύκαλο του εγωισμού. Νιώθεις…

0 Comments