Η ΜΕΓΑΛΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Μαζεύτηκε η μεγάλη οικογένεια. Εγώ στο τζάμι κολλημένος σαν χειμωνιάτικη μύγα. Έφτασαν όλοι από μακριά. Τόσος δρόμος μακρύς μες τη λάσπη. Κοιταχτήκανε—δεν είχαν τι να πουν. Οι [ … ]
Γιώργος Γάββαρης: Ένα ποίημα
Τ Ρ Α Π Ο Υ Λ Α Ταξιδεύεις με το χρόνο στους ώμους τι κουβεντιάζετε οι δυο σας; αυτός με την άσεμνη τράπουλα σου ανοιγοκλείνει τη ζωή κι [ … ]
Γεώργιος Γάββαρης: 3 ποιήματα
– Ι – ο πατέρας με στόμα κλειστό ελαφρά τον άγγιζα στο φαρδύ ζωγράφιζα μέτωπό του ένα μήλο * δυό κουρτινάκια τραβηγμένα στα χείλη και τον έβλεπα μέσα… [ … ]
Γιώργος Γάββαρης: Ένα ποίημα
ΑΣΚΗΣΗ Η έρημος ξεμακραίνει, ήμουν συνεπαρμένος από την πάμφωτη γλυκιά της αύρα. Ένιωσα ντροπή μικρή πως εδώ ψάχνω σημάδια. Κίτρινοι κόκκοι ξεροί μαλακώνουν και τσακίζουν το καύκαλο του εγωισμού. Νιώθεις [ … ]