ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ  ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ * ************************************** Ψιθυρίζουν το Κύκνειο άσμα την εποχή των Κομνηνών και των Παλαιολόγων αργότερα. Οι θρόνοι έγιναν καρέκλες απλές με λεπτό αστράγαλο. Βυζάντιο. Μια υπόσταση αδύνατη σκύβει σαν [ … ]

Η  ΜΕΓΑΛΗ  ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ  Μαζεύτηκε η μεγάλη οικογένεια. Εγώ στο τζάμι κολλημένος σαν  χειμωνιάτικη μύγα. Έφτασαν όλοι από μακριά. Τόσος δρόμος μακρύς μες τη λάσπη. Κοιταχτήκανε—δεν είχαν τι να πουν. Οι [ … ]

Τ Ρ Α Π Ο Υ Λ Α   Ταξιδεύεις με το χρόνο στους ώμους τι κουβεντιάζετε οι δυο σας; αυτός με την άσεμνη τράπουλα σου ανοιγοκλείνει τη ζωή κι [ … ]

    – Ι – ο πατέρας με στόμα κλειστό ελαφρά τον άγγιζα στο φαρδύ ζωγράφιζα μέτωπό του ένα μήλο * δυό κουρτινάκια τραβηγμένα στα χείλη και τον έβλεπα μέσα…   [ … ]

ΑΣΚΗΣΗ Η έρημος ξεμακραίνει, ήμουν συνεπαρμένος από την πάμφωτη γλυκιά της αύρα. Ένιωσα ντροπή μικρή πως εδώ ψάχνω σημάδια. Κίτρινοι κόκκοι ξεροί μαλακώνουν και τσακίζουν το καύκαλο του εγωισμού. Νιώθεις [ … ]