Από τότε που τον πρωτογνώρισα μέχρι και σήμερα, πατη­μένα πια τα εξήντα, παραμένει ένας όμορφος και καλοστεκού­μενος άντρας. Ψηλός, στεγνός, με καστανόξανθα μαλλιά, λίγο ασπρι­σμένα και πάντα με μακρύ μουστάκι. [ … ]

 Το αμπέλι μας το είχε φυτέψει και αναστήσει ο παππούς, ο πα­τέρας της μητέρας μας. Δεν ήταν μεγάλο, ήτανε όμως πολύ καρ­περό. Είχε διαφό­ρων ειδών κλήματα, ροδίτες, μοσχάτα, κέρινα κ.ά. [ … ]

Ο «μασίστας» Το μπόι του Σταύρου ήταν σίγουρα κάτω από το ένα εξήντα. Λίγο πριν πεθάνει, που είχε ζαρώσει, φαινόταν ακόμη πιο κο­ντός.  Στη ζωή του, όλες οι δουλειές που [ … ]