Το σπίτι που μένουμε εδώ και πολλά χρόνια απέχει περίπου δώδεκα χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης, όπου ήταν το γραφείο που δούλευα. Κάθε πρωί, εκτός από τα σαββατοκύριακα, το [ … ]
Κώστας Περδίκης: Ο Γκιώνης
Τότε, βγαίνοντας από το σπίτι του παππού, η νύχτα έπεφτε για τα καλά μαζί με έναν αδιόρατο φόβο. Σφίγγαμε τα χέρια της μάνας μας για να βρούμε δύναμη και σιγουριά, [ … ]
Κώστας Περδίκης: Στο ξωκλήσι της Παναγίας
Περίμενε να πιάσει για τα καλά η άνοιξη, να μεγαλώσει η μέρα και ένα Σάββατο, που δεν είχα να γράψω και να διαβάσω για την επομένη, μου το ανακοίνωνε νωρίς [ … ]
Κώστας Περδίκης: Σινική μελάνη
Η Έπη έθετε μία και μόνη προϋπόθεση. Τα σχέδια, που οι αναγνώστες του περιοδικού θα έστελναν για δημοσίευση, έπρεπε να έχουν γίνει οπωσδήποτε με Σινική μελάνη. Εγώ τότε, αν κάτι σχετικό [ … ]
ΚΩΣΤΑΣ ΠΕΡΔΙΚΗΣ: Η άλλη
Από τότε που τον πρωτογνώρισα μέχρι και σήμερα, πατημένα πια τα εξήντα, παραμένει ένας όμορφος και καλοστεκούμενος άντρας. Ψηλός, στεγνός, με καστανόξανθα μαλλιά, λίγο ασπρισμένα και πάντα με μακρύ μουστάκι. [ … ]
ΚΩΣΤΑΣ ΠΕΡΔΙΚΗΣ: Ο Μαύρος Γάτος
Το αμπέλι μας το είχε φυτέψει και αναστήσει ο παππούς, ο πατέρας της μητέρας μας. Δεν ήταν μεγάλο, ήτανε όμως πολύ καρπερό. Είχε διαφόρων ειδών κλήματα, ροδίτες, μοσχάτα, κέρινα κ.ά. [ … ]
ΚΩΣΤΑΣ ΠΕΡΔΙΚΗΣ, Ο “ΜΑΣΙΣΤΑΣ”
Ο «μασίστας» Το μπόι του Σταύρου ήταν σίγουρα κάτω από το ένα εξήντα. Λίγο πριν πεθάνει, που είχε ζαρώσει, φαινόταν ακόμη πιο κοντός. Στη ζωή του, όλες οι δουλειές που [ … ]