Η ρεαλιστική ιστορία του Τσέχοφ, Θάλαμος Νο 6, γράφτηκε το 1892 και πρωτοδημοσιεύτηκε στο λογοτεχνικό περιοδικό «Ρωσική σκέψη». Πρόκειται για ένα έργο, όπου, ο μεγάλος συγγραφέας καταπιάνεται με την μοναξιά,…
Για να θεωρεί κάποιος ότι βρίσκεται στην σωστή πλευρά της ιστορίας, πρώτα πρέπει να σιγουρευτεί ότι βρίσκεται στην πραγματικότητα. ( μια σκέψη μου) Δεχόμαστε, αφού συμβουλευθούμε και το λεξικό…
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι ο Βυσσινόκηπος, το θεατρικό έργο του Τσέχοφ, χαρακτηρίσθηκε από τον ίδιο σαν κωμωδία, αλλά οι κριτικοί το αντιμετώπισαν σαν δράμα με τραγικά στοιχεία.…
Ένα λιθαράκι πετάχτηκε απ'τον ήλιο. Φυτρώσαμε πάνω του, άνθη της πέτρας, ανίδεοι ναυαγοί του μέλλοντος. Γεννήθηκαν πολλά λιθαράκια μετά, στον πλανήτη της ουτοπίας. Κάποιοι, τα πέταγαν ο ένας στον…
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας λαός με ένδοξο παρελθόν, άδοξο παρόν και αβέβαιο μέλλον. Μονίμως του συνέβαιναν περίεργα πράγματα και η αγαπημένη του ασχολία ήταν να τα αναλύει,…
Aυτά που δεν σου είπα «Δεν μπορώ να συνεχίσω. Θα συνεχίσω» …
Λίγους μήνες μετά τον ερχομό μου στον κόσμο, μου έδωσαν το όνομα Ελισάβετ. Δεν ήταν το όνομα που επιθυμούσε η μητέρα μου, αλλά ο παπάς αρνήθηκε να ικανοποιήσει την επιθυμία…
Αϋπνία . Τι ώρα είναι; Σκοτάδι. Μάλλον τρεις. Πάλι, δεν πρόκειται να κλείσω μάτι. Στο χωριό ο βοσκός μαστιγώνει την ανατολή. Σιγοπαγώνει στο παράθυρο, . …
Κομματιασμένες αναμνήσεις από το σπίτι του παππού μου, στο Ντεπό της Θεσσαλονίκης, όπου πέρασα μεγάλο κομμάτι της παιδικής μου ηλικίας, έρχονται συχνά μπροστά μου, συνθέτοντας τις πρώτες αντιλήψεις μου περί…
Φθινοπωρινό Αλλάζουν χρώμα θάλασσα και ουρανός. Κάπου στο βάθος, ρουφούν απ' το γκρίζο που μας τυλίγει Νεφικά φαινόμενα Μιλήστε τώρα ! Βουρκώνει ο ουρανός απ΄ τη…
Ο Λεονίντ Νικολάγιεβιτς Αντρέγιεφ (1871-1919)υπήρξε εκπρόσωπος του Αργυρού αιώνα της ρωσικής λογοτεχνίας και του εξπρεσιονισμού. Σύμφωνα με τον Γκόρκι, διέθετε μια διορατικότητα που άγγιζε τις πιο βαθιές πτυχές της ζωής.…
AΫΠΝΙΑ Τι ώρα είναι; Σκοτάδι. Μάλλον τρεις. Πάλι δεν πρόκειται να κλείσω μάτι. Ο βοσκός σαλαγάει την ανατολή Αργά αργά παγώνει στο παράθυρο Που βλέπει στην αυλή. Κι…
