Μαρία Τσάτσου: ένα παραμύθι
Μερικές σελίδες από την ιστορία της Άλμας Είναι άνοιξη, η αγαπημένη μου εποχή. Όλα γύρω είναι τόσο όμορφα ο κήπος στις δόξες του κι εγώ θα πρεπε να…
Μερικές σελίδες από την ιστορία της Άλμας Είναι άνοιξη, η αγαπημένη μου εποχή. Όλα γύρω είναι τόσο όμορφα ο κήπος στις δόξες του κι εγώ θα πρεπε να…
Χίντεμπουργκ κλπ Περπατάω. Βλέπω το λόφο από την πίσω μεριά και ξέρω πως έχω φτάσει. Περνάω το νταμάρι. Την κατηφόρα. Και μπαίνω απ’ το πλάϊ. Ανεβαίνω τα σκαλιά.…
Πάνω στη Μόσχα, πριν την αυγή, τι τρομάρα! Οι υπηρέτες δεν είχαν φορέσει ακόμη τις λιβρέες τους▪ το γκάζι φώτιζε την κουζίνα. Γιατί είχα σηκωθεί αφού ήτανε ακόμη νύχτα; Ίσως…
Musée Des Beaux Arts Ποτέ δε σφάλανε οι Παλιοί Μαστόροι Για τον πόνο: πόσο καλά είχαν νιώσει Τη θέση του μες στους ανθρώπους και πώς είναι δυνατό Ενώ ένας…
Ασ’ το στη χάρη του, στο γάρμπος του. Πιες το λιγάκι στον ώμο. Θα στο πιω λίγο εδώ. Πιέτα, ποδόγυρος, ραφή, πέτο, πατελέττα, πατάκι, βολάν, φρίλι, σούρα, pied de poule,…
Η ζωή του Δημητρίου Κουτρουμπή μου ήταν γνωστή πολύ πριν γνωρίσω το πρόσωπό του. Από τις διηγήσεις της καθηγήτριας στο Αρσάκειο Ψυχικού και φίλης μου Βασιλικής Βώκα, ήξερα πως στη…
Θαλασσινή οικειότητα Δεν είσαι μια στέγη. Δεν ανέχεσαι σκεπές. Δεν είσαι ένας τάφος. Αγνοείς κάθε σιλό που δεν σκας την κοιλιά του. Δεν είσαι μια ειρήνη. Η…
ΧV. Πρελούδιο στο Βερντέν «Το λυρικό όραμα του πολέμου που είχε βοηθήσει τους άνδρες να ξεκινήσουνε, δεχόταν ένα προδοτικό ταρακούνημα που το έκανε να τρεκλίζει. Ο πόλεμος έπαιζε στους πολεμιστές…
Όταν περνάει κανείς μπροστά από τα εν αχρηστία τεράστια γκρίζα σιδερένια κουτιά στους δρόμους της υποτιθεμένης πρωτεύουσας αυτής της χώρας, τα γεμάτα σκουπίδια, παλιά καλώδια, ξεχαρβαλωμένους μετρητές, που είναι…
Όταν περνάει κανείς μπροστά από την Βιβλιοθήκη, το Πανεπιστήμιο και την Ακαδημία, τα οποία θα έπρεπε να είναι τα δεσπόζοντα κτίρια της Αθήνας, αλλά δεν είναι, εκτός από μια…
Ο μαρκήσιος ανεβαίνοντας δυο-δυο τα σκαλοπάτια μιας μικρής απόμερης σκάλας, πήγε ο ίδιος να εγκαταστήσει τον ήρωά μας σε μια συμπαθητική σοφίτα που έβλεπε στον απέραντο κήπο του μεγάρου.…
Ήθελε τώρα μανιασμένα να δει το παιδί του, το γιο του, αυτόν που είχε πνίγει είκοσι και, χρόνια πριν, στ' ανοιχτά της Μαδαγασκάρης, ήτανε πάνω στο μπρίκι με τα γαϊδούρια…