Η ΓΛΥΚΕΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ Όταν το γκρίζο αγκαλιάσει το στερέωμα και η βροχή νοτίσει το χορτάρι οι άνθρωποι χαίρονται κρυφά. Μέσα στην ησυχία και την γλυκειά προσμονή [ … ]
Μάρθα Ζιώγα: ένα ποίημα
ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΜΑΚΡΙΝΟ ΑΠΟΓΟΝΟ Απόγονέ μου μακρινέ αυτό το γράμμα είναι για σένα Αυτό το ποίημα. Τα χρόνια που έζησα σ’αυτή τη γη έχουν περάσει. [ … ]
Μάρθα Ζιώγα: Ένα ποίημα
WALDEN Στη λίμνη Walden εγώ το νυχτοπούλι στο κρυφό κλαρί, εγώ η αλεπού σιμά στο βράχο , εγώ ο σκατζόχοιρος που σκάβει το λαγούμι Αυτόπτες μάρτυρες μιας στιγμής σημαντικής [ … ]
Μάρθα Ζιώγα: Ένα ποίημα
Ο ΗΡΩΑΣ Είχαμε έναν ήρωα στο σπίτι. Αόρατος και διαφανής περνούσε, σκιά που δύσκολα χαμογελούσε. Σκυμένος του σταυρόλεξου τον γρίφο να λύσει. Αυτό μονάχα τουχε μείνει γιατί δεν [ … ]
Μάρθα Ζιώγα: Το πατρικό μου σπίτι
Τόλμησα να μπω μετά από χρόνια στο σπίτι που ονομάζω πατρικό μόνον εγώ Ο λόγος ήτανε βεβαίως να εποπτεύσω τα αισθήματα Να δω αν στέκουνε εκεί αν μένουν ζωντανά [ … ]
Μάρθα Ζιώγα: Στην πίσω μεριά του δέντρου
Χριστουγεννιάτικο στολίδι με πολλές επιτυχίες στο παρελθόν Τώρα χλομό. Τίποτα δεν περιμένω Την ισορροπία της αισθητικής εξυπηρετώ Μαζί με άλλα δυο. Έτσι! Μην τύχει και δει κανείς [ … ]
Μάρθα Ζιώγα Τρία ποιήματα
ΑΠΟΓΥΜΝΩΜΕΝΟ Απογυμνωμένο Από την χρηστική του αναγνωρισιμότητα το χαμένο αντικείμενο στέκει Αμήχανο και χωρίς προσδιορισμό προσπαθεί μέσα στην αταραξία της στιγμής να καταλάβει πού ανήκει Δίχως να το κοιτούν δεν [ … ]
ΜΑΡΘΑ ΖΙΩΓΑ: Άγρια Δύση
Ποιος σου ’δωσε καημένε καουμπόη τον ρόλο του κακού σε τούτη την ταινία και πάταγες με μίσος την σκανδάλη; Τώρα ήρθε η ώρα η δική σου να πεθάνεις και οι [ … ]