ΒΥΘΟΣ ΟΝΕΙΡΟΥ Χταπόδια παίζουν με τις βεντούζες τους το υγρό της σώμα. Ερωτικούς κρυψώνες φανερώνουν οι άσπρες φάλαινες ενώ χέλια γλιστρούν ανάμεσα στα κοιμισμένα πόδια. Επάνω στην καρέκλα το [ … ]
Νάνσυ Εξάρχου: ένα διήγημα
Συστατική Επιστολή Φίλε κ. Διευθυντά, Η επιστολή μου αυτή είναι εμπιστευτική και αφορά τον παλαιό λογιστή μας κ. Ουίλσον, για τον οποίο μου ζητήσατε πληροφορίες, προκειμένου να τον προσλάβετε [ … ]
Νάνσυ Εξάρχου: ένα αφήγημα
ΑΟΡΑΤΟ ΔΕΙΠΝΟ Απόψε τρώμε με τον αγαπημένο μου φίλο, τον Τζ, σε ερεβώδες εστιατόριο, στην Κολωνία. Στο περίφημο Unsichtbar-bar. Η λέξη σημαίνει αόρατος και το εστιατόριο ξεκίνησε γύρω στο 2000 [ … ]
Νάνσυ Εξάρχου: Το λουκέτο
Κάθομαι στην άκρη του κρεβατιού και νιώθω πως είμαι στην ούγια της ζωής μου, με το βάρος του τέρατος που λέγεται χρόνος να ακουμπάει στην πλάτη μου. Αυτό το τέρας [ … ]
Νάνσυ Εξάρχου: Κεραμιστάν
Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε ένα μικρό κορίτσι που δεν πήγαινε σχολείο γιατί δεν ήθελε να γίνει σαν τον αδελφό της τον ξερόλα. Έτσι καθόταν στο σπίτι και από [ … ]
Νάνσυ Εξάρχου: Σιωπή των αμνών
Παλιά, κάθε Πάσχα, αφού τρώγαμε το ψητό αρνί, την επόμενη μέρα, την Δευτέρα της Διακαινησίμου, μου χάριζαν τα τέσσερα κότσια, τους αστράγαλους δηλαδή του ζώου. Κι εγώ τα χαιρόμουν έτσι [ … ]
Νάνσυ Εξάρχου: Παιχνίδια μοναχικής γάτας
Παρατηρώ την Σμόκυ την γάτα μου, που τώρα που μπαίνει η άνοιξη και γίνεται ο καιρός ευχάριστος, μοιάζει σαν να ξύπνησε από χειμερία νάρκη και είναι όλο κέφι και ενέργεια. [ … ]
Νάνσυ Εξάρχου: Το αυλάκι
Όταν ήμουν πολύ μικρή και πηγαίναμε επίσκεψη στο σπίτι της θείας Σταματίας, πριν φτάσουμε στην εξώπορτα έπρεπε να περάσω πάνω από ένα μικρούτσικο αυλάκι. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο δεν κατάφερνα [ … ]