ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΓΟΡΙ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ Πατέρα μου! Πατέρα! Πού πηγαίνεις τώρα; Ω μη βαδίζεις γρήγορα, σ’ εκλιπαρώ. Μίλα, πατέρα, στο μικρό σου το αγόρι, Μίλα μου, αλλιώς θα κινδυνεύσω…
ΥΠΝΗΛΙΑ Άσε με να κοιμηθώ απόψε μέσα στην κιθάρα μες στην έκπληκτη κιθάρα της νυχτιάς άσε με να ησυχάσω στο ξύλο το σπασμένο άσε τα χέρια μου να…
ΧΤΥΠΑ ΓΟΡΓΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ Χτυπά γοργά η καρδιά μου, όταν θωρώ Ουράνιο τόξο στ’ ουρανού την άκρη. Έτσ’ ήταν στης ζωής μου την αρχή, Έτσι και τώρα που…
ΓΗ, ΠΛΑΝΗΤΗ ΓΕΡΙΚΕ Γη, πλανήτη γέρικε, βυζαίνεις το πόδι μου, που θέλει να πετάξει, ω βασιλιά Ληρ με τη μοναξιά στο χέρι σου. Θρηνείς εντός σου με μάτια…
ΘΕΛΩ ΜΟΝΑΧΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ Έφαγα τα δαμάσκηνα που ήτανε στην παγωνιέρα και που μάλλον τα κρατούσες για το πρωινό σου Συγχώρεσέ με ήταν νόστιμα τόσο γλυκά…
Νίκος Παπάνας: δεκασύλλαβα ΤΑ ΔΕΚΑΣΥΛΛΑΒΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ (1) Χλωρό το γέλιο Διάφανο χάδι (2) Κλίνη της χλόης Άγνωστοι κήποι (3) Άλικη φωνή Ξύπνημα ρόδων (4) Υγροί…
ΑΛΛΑΞΑ ΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ ΣΤΟ ΡΟΛΟΙ ΜΟΥ Άλλαξα τους αριθμούς στο ρολόι μου ─ ίσως τώρα ν’ αλλάξει κάτι ακόμη. Ίσως τώρα στις 2 π.μ. ακριβώς να μη σηκωθείς, μαζεύοντας…
ΤΟ ΑΡΡΩΣΤΟ ΡΟΔΟ Ω Ρόδο, τι άρρωστο που είσαι! Το αόρατο σκουλήκι αυτό, Που όλο πετάει μέσα στη νύχτα Στης θύελλας το ουρλιαχτό Την κλίνη σου τη βρήκε…
ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΛΟΓΙΑΣ ΕΓΚΩΜΙΟ Καθώς βγαίνεις απ’ το κομμωτήριο, καθρεφτίζεσαι μεθοδικά σ’ όλα τα λαίμαργα βλέμματα. Ε ναι, βέβαια, η ομορφιά οφείλει ─ αν μη τι άλλο ─ να φαίνεται. Τα…
ΠΑΓΩΝΙΑ Αχ, κανείς δεν ξέρει αυτό που θα’ θελα να μάθω εκτός από τ’ αστέρι της παγωνιάς, που μένει τη νύχτα ακίνητο για λίγο και το πρωί καίγεται και…
ΤΕΛΟΣ δεν υπάρχουν ρολόγια στους τοίχους ούτε χρόνος ούτε ίσκιοι που προχωρούν ολημερίς απ’ τη μια ως την άλλην άκρη του πατώματος δεν υπάρχει ούτε φως ούτε σκοτάδι…
ΜΥΛΟΙ ΑΕΡΙΝΟΙ Το καθημερινό ψωμί μας πέφτει ακριβό Μύλοι αέρινοι αλεύρι από άμμο αλέθουν Με την άκρη μιας φλούδας θρέφεται η ανάγκη Δώσε ό,τι δεν έχεις…
