Ακαπνίες Εσχάτως καταπιάστηκα και με την ποίηση, τρομάρα μου, πρωτύτερα με τη νουβέλα, το μυθιστόρημα, το διήγημα και το μικροδιήγημα. Τα 'χω περάσει όλα, ξέρω, ή τουλάχιστον νομίζω ότι ξέρω,…
«Ο μπαμπὰς θέλει πάντα τὸ καλὸ σου» Αγόρι, κορίτσι, γιαγιά, ο πατέρας στην κεφαλή και η μητέρα που σερβίρει. Δείχνουν περιχαρείς κι ευτυχισμένοι. Το σκίτσο επανέρχεται συχνά στις σελίδες δικτύωσης.…
Ονόματι Αΐσα. Τη εποχή του Μετηρώδη. Μαρί η μήτηρ. Ο πατήρ δε ξυλουργός. Εις την Ιερουσαλήμ, τη Γάζα και εις το Τείχος των Δακρύων – τους Αγίους ημών Τόπους. Μέρα…
Μας λένε Εύα Απ’ τις πλέον σταθερές ποιητικές θεματικές, η γυναικεία κατάσταση, μονοπωλεί το ενδιαφέρον σε δύο εξαιρετικές συλλογές, και μάλιστα με σχετικά ομότροπη τεχνική: «Εμείς η Αντιγόνη» της…
Η ποίηση παντού κι η ποίηση πάντα Έχει χρόνο η ποίηση, εποχή, ηλικία, νεότητα, ενηλικίωση και γηρατειά; Θυμάμαι το 2007 στο Σπίτι της Λογοτεχνίας της Πάρου που χτυπούσα σαν…
Η ποιητική της ειλικρίνειας Το αγαπώ αυτό το είδος, κι ο ίδιος το ασκώ – παρά τις όποιες αντιρρήσεις που κατά καιρούς εκφράζονται. Θυμάμαι τη ρήση κάποιου πεζογράφου ότι…
Οι Φαμέγιοι της ιστορίας Στέκομαι και ξαναστέκομαι στην οικογενειακή φωτογραφία της σελίδας 390: οι γυναίκες στο κέντρο, οι άνδρες στα άκρα ή χαμηλά, η γιαγιά στον πυρήνα, τα…
Το δέντρο με τις γραφές Ευθύς εξαρχής λέω ότι με συγκινούν τα θέματα που ξανοίγονται στον κοινωνικό χώρο, αφουγκράζονται την κίνηση της ιστορίας και συνομιλούν με τις πολιτικές εξελίξεις.…
«Και να κρατιέσαι / ενάντια στο ρεύμα» Έχω διαβάσει και τις προηγούμενες συλλογές, τον «Υποκειμενικό Κήπο» (Οιωνός, 2006) και την «Εισαγωγή στις πονηρίες της χαράς» (Οιωνός, 2011). Είναι…
Την ποίηση «την τολμάς / δεν τη δανείζεσαι» Δεύτερη φορά που επανέρχομαι σε μικρό σχετικά διάστημα στα ποιήματα της Μεζίτη. Θυμάμαι την πρώτη έκπληξη συνοδευμένη από κραδασμούς και…
Το παλίμψηστο της ποίησης Φέρνω στο μυαλό μου τους μύθους του Αισώπου, την Κοκκινοσκουφίτσα, τα εφτά κατσικάκια, τα τρία γουρουνάκια, τη στέπα του Έρμαν Έσσε, τον πατέρα του Μόγλη,…
Μεταμορφώσεις της ζωής και της γραφής Είχε αρρωστήσει στα δεκατέσσερα, μου ’λεγε, φίλος. Πέντε μήνες έκανε στο κρεβάτι, σε ακινησία. Οι γονείς του δούλευαν, όλη μέρα ήταν στο σπίτι…
