Του ΠΟΛΕΜΟΥ  & της  ΕΙΡΗΝΗΣ     1. Τα νέα φτάνουν Σαν από τηλέγραφο Κροταλίζοντας 2. Δρόμοι του κακού Πεινασμένα τα βαμπίρ Διψούν για αίμα 3. Με πόνο λέξεις Ποιήματα…

ΞΩΜΑΧΟΣ   Τα βήματα με φέρνουν στα γνωστά χώματα Εκεί που τα φύτρα γίνονται καρπός Χρυσό στάρι τον Ιούνη Σταφύλια κεχριμπάρι τον Αύγουστο Κόκκινα μήλα τον Σεπτέμβρη Την κάθε αυγή…

Απολογισμός   Σαν το σβησμένο -όποιο μας- πάθος, που ρίχνει πίσω του κλεφτές ματιές να ιδεί αυτό που ήταν πριν : Ζωή γεμάτο, έντονο, σφριγηλό! Και τώρα χάθηκε, νεκρό,  …

Γι’ άλλη ποίηση Τ’ ανέφικτου τώρα Πορευόμαστε   Αυγή κι αφρός Το κατάρτι του ήλιου Πλέει στο νερό   Ονείρων πάθη Αμπέλια και ψαράδες Ποίησης καμβάς   Να η θάλασσα…

ΙΚΕΣΙΑ   Όμως, ο χρόνος τρέχει, κυλάει και κυλάει, χωρίς να έχει λησμονήσει καν την αίσθηση αυτού που λέμε αιωνιότητα. Περήφανη και πλήρης έπαρσης αυτή, και με ψηλά τη μύτη…

Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ   Ο ποιητής πείσμων ιστιοπλόος Θάλασσας ανοικτής σε αγώνα Παλεύει κύματα λέξεων Στιγμών Κόντρα σ’ ανέμους άγριους Να πάει το σκαρί στο τέρμα Σίγουρο μα κι…

1. Χαράς τραπέζι στρώνουν τα ποιήματα  μ’ αφράτο χιόνι.   Λεπτές κουρτίνες κι η νύχτα παγωμένη τρυπώνει μέσα.   3. Πέπλο σκεπάζει το σώμα κρύας νύχτας. Χιονίζει άστρα.   4.…

ΤΑΞΙΔΕΥΤΕΣ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ   Συνταξιδιώτες είμαστε όλοι στον χρόνο, διαδρομών περιορισμένων· κι αυτός γελάει και ταξιδεύει· κι όλο ταξιδεύει, χωρίς να νοιάζεται, καθόλου, αν είδαμε τα πάντα κι αν όλα…

νέα ΠΡΕΒΕΖΑ    Ζωή είναι τα όμορφα, τα περιστέρια που πετούνε σ’ ασβεστωμένες μάντρες, στις αυλές               με χρώματα πολλά και δέντρα· ζωή τα δροσερά κορίτσια που όμορφα γελούνε στα…