Ι. Συνεπώς η προμηθεϊκή σπίθα επιστρέφει Στην αποσυναρμολογημένη πηγή της Στους οπωρώνες του πισσουρανίτη φύτρωσε ο θείος καρπός Το ηδύ άτομο σχασμένο στο εμβρυακό του κέντρο Στην δίδυμη θανατογέννηση…
Χάος πάλι εσύ;[1] Ιάσων Δεπούντης Αν κάθε θάνατος είναι άδικος και αν κάθε δολοφονία είναι ακόμα πιο άδικη, πώς να αποκαλέσουμε την μεθοδευμένη ηθική εξόντωση, την δολοφονία χαρακτήρων, εδώ…
208. Προκειμένου να είναι καλές οι μουσικές ερμηνείες ή τα αντίγραφα έργων πλαστικής τέχνης, πρέπει να παραμένουν κοντά στο πρωτότυπο, όπως συμβαίνει και με τις μεταφράσεις· όμως ούτε η μία…
81. Αν ο έρωτας δεν περιείχε το μυστικό της ζωής, θα ήταν απλώς το εγωιστικότερο πάθος ή μια ευχάριστη ασχολία αμφισβητήσιμου ίσως γούστου. 84. «Άγνοια» αποκαλούμε γενικώς την έλλειψη…
Η νύχτα του «Νυχτολογίου», της δέκατης πέμπτης ποιητικής συλλογής της Παυλίνας Παμπούδη, είναι γεμάτη ερωτήματα. Ο κόσμος μοιάζει ερμητικά κλεισμένος μέσα στο ορθάνοιχτο μυστικό του. Ταυτόσημος με το αρχέτυπό του,…
34. Μεγαλώνοντας, στην ανάμνηση των αναρίθμητων ημερών όπου συναρπαστήκαμε από το θέαμα της ανθισμένης άνοιξης ή των δέντρων γυμνών μες στο φθινόπωρο, φαίνεται να είμαστε χιλιετείς. Καθεμία περιστροφή της Γης…
1. Όταν θεωρούμε αναγκαίο να διατυπώσουμε κάτι το οποίο κρίνουμε ως οπωσδήποτε χρήσιμο για την πρόοδο των ιδεών ή για την αντίληψη της αλήθειας, δεν πρέπει να διστάζουμε: Καλύτερα να…
Το πνεύμα που καθορίζει αυτήν την στιγμή του χρόνου αναπόφευκτα μαραζώνει – και, ολοκληρωτικά τεταμένο, ποθεί αυτόν τον μαρασμό. Ο μύθος και η πιθανότητα του μύθου διαλύονται: παραμένει μόνο ένα…
Η ζούγκλα Δεν είναι το ασάλευτο βάρος των μεγάλων δέντρων, ξέπνοο το εσωτερικό του ξύλου, μπλεγμένο στις παχιές κληματσίδες, οι μύγες, τα ερπετά, οι πάντοτε φοβισμένες μαϊμούδες ουρλιάζοντας…
Πράσινα Τα χαράματα ήταν μηλοπράσινα Και πράσινο κρασί ο ουρανός στον ήλιο υψωμένο Και το φεγγάρι ανάμεσα πέταλο χρυσωμένο. Τα μάτια της άνοιξε και πράσινα Έλαμψαν καθαρά, λουλούδια…
Πρώτη συνάντηση Όταν είσαι το άνθος Είμαι η σκιά που ρίχνει το άνθος Όταν είμαι η φωτιά Είσαι το κάτοπτρο που αντανακλά τη φωτιά Και όταν η Αφροδίτη φτάνει…
Μεταλλαγή Ώσπου να ’ρθείς – εγώ ήμουν εγώ. *** Σκιά Το ποτέ ξεπερασμένο παρελθόν, το πάντοτε καινούργιο μέλλον: ο ουρανός εντός σου, εντός μου η γη.…
