ΞΥΠΝΗΣΕ Γύρισε από το ταξίδι και ήταν πανευτυχής. Από την απόχη της μνήμης είχε ξεφύγει το όνειρο αλλά της άφησε μια ηρεμία μια έσχατη πληρότητα τέτοια που δεν μπορούσε [ … ]
Βάλτερ Πούχνερ: ένα ποίημα
ΔΕΥΤΕΡΑ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ Το Βυζάντιο είναι η δεύτερη Ρώμη και τρίτη δεν θα υπάρξει. Τετράγωνο πλέει το τετράποδο με φορτωμένη βιβλία τη ράχη κι έξω απ’ το παράθυρο ο [ … ]
Βάλτερ Πούχνερ: ένα ποίημα
Κοιτάζοντας τον ουρανό Όσο και να κοιτάς τον ουρανό δεν χορταίνεις· κενό με θαύματα με σχήματα ρευστά, χρώματα, αποχρώσεις ένας κόσμος με μορφές, μυθολογίες με άστρα, αστεροειδείς, ήλιους, με σκόνη [ … ]
Βάλτερ Πούχνερ: ένα ποίημα
H ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΘΑΡΟΥ ΛΟΓΟΥ Λόγος καθαρός είναι η ποίηση οι όμορφες λέξεις χορεύουν βαλς οι σημασίες υποτάσσονται στη μελωδία κι ο στίχος αρμονία, συχνά και με νόημα που κρύβεται [ … ]
Βάλτερ Πούχνερ: από το «Σκέψεις για την Ποίηση»
VΙΙ Δεν μπορείς να τα πεις όλα. Δεν μπορείς να τα πεις όλα με τις λέξεις. Τις λέξεις που σου παρέχουν τα λεξικά. Η καθημερινή συνομιλία. Τις λέξεις που δεν [ … ]
Βάλτερ Πούχνερ: Το όνειρο του Καντ
TΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΚΑΝΤ Σκέφτηκε: Ο χώρος και ο χρόνος προαπαιτούμενα της αντίληψης η εμπειρία η βάση της γνώσης το πράγμα καθαυτό μια υπόθεση ιδεατή που αγγίζει τη μεταφυσική αλλά [ … ]
Βάλτερ Πούχνερ: Σκέψεις για μια πολιτική ηθική
Μέσα στην τύρβη, που ονομάζουμε «ζωή», αναδύεται κατά διαστήματα, αλλά επίμονα, η ιδέα να μείνω, όσο μου δίνεται η δυνατότητα, καθαρός. Η λέξη είναι εδώ συνώνυμη με την ολόκληρος και [ … ]
Βάλτερ Πούχνερ: ένα ποίημα
Δύσκολες σκέψεις Το τίποτα δεν είναι απλώς η απουσία του κάτι το άπειρο δεν είναι απλώς το παραπάνω απ’ το ασύλληπτα πολύ το κενό δεν είναι μόνο ο χώρος που [ … ]
Βάλτερ Πούχνερ: Ένα ποίημα
Κάθε σώμα κάπου ανήκει Kάθε σώμα κάπου ανήκει κάθε δέντρο μέρος από τοπίο ρίζα και ομφάλιος λώρος ο ιερός σπόγγος της μνήμης το παιδικό μάτι καθρέφτης στου μυαλού μας το [ … ]
Βάλτερ Πούχνερ: Δοκιμαστικές προσεγγίσεις σε μια κριτική της κριτικής
Στη λογοτεχνική κριτική, ίσως και στη μουσική, συχνά δεν αναφέρεσαι αποκλειστικά, καμιά φορά και καθόλου, στο έργο που σχολιάζεις, αλλά προσπαθείς να αρθρώσεις, να [ … ]
Βάλτερ Πούχνερ: Δυο ποιήματα
Ο μέγας εγκλεισμός Και λέγαμε πως έτσι θα συνεχίσουμε βαριόμασταν κιόλας την επανάληψη και ήταν ο αιφνιδιασμός απόλυτος το αναπάντεχο με μια σπαθιά μας άνοιξε τα πλευρά στην πανοπλία το [ … ]
Βάλτερ Πούχνερ: Της ζωής και των ζώων
Κάποτε ο άνθρωπος… δεν ξεχώριζε από το ζωικό βασίλειο και αισθανόταν ένα με τη φύση και το κοντινό περιβάλλον του. Τα όρια μεταξύ ανθρώπου και ζώου ήταν μεταβλητά και [ … ]