Κωνσταντίνος Μπούρας: «Όνειρο θερινής νυκτός» ανοιξιάτικα στον πρώην βιομηχανικό χώρο ΠΛΥΦΑ.

Δυσκολεύομαι να φανταστώ μια κακή παράσταση αυτού του παιγνιώδους παραμυθοδράματος. Άψογα δομημένο (με κλασικιστική γεωμετρημένη μέθοδο – όλη η δράση εκτυλίσσεται σε δώδεκα συνεχόμενες ώρες, ή λιγότερες, πάντως νυχτερινές), έργο…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Μετά-Θέατρο: «JINX, μια παράσταση των Ginger Creepers Theater Band εμπνευσμένη από την παραλογή Του Νεκρού Αδερφού».

Μέσα στον θόρυβο, στη στάχτη και στον κουρνιαχτό τού παγκοσμιοποιημένου εμπολέμου πολιτιστικού πεδίου μας, υπάρχουν άνθρωποι που επανέρχονται στις πηγές αναζητώντας την χαμένη αρμονία τού ρέοντος κελαριστού εμψύχου ύδατος (χωρίς…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ – Κωνσταντίνος Μπούρας: Δυο παράλληλες θεάσεις μιας παράστασης – Φαίδρας Άτοπος. Της Δήμητρας Μήττα σε σκηνοθεσία Αντώνη Καραγιάννη. Στο Θέατρο Εν Αθήναις

Ανθούλα Δανιήλ:   Το έργο ολοκλήρωσε έναν επιτυχημένο κύκλο σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα και έφερε στο φως τα κρυμμένα μυστικά μιας σπαρασσόμενης γυναίκας  που όπως πολύ σοφά επεσήμανε ο Γιώργος…

0 Comments

Γιάννης Κολοκοτρώνης:  «Ο μεταμοντερνισμός του ζωγράφου Άγγελου»

Στα πλαίσια της σύγχρονης ελληνικής τέχνης, η ζωγραφική του Άγγελου (Φαρκαδόνα Τρικάλων 1943) ήταν αιρετική, όταν εμφανίστηκε πριν πενήντα περίπου χρόνια (γκαλερί Ώρα 1975). Εν μέσω της κυριαρχίας της νέο-εξπρεσιονιστικής,…

0 Comments

Δρ. Κοσμάς Κοψάρης: Το καλοκαίρι του ’85, του Φρανσουά Οζόν

Τι γλυκόπικρο από μια μελαγχολική ανάμνηση ενός έρωτα, που περνάει από τις δοκιμασίες του απαγορευμένου και του τραγικού. Με βάση την θεωρία της σεξουαλικότητας του Φουκώ που διέρχεται από το…

0 Comments

Κωστής Ζ. Καπελώνης:  Υπάρχει καλό θέατρο;

Όταν σε μια στιγμή μιας παράστασης, απέναντι από τη σκηνή  υπάρχει ένα κοινό, όπως αυτό που αποτυπώνεται στις φωτογραφίες. Υπάρχουν ακόμη κι άλλες πολλές περιπτώσεις... όπως...   Όταν ο θεατής…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: ΠΛΑΤΟΝΟΦ (Μια ματιά πάνω στην παράσταση του Δημοτικού θεάτρου του Πειραιά)

Ο κορυφαίος Ρώσος σκηνοθέτης Adolf Shapiro συνεργάζεται για πρώτη φορά με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, σκηνοθετώντας έναν από τους σπουδαιότερους θεατρικούς συγγραφείς, τον Άντον Τσέχοφ. (Από το internet) Ο κύριος…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Παραβολικά, πλήρη συμβολισμών, σπαρταριστά  τα ”Ινδικά Χοιρίδια” του Σεμπαστιέν Τιερύ  στον Χώρο Τέχνης Αλεξάνδρεια.

Αυτή η κωμωδία οδηγεί τον θεατή σε αυθόρμητα γέλια, που παραπέμπουν όμως σε δυσάρεστες συνυποδηλώσεις και δυσοίωνα μηνύματα για το σκοτεινό μέλλον της Ανθρωπότητας, με τους χιλιάδες αυτοματισμούς, τις ψηφιακές…

0 Comments

Έφη Φρυδά. Lee Krasner (1908-1984). Ασφαλώς όχι απλώς μια μούσα, όχι απλώς η κυρία Jackson Pollock

  Τζάκσον Πόλοκ–Λι Κράσνερ, Λι Κράσνερ-Τζάκσον Πόλοκ. Δύο καλλιτέχνες, ένας γάμος, ένα ακόμα στερεότυπο στην ιστορία της τέχνης. Μια ακόμα γυναίκα που, από πολύ μικρή ηλικία και μέχρι το θάνατό…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Τι θα έλεγε ο Άουγκουστ Στρίντμπεργκ εάν έβλεπε το πασίγωνστο πλέον έργο του « Η Δεσποινίς Τζούλια» σε μετανεωτερική παγκοσμιοποιημένη παντομίμα;  

Όταν ποινικοποιήθηκε το θέατρο στο Βυζάντιο και απαγορεύτηκε ο αρχαίος ελληνικός λόγος ως «εθνικός», οι πανέξυπνοι, πολυμήχανοι μίμοι/μιμάδες, οι παντόμιμοι, οι ζογκλέρ-joculatores, οι τραγικωμικού clown τού τσίρκου, οι μπουλουκτζήδες των…

0 Comments

Γιάννης Κολοκοτρώνης: Στέλιος Γαβαλάς, ένας Σημειολόγος της Σύγχρονης Γλυπτικής

Ποσειδώνος 20, στον Άλιμο, εκεί στον πανέμορφο παραθαλάσσιο περίπατο της περιοχής, βρίσκεται από το Σεπτέμβρη του 2023,  το νέο δημόσιο έργο του Στέλιου Γαβαλά, Τα Μουσικά Φουγάρα.  Τα δύο οκτάμετρα…

0 Comments

Θεοδώρα Δέδε:  Βασίλης Παπακωνσταντίνου – Η ποίηση μέσα από τον αυθεντικό ερμηνευτή της ροκ μπαλάντας…

Έπρεπε να περάσουν χρόνια πολλά - κι ευτυχισμένα...- και κάποιες ... καταλιωμένες και καταμασημένες κασέτες - νομιμότατες!... αλλά και νοστιμότατες, ακόμη & για το ίδιο το κασετόφωνο, που ήθελε από…

0 Comments