Βάλτερ Πούχνερ: Mαργαρίτα Λυμπεράκη και Oskar Kokoschka. Eκλεκτικές συγγένειες στη θεατρική πρωτοπορία του 20ού αιώνα.

 H Mαργαρίτα Λυμπεράκη κατέχει ανάμεσα στους συγγραφείς της πρώτης γενεάς της μεταπολεμικής ελληνικής δραματουργίας μια ξεχωριστή θέση[1], κυρίως λόγω του μυθολογικού και τελετουργικού της θεάτρου, που παριστάνει την αιώνια πάλη…

0 Comments

Γεώργιος Κ. Τασούδης: ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ: Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΗΛΘΕ!

«Βηθλεέμ ετοιμάζου∙ ευτρεπιζέσθω η φάτνη∙ το Σπήλαιον δεχέσθω, η αλήθεια ήλθεν∙ η σκιά παρέδραμε∙ και Θεός ανθρώποις, εκ Παρθένου πεφανέρωται, μορφωθείς το καθ’ ημάς, και θεώσας το πρόσλημμα. Διο Αδάμ…

0 Comments
Read more about the article Βάλτερ Πούχνερ: H νησιωτική Eλλάδα στην ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου
Quill pen and a notebook on an old map with vintage items

Βάλτερ Πούχνερ: H νησιωτική Eλλάδα στην ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου

Σε μιαν ανθρωπολογική και πολιτισμική-ιστορική θεώρηση ο ελληνικός χώρος παρουσιάζει μια βασική διχοτόμηση, στο βαθμό που συμμετέχει στο βαλκανικό νοτιοανατολικο-ευρωπαϊκό χώρο, τη Xερσόνησο του Aίμου, με το ηπειρωτικό της αφενός…

0 Comments

ΒΑΛΤΕΡ ΠΟΥΧΝΕΡ: Η τέχνη του Ιπποκράτη στη νεοελληνική δραματουργία

Ιατρικές εξετάσεις, διαγνώσεις και θεραπείες στη νεοελληνική σκηνή.   “Καλώς τον Εξοχώτατο! Σας εύχομαι υγείαν, / χυλούς καλούς υγρά καλά και καθαρήν κοιλίαν!” Ο εισαγωγικός χαιρετισμός του Ιπεκακουάνα (όνομα εμετικού…

0 Comments

ΒΑΛΤΕΡ ΠΟΥΧΝΕΡ: Από το “Σιλωάμ” (1948) στην “Οδό…” (1987). Περιδιαβάσεις στο πρώιμο έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη

 Α΄μέρος: φιλολογικά   «Η Οδός...», «μονόπρακτο ή μια εικόνα», γράφτηκε κατά τη δήλωση του ίδιου του συγγραφέα το 1951 ή και νωρίτερα (το διαβάζει ο Αδαμάντιος Λεμός προς το τέλος…

0 Comments

Βάλτερ Πούχνερ: Iστορικότητα και αρχετυπικοί μύθοι στο βαλκανικό δημοτικό τραγούδι. Ο θεωρητικός προσδιορισμός μια συγκριτικής προβληματικής

Η δυσκολία του ακριβούς προσδιορισμού των κατηγοριών του δημοτικού τραγουδιού έχει επισημανθεί πολλές φορές και είναι ώς ένα βαθμό φυσιολογική ή και τεχνητή ταυτόχρονα, γιατί το θέμα δεν ενδιαφέρει καθόλου…

0 Comments

Παναγιώτης Θωμά: Κυριάκου Χαραλαμπίδη Λόγος Σεσαρκωμένος: ο σαρκωμένος Θεός και ο ένυλος χαρακτήρας των λέξεων στη χαραλαμπίδεια ποιητική[1]

Οφείλω κατ’ αρχάς να υμνήσω τη θαυμαστή γλώσσα, τον ποιητικό λόγο του Κυριάκου Χαραλαμπίδη, του όντως Έλληνα και ελληνικού ποιητή, που ως τέτοιος είναι άριστος καλλιεργητής της ελληνικής, ενώ το…

0 Comments

Βάλτερ Πούχνερ: H νησιωτική Eλλάδα στην ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου

Σε μιαν ανθρωπολογική και πολιτισμική-ιστορική θεώρηση ο ελληνικός χώρος παρουσιάζει μια βασική διχοτόμηση, στο βαθμό που συμμετέχει στο βαλκανικό νοτιοανατολικο-ευρωπαϊκό χώρο, τη Xερσόνησο του Aίμου, με το ηπειρωτικό της αφενός…

0 Comments

ΒΑΛΤΕΡ ΠΟΥΧΝΕΡ: Αιώνιος βίος και βία διαχρονική. Από το αρχαίο ελληνικό θέατρο στη σύγχρονη σκηνή.

Βίος και βία έχουν την ίδια ρίζα. Ο βίος είναι ο τρόπος της ύπαρξης των ζωντανών όντων. Η βία είναι συστατικό στοιχείο της ίδιας της φύσης, ιδίως των οργανισμών· το…

0 Comments

Βάλτερ Πούχνερ: Συλλογική ταυτότητα και λαϊκός πολιτισμός. Μερικοί πρισματικοί αναστοχασμοί

Το θέμα Ελληνικότητα ή/και Ρωμιοσύνη έχει αποκτήσει μια τόσο εκτενή βιβλιογραφία με μελετήματα όλων των μεθοδολογικών αποχρώσεων, που είναι πλέον δύσκολο να συγκεντρωθεί και να αξιολογηθεί στα επιμέρους και συνολικά.…

0 Comments

Βάλτερ Πούχνερ: Tο γελοίο και το  εφιαλτικό στο σκηνικό κόσμο του Στρατή Kαρρά

O Στρατής Kαρράς, που πέθανε το 1992 ξαφνικά σε ηλικία 58 ετών, είναι ίσως ο μόνος θεατρικός συγγραφέας της πρώτης γενεάς της μεταπολεμικής δραματογραφίας, που το έργο του, λόγω του…

0 Comments

Βάλτερ Πούχνερ: Tα γηρατειά στην παραδοσιακή λαϊκή αντίληψη. Από τον σεβασμό στην απαξίωση

Η αμφιθυμία είναι ένα χαρακτηριστικό φαινόμενο αντιμετώπισης ενός φαινομένου, το οποίο ξεφεύγει από τις ισχύουσες νόρμες του λαϊκού πολιτισμού σε παραδοσιακές κλειστές κοινωνίες και κινείται ανάμεσα σε θαυμασμό και καταδίκη,…

0 Comments