Βιογραφίες

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Τάκης Σινόπουλος, ο Ελπήνωρ, οι μεταμορφώσεις του και η ανάστασή του στη λογοτεχνία

Ας αφήσουμε τα λόγια. Γνώση του ποταμιού σημαίνει να ‘σαι μέσα στο ποτάμι Τ. Σ.     Ο ΕΛΠΗΝΩΡ I   Ο Ελπήνορας δεν διακρινόταν για τη δύναμη ή την…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Χένρυ Τζαίημς, ένας Αμερικανός στην Ευρώπη

Αν και κοιτούσε τη ζωή από μια κάποια απόσταση ως παρατηρητής παρά ως συμμέτοχος του καθημερινού βίου, ήταν ωστόσο κοινωνικός υπέρ του δέοντος. Ίσως γιατί φοβόταν μήπως τον κυριεύσει η…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Άρης Αλεξάνδρου, ο εξόριστος ποιητής

«Σταυρώθηκα μόνη μου/Μη με ξεχνάτε» Καίτη Δρόσου Όπου πατάς πέφτουν πράσινα φύλλα Άρης Αλεξάνδρου   «[…] κι ούτε έχει σημασία που ασπρίσαν τα μαλλιά μου, δεν είναι τούτο η λύπη…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ρόμπερτ Λούις Στήβενσον, ένας αργόσχολος μποέμ, ταξιδευτής, φλανέρ, παραμυθάς

«Πιστεύω ότι κανείς δεν κουράστηκε ποτέ τόσο πολύ όσο εγώ για να μάθει μία τέχνη. Η φύση δε μου έδωσε πολλά χαρίσματα, κι αν κατάφερα κάτι, αυτό οφείλεται μόνο στις…

0 Comments

Κώστα Ξ. Γιαννόπουλος: Σούζαν Σόντακ, «υπήκοος του άλλου εκείνου τόπου»

  Κάνω κακές χειρονομίες ανάμεσα στις μοναξιές                                                                                                                  Γκυγιώμ Απολιναίρ     «Η νόσος είναι η νυχτερινή ζώνη της ζωής, μια δεύτερη, πιο δυσβάστακτη υπηκοότητα. Καθένας μας γεννιέται κατέχοντας διπλή…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Τζαίημς Τζόυς-Βιρτζίνια Γουλφ. Γεννήθηκαν και πέθαναν την ίδια χρονιά

«Οι νεκροί συγγραφείς είναι μακριά από μας γιατί εμείς ξέρουμε πολύ περισσότερα απ’ όσα ήξεραν εκείνοι. Ακριβώς κι αυτοί είναι αυτά που ξέρουμε εμείς τώρα». Τ.Σ. ΕΛΙΟΤ     ΞΟΒΕΡΓΕΣ…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ηλίας Πετρόπουλος – μια προσωπική μαρτυρία

Θέλω καιρό να γράψω για τον Ηλία Πετρόπουλο και όλο το αναβάλλω. Δεν ξέρω γιατί. Μάλλον δε μ’ αρέσει να εμφανίζομαι μετά το θάνατο κάποιου διάσημου και να λέω πως…

0 Comments

Κώστα Ξ. Γιαννόπουλου: Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, μια μακρά διαδρομή

Έχασε τη μητέρα της δέκα μέρες αφότου γεννήθηκε στις Βρυξέλλες στις 8 Ιουνίου του 1903. Η μητέρα ήταν Βελγίδα και την έλεγαν Φερνάντ ντε Καρτιέ ντε Μαρσιέν (Fernande de Cartier…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Κώστας Ταχτσής, αιχμάλωτος της ζωής και του έρωτα

Λίγο πριν πεθάνει τρία πράγματα έλεγε πως ήθελε ακόμα να κάνει: «Να ταξιδέψω, να κάνω έρωτα και να γράψω. Τα δύο πρώτα δεν μπορώ να πω πως δεν τα χόρτασα…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Πέτερ Χάντκε, ο ήρωάς μου                                                        

…es  ist  alles da, und ich bin nichts [*] Goethe, Torquato Tasso   Όταν βλέπεις κάτι για πρώτη φορά δεν ξέρεις τι βλέπεις. Το βλέμμα ακολουθεί πιστά τους μαιάνδρους της…

0 Comments