Μάτια κλειστά, κλειστό δωμάτιο, στόμα, αυτιά Φωλιάζοντας βαθιά μες στη δική του νύχτα το καθένα Όντα ημίθεα και παίζουμε Απομυζώντας μ’ εκατό βεντούζες το ’να τ’ άλλο   Σε κίνηση [ … ]

Ανέβαινε ουράνιο τόξο στη συνείδηση που έπεφτε σε ύπνωση Παίρναμε σχήμα σύννεφου πολύφορου Τι ευφορία Για δευτερόλεπτα ξανά Οι άνθρωποί μας όλοι σε ανάπαυση, ψυχών συστάδα Σε γραφικό, απλό Παράδεισο [ … ]

Σα να ’χανε τα πάντα προς στιγμήν αποσυρθεί Μες στο κουτί (άραγε της Πανδώρας ή του Σρέντιγκερ;) Έμεναν μόνο ένα εσύ κι ένα εγώ, πιο τρομαγμένο   Γνώριζαν Μέλλον δεν [ … ]

Δεν είχε πέρασμα, θα ήταν αδιέξοδο, μα προχωρούσα. Από τυφλό σημείο σε τυφλό σημείο άναβαν τα άστρα Αναγκασμένος ξαφνικά αυτόφωτος Απέχοντας από Θεό και άνθρωπο, μια πολυμορφική οδύνη Γραμμή έγραφα [ … ]

Κοιμάμαι – ύλη ασταθής, πιο ασταθής Υπόνοιες διάσπασης, πού είσαι; Παλεύω τα σεντόνια Μορφή να πάρω, ποια μορφή; Εικόνες σε καλειδοσκόπιο Αποχωρίζονται, σμίγουν ξανά, αποχωρίζονται Πανσέληνος σε έξι, σε δώδεκα [ … ]

Απ’ το κουβάρι των νυχτών ξετυλιγόταν μαύρος μίτος Μ’ ακολουθούσε όπου κοίταζα, κοίταζα επίμονα Παραμονεύοντάς με, ένα βήμα πιο μπροστά Μέχρι που πύκνωνε τόσο το νόημα Σε φράση αδιέξοδη Που [ … ]

-Μη γέρνεις πλάι μου, μη με ραμφίζεις θα πέσουμε μαζί και θα κολλήσουμε μαζί στις ξόβεργες Θήραμα φτερωτό, ελάχιστο, σχεδόν αόρατο Με χρώματα Τέσσερα πόδια δυο κεφάλια   -Έλα, ησύχασε [ … ]

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ   Απόπειρα συνάντησης   Ο μεγαλόσωμος άντρας άνοιξε λίγο την πόρτα και μου μισοφανερώθηκε· έβλεπα μόνο την αριστερή του πλευρά. (Από εκείνη τη βροχερή μέρα συνεχίζει πάντα να [ … ]