Γιολάντα Σακελλαρίου: Ένα ποίημα
- μην ταράξεις μόνο Ποτέ σου την ειρήνη των αγαπημένων Friedrich Hölderlin ΣΤΗΝ ΑΜΜΟΥΔΙΑ Κι΄αν πέρασαν φεγγάρια από πάνω τους έλαμψαν σβήσαν αυτοί…
- μην ταράξεις μόνο Ποτέ σου την ειρήνη των αγαπημένων Friedrich Hölderlin ΣΤΗΝ ΑΜΜΟΥΔΙΑ Κι΄αν πέρασαν φεγγάρια από πάνω τους έλαμψαν σβήσαν αυτοί…
Αυτή την έλεγε αλόγα. Αυτός την έβλεπε νταρντάνα και του έτρεχαν τα σάλια. Κι εκείνη έδινε σημασία μόνο στις κριτικές που την κολάκευαν. Είχε γυρίσει την πρώτη της, όπως νόμιζε…
Τέσσερα Μπανανιές, φοίνικες και μονστέρες. Ξωτικά πουλιά με πολύχρωμα πούπουλα. Ράμφη παράξενα, μακριοί λαιμοί και ουρές σαν βεντάλιες. Στον αριστερό τοίχο όμως, δίπλα στην μπαλκονόπορτα, ήταν σχισμένη η ταπετσαρία. Μια…
Jazz 2 Δουλεύω ακούγοντας jazz Ώρες ολόκληρες Περνάνε γρήγορα Δουλεύω και σε σκέφτομαι Με ένα ποτό στο μπαρ Σαν ασπρόμαυρη ταινία του ’63 Να καπνίζεις και να χάνεσαι σε σύννεφα…
Επτά χρόνια αργότερα σ’ ένα σπίτι των νεκρών αδειάζουν οι δήμιοι του χτες το χρυσό ποτήρι. Ιγκεμπορ Μπάχμαν 1. Σαν έφυγε από τις Σάρδεις ο Κύρος, εμπιστεύτηκε τον…
Ασυνέπεια Παραπονέθηκες γιατί δεν ήρθα να σε δω είπες πως είμαι ασυνεπής πάντα αργοπορημένη -δέκα λεπτά νωρίτερα πάω στα ραντεβού· εδώ που τα λέμε δίκιο σου δίνω καιρό πολύ…
Πάντα τη μνημόνευε στα χαρτάκια υπέρ αναπαύσεως. Με τον σταυρό πάνω. Για τους κεκοιμημένους. Όλα τα ψυχοσάββατα. Φιγούρα των παιδικών της χρόνων. Απέναντι από το πατρικό της έμενε σ’ ένα…
Ο καφές ατίθασος ξεχείλισε απ’το μπρίκι. Η γάτα τρόμαξε από την αστοχία και φουριόζα εκτόξευσε το πορσελάνινο φλιτζάνι. Το κουλουράκι της προτίμησης ράγισε και έσπασε στα τρία - κακία των…
Απόσταγμα σοφίας μεγάλων ανδρών του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Δημοσθένη Ο Δημοσθένης έλεγε ότι, όταν του ερχόταν πολλές φορές να ευχηθεί να εκλείψουν οι κακοί, φοβόταν μήπως με την…
Υγ... Κύριε, Σου στείλαμε πενήντα εφτά ψυχές Δώσε τους παρηγοριά Βάλ' τες σε κήπο με λουλούδια Να ξυπνάνε το πρωί Να κοιμούνται το βράδυ Μυρίζοντας τριαντάφυλλο και δυόσμο Βάλε τους…
(εκτός Σαββάτου και Κυριακής) Ο ποιητής κάθεται, ανοίγει ένα βιβλίο και διαβάζει το παρακάτω ποίημα: …
Οι βαθιές αυλακιές των ρυτίδων της όλο και βάθαιναν στη σπουδή του χρόνου. Κι εκείνη… Αχ, εκείνη είχε μια σχέση μίσους στα όρια της εμμονής με τους ‘παραμορφωτικούς’ όπως ισχυρίζονταν…