Πιπέρι στο στόμα! Αυτό έπρεπε να κάνω την ώρα που ροχάλιζες ευδαίμων δίπλα μου. Σηκώθηκα λοιπόν από το κρεβάτι μας και επέστρεψα κρατώντας το μύλο με τους μαύρους κόκκους. Με [ … ]
Ετικέτα: αφήγημα
Αρχοντούλα Διαβάτη: Διαβάζοντας το καλοκαίρι
Ερχόταν το καλοκαιράκι νωρίς νωρίς στο ραντεβού, με το σορτσάκι του χρωματιστό , ενώ δεν το περίμενες , σφηνωμένη καθώς ήσουν μέσα σε συγγράμματα και κώδικες και με υπογραμμιστικά κίτρινα, [ … ]
Παυλίνα Παμπούδη: Οδός Ηρακλείτου
Γεννήθηκα και έζησα τα πρώτα μου επτά χρόνια στην οδό που είχε το όνομα του σκοτεινού φιλόσοφου. Και νιώθω πάντα σαν να με έχει υπό την προστασία του, σαν να [ … ]
Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Μ’ αρέσουν δε μ’ αρέσουν
Κοιτάζω τον κατάλογο με τα δέκα καλύτερα μουσεία στον κόσμο. Μπήκα στο Λούβρο. Τότε που μπήκα. Στο μουσείο Πικάσο του Παρισιού. Σ’ αυτό της Βαρκελώνης. Τελείως άλλη αίσθηση. Όλο νόμιζες [ … ]
Ευρυδίκη Περικλέους Παπαδοπούλου: Η Συνάντηση
Ένας αγριοκυπάρισσος υπήρχε στην αυλή του σπιτιού στην κατεχόμενη Γιαλούσα, δυο τρεις κακοξηλωμένες τόνενες καρέκλες, τενεκέδες λαδιού και βενζίνης με κατιφέδες και γεράνια στη σειρά, ένας αλάς (αλόη) που κρυβόταν [ … ]
Αθηνά Κεσίσογλου: Πιστεύω σε Ένα Θεό!
Πρέπει να μιλήσω εγώ γιατί η δική του φωνή κλείδωσε ερμητικά τις χορδές της και πέταξε το κλειδί στη λήθη. Παραχώρησε τη θέση της στην όραση του. Στα μάτια του [ … ]
Περί ομορφιάς και άλλων δαιμόνιων συναισθημάτων
Η ομορφιά είναι συναίσθημα, από τα πιο δαιμόνια. Είναι ένα παλιό, μισοερειπωμένο κτίριο που το επισκευάζεις διαρκώς και κατάφερες, επιτέλους, να το φέρεις στα ίσια του μια ξεδοντιασμένη γραία που [ … ]
Αθηνά Κεσίσογλου: ΣΗΜΕΙΑ (Σ)ΤΗΞΗΣ
« Άμα την εμφάνιση », ξεστόμισε ο σοφός με ύφος δέκα καρδιναλίων στο βλέμμα και τόνο φωνής βαθύ όσο και η ημιμάθεια του. Συνέχισε διανθίζοντας τη λεκτική βλακεία του [ … ]
Κώστια Κοντολέων: Να ζεις και να πεθαίνεις στην Ville d’ Avray
Ήταν σε μια σκοτεινή αίθουσα που αιχμαλωτίστηκαν στην σαγήνη της ταινίας. Σύμβολο και σταθμός στην ζωή τους –θα γινότανε. Κι ήταν τότε κι εκεί, σ’ αυτήν την σκοτεινή αίθουσα, που [ … ]
Έρικ Σμυρναίος: Ένα πολύ παράξενο παπούτσι
Η Ιρλανδία, το σμαράγδινο νησί όπως την έχουν ονομάσει οι κάτοικοί της, είναι ένας τόπος μαγεμένος. Εκτεθειμένη στα ρεύματα και την υγρή ανάσα του Ατλαντικού Ωκεανού, παραμένει διαποτισμένη από τη [ … ]
Φάνης Κωστόπουλος: Το Διαγούμισμα
Στη Μιχαήλ Βόδα, το δρόμο των παιδικών μου χρόνων, και δίπλα ακριβώς στο πατρικό μου υπήρχε, στα χρόνια του Εμφύλιου Πολέμου, ένα διώροφο και νεόχτιστο σπίτι με μοντέρνα αρχιτεκτονική. Ήταν, [ … ]
Παυλίνα Παμπούδη: ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ½
Το νησί υπήρχε μόνο σε έναν παλιό ναυτικό χάρτη Ήταν ένας λεκές (από καφέ; αίμα; κρασί;) που είχε ξεραθεί μεσοπέλαγα, σε σχήμα μισής σάμου. Έμοιαζε προϊστορικό. Σκέφτηκα πως μάλλον θα [ … ]