Στο διήγημα «Η αφήγηση μιας κυρίας», ο μάστορας της αφήγησης ΑντόνΤσέχοβ, αποτυπώνει μέσα σε λίγες σελίδες όλη την ζωή της ηρωίδας -αφηγήτριας. Μια ζωή που πήγε χαμένη όπως τόσες και [ … ]
Ετικέτα: αφήγημα
Λένη Ζάχαρη, ΞΑΝΑδιαβάζοντας αλλιώς: Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, Η θαυμαστή μπαλωματού, Μετάφραση: Αλέξη Σολομού Εκδόσεις: «Δωδώνη» Αθήνα-Γιάννινα 1986
Στην στήλη αυτή παρουσιάζουμε ένα βιβλίο από αυτά που ζουν καιρό στην βιβλιοθήκη και περιμένουν να τα ξαναδιαβάσουμε οπωσδήποτε. Πιο προσεχτικά, πιο υποψιασμένα, πιο αγαπησιάρικα- πάντως κάπως αλλιώς! Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ [ … ]
Γεωργία Παπαδάκη: Η θεια-Αγγέλω κι οι κατσίκες της, η Ρούμελη και οι λέξεις της
Σ’ ένα χωριό κάπου στους πρόποδες της Γκιώνας πριν λίγα χρόνια Η 80χρονη μαυροφορεμένη θεια1-Αγγέλω έβοσκε σε μια πλαγιά του βουνού τις φιλενάδες της, τις γίδες,2 τη Λιάρα, τη [ … ]
ΕΡΙΚ ΣΜΥΡΝΑΙΟΣ: H φωτεινή προστάτιδα του δάσους
Πολύ συχνά οι ανθρώπινες κοινωνίες διακατέχονται από εντελώς αυθαίρετες και απλοϊκές προκαταλήψεις. Για παράδειγμα, στη νεοελληνική κουλτούρα ενδημούν αφελέστατα στερεότυπα σύμφωνα με τα οποία οι πλούσιοι άνθρωποι είναι κατά κανόνα [ … ]
ΛΙΖΑ ΔΙΟΝΥΣΙΑΔΟΥ: Μια πόλη χωρίς όνομα
Όταν βρέθηκα στην πόλη για την οποία σας μιλώ, συνειδητοποίησα πως πάντα υπάρχει κάτι χειρότερο, από το χειρότερο που έτυχε να δεις. Δεν έχει τέλος η ασχήμια. Εκείνη η πόλη, [ … ]
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΤΑΚΗΣ: RAINER MARIA RILKE, Πένα και ξίφος – Ένας διάλογος
Στη γωνία μιας κάμαρης ήταν ακουμπισμένο ένα ξίφος. Η ανοιχτόχρωμη, χαλύβδινη επιφάνεια της λεπίδας του, στο άγγιγμα των αχτίνων του ήλιου, έβγαζε μια λάμψη κοκκινωπή. Περήφανο το ξίφος κοίταξε ολόγυρα. [ … ]
ΖΩΗ ΚΑΤΣΙΑΜΠΟΥΡΑ: Τα πετεινά του μετρό
Ήταν βράδυ, κάπως αργά, και στο μετρό δεν είχε πολύ κόσμο. Καθίσαμε με την Α. σε δυο απέναντι θέσεις και μιλούσαμε απορροφημένες τόσο, ώστε να μη δώσουμε μεγάλη σημασία στους [ … ]
ΚΩΣΤΗΣ ΜΟΥΔΑΤΣΟΣ Η Γάτα στο χωριό
Μια μέρα, πριν μερικά χρόνια, τα παιδιά της γειτονιάς έπαιζαν στον δρόμο -εκείνα νιώθουν το χρυσό φως και τη δύναμη της ζωής. Χαίρονταν στα σοκάκια με τις βοές που έστελναν. [ … ]
ΛΕΝΗ ΖΑΧΑΡΗ: Από το «Απομνημονεύματα της Λαίδης Ρόζας»
«Αχ! Πώς με πονούν τας ημέρας αυτάς αι αρθρώσεις μου… Εγώ που ήμην πρώτη εις τους περιπάτους, τα γλέντια, τα κυνήγια, σήμερον δεν δύναμαι παρά να μεταφερθώ από το υπέροχο [ … ]
ΛΙΖΑ ΔΙΟΝΥΣΙΑΔΟΥ: Μια παράξενη φιλία
Μια παχουλή γάτα, η Π., αρκετά μπλαζέ και φιλοσοφημένη, διέσχιζε την λεωφόρο Αλεξάνδρας. Στο πλάτωμα της θεάς Αθηνάς επιβιβάσθηκε σ’ένα μικρό αυτοκίνητο που οδηγούσε μια γυναίκα, η Λ. Η Λ. [ … ]