Η γελαστή καρδιά η ζωή σου είναι η ζωή σου μην αφήνεις να τη βαρέσουν ως την οικτρή υποταγή έχε το νου σου. πάντα κάπου υπάρχει κάποιο φως. ίσως [ … ]
Ετικέτα: γάτα
Παυλίνα Παμπούδη: Η Χαρά
Όταν τη συνάντησα για πρώτη φορά, ήταν γάτα στην εξοχή. Ξανθοκόκκινη. Τίναζε ένα σταχτί φίδι που είχε καρφωμένο το δόντι στην ουρά της. Χοροπηδούσε γύρω του σέρνοντάς το στο χώμα, [ … ]
Παυλίνα Παμπούδη: Η αρκούδα
Η ΑΡΚΟΥΔΑ Ωχ, μη μου πατείς έτσι το στήθος και δεν μπορώ. Κάτω τα ποδαράκια σου. Κάτω, λέω. Έτσι. Γουργουρίζεις τώρα ή με φουχίζεις ή και τα δυο μαζί; [ … ]
Τ. Σ Ελιοτ: Το βάφτισμα των γατιών, Μτφρ: Παυλίνα Παμπούδη- Γιάννης Ζέρβας
Το βάφτισμα των γατιών Το να βαφτίζεις τα γατιά έχει μια δυσκολία… Δεν είναι επιπόλαιη κι ανάλαφρη ασχολία Καθόλου δεν τρελάθηκα, και δεν το λέω αστεία: Κάθε μια Γάτα ονόματα [ … ]
Τασούλα Καραγεωργίου: Η γάτα του σχολείου μας
Νωχελικά στη σκονισμένην αρχειοθήκη ξαπλωμένη πάντα στο μάθημα προσέχει σιωπηλά ανοιγοκλείνοντας αργά τα νυσταλέα της μάτια. Η φοίτησή της θεωρήθηκε ως εκ τούτου ανελλιπής και η διαγωγή «ἥν ἐπεδείξατο» [ … ]
Παναγιώτης Βλάχος: Τι ονειρεύονται οι γάτες;
Οι γάτες ονειρεύονται. Σίγουρα. Ονειρεύονται με κλειστά μάτια, ονειρεύονται με ανοιχτά μάτια. Κοιμούνται βαθιά, άλλες φορές έχουν τον ύπνο της εγρήγορσης. Κουνούν τα βλέφαρά τους, βγάζουν ήχους, τινάζονται. Αμφιβάλλω ωστόσο [ … ]
Παυλίνα Παμπούδη: Ένα ποίημα
Η γάτα (Στο σημείο αυτό, μια γάτα μαύρη κι άσπρη φαίνεται να ’ρχεται απ’ το μαύρο. Διασχίζει αφηρημένα, ήσυχα, τον παρελθόντα χώρο. Ο λεπτουργός την νιώθει και ταράζεται. Η γάτα [ … ]
ΧΡ. Δ. ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Κυρίως,για «…Τα μάτια της Σαλώμης»
Θα ήθελα, δίπλα στα άλλα αφιερωματικά κείμενα τα οποία αναφέρονται στη συμπάθεια πάρα πολλών συγγραφέων παντός είδους προς τις γάτες, να προσθέσω λίγα λόγια για τις γάτες στην ποίηση του [ … ]
Πρώτη ύλη: Οδυσσέας Ελύτης
«Καλησπέρα» τραύλισα με φωνή εντόμου. «Μοιάζεις με τον Ρεμπώ» μου είπε με ολύμπιο χαμόγελο και μου έδωσε το χέρι. Ένιωσα να κοκκινίζω κολακευμένη, το ανόητο ον. Ώστε συνέκρινε τα ποιήματά [ … ]
Έφη Φρυδά: Σέπια
Ο ουρανός ήταν σχεδόν λευκός, ο ήλιος μεσουρανούσε απορροφώντας και το παραμικρό ίχνος υγρασίας στην αμμουδιά που είχε σπάσει, ρωγμές την διέτρεχαν σχηματίζοντας ανόμοια κομμάτια, κι ήταν σαν να έβλεπες [ … ]
Ανθούλα Δανιήλ: Η γάτα στο Μονόγραμμα του Οδυσσέα Ελύτη
(…) Τη γάτα που μας κοίταξε μες στα σκοτεινά (Οδυσσέας Ελύτης, Το Μονόγραμμα ΙΙ) Ο τίτλος είναι στίχος από το δεύτερο απόσπασμα του μεγάλου «ερωτικού» ποιήματος του Οδυσσέα [ … ]
Λένη Ζάχαρη: «Οι Ποιητές και η γάτα στην Ποίηση», Αφιέρωμα
«Όσες φορές η γνώση γιγαντώθηκε πέρα από τις κεκορεσµένες συµβάσεις της ήταν που άγγιξε µέσω της ποίησης το µυστήριο». Έκτωρ Κακναβάτος Μέσω της Ποίησης εκφράζεται εδώ μια σχέση ιδιαίτερη, αυτή [ … ]