Νωχελικά στη σκονισμένην αρχειοθήκη ξαπλωμένη πάντα στο μάθημα προσέχει σιωπηλά ανοιγοκλείνοντας αργά τα νυσταλέα της μάτια. Η φοίτησή της θεωρήθηκε ως εκ τούτου ανελλιπής και η διαγωγή «ἥν ἐπεδείξατο» [ … ]
Ετικέτα: γάτα
Παναγιώτης Βλάχος: Τι ονειρεύονται οι γάτες;
Οι γάτες ονειρεύονται. Σίγουρα. Ονειρεύονται με κλειστά μάτια, ονειρεύονται με ανοιχτά μάτια. Κοιμούνται βαθιά, άλλες φορές έχουν τον ύπνο της εγρήγορσης. Κουνούν τα βλέφαρά τους, βγάζουν ήχους, τινάζονται. Αμφιβάλλω ωστόσο [ … ]
Παυλίνα Παμπούδη: Ένα ποίημα
Η γάτα (Στο σημείο αυτό, μια γάτα μαύρη κι άσπρη φαίνεται να ’ρχεται απ’ το μαύρο. Διασχίζει αφηρημένα, ήσυχα, τον παρελθόντα χώρο. Ο λεπτουργός την νιώθει και ταράζεται. Η γάτα [ … ]
ΧΡ. Δ. ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Κυρίως,για «…Τα μάτια της Σαλώμης»
Θα ήθελα, δίπλα στα άλλα αφιερωματικά κείμενα τα οποία αναφέρονται στη συμπάθεια πάρα πολλών συγγραφέων παντός είδους προς τις γάτες, να προσθέσω λίγα λόγια για τις γάτες στην ποίηση του [ … ]
Πρώτη ύλη: Οδυσσέας Ελύτης
«Καλησπέρα» τραύλισα με φωνή εντόμου. «Μοιάζεις με τον Ρεμπώ» μου είπε με ολύμπιο χαμόγελο και μου έδωσε το χέρι. Ένιωσα να κοκκινίζω κολακευμένη, το ανόητο ον. Ώστε συνέκρινε τα ποιήματά [ … ]
Έφη Φρυδά: Σέπια
Ο ουρανός ήταν σχεδόν λευκός, ο ήλιος μεσουρανούσε απορροφώντας και το παραμικρό ίχνος υγρασίας στην αμμουδιά που είχε σπάσει, ρωγμές την διέτρεχαν σχηματίζοντας ανόμοια κομμάτια, κι ήταν σαν να έβλεπες [ … ]
Ανθούλα Δανιήλ: Η γάτα στο Μονόγραμμα του Οδυσσέα Ελύτη
(…) Τη γάτα που μας κοίταξε μες στα σκοτεινά (Οδυσσέας Ελύτης, Το Μονόγραμμα ΙΙ) Ο τίτλος είναι στίχος από το δεύτερο απόσπασμα του μεγάλου «ερωτικού» ποιήματος του Οδυσσέα [ … ]
Λένη Ζάχαρη: «Οι Ποιητές και η γάτα στην Ποίηση», Αφιέρωμα
«Όσες φορές η γνώση γιγαντώθηκε πέρα από τις κεκορεσµένες συµβάσεις της ήταν που άγγιξε µέσω της ποίησης το µυστήριο». Έκτωρ Κακναβάτος Μέσω της Ποίησης εκφράζεται εδώ μια σχέση ιδιαίτερη, αυτή [ … ]
Παυλίνα Παμπούδη: Μικρό, προσωπικό, συνειρμικό Λεξικό – Β, Γ.
ΒΙΒΛΙΟ Δεν μπορώ να διαβάσω εύκολα ολόκληρο βιβλίο. Το μυρίζω, το ξεφυλλίζω, διαβάζω μια φράση εδώ κι εκεί. Κι έτσι, τους χαρακτήρες του, τους κάνω τελείως υπαρκτούς. Σαν τα πρόσωπα [ … ]
ΓΙΟΛΑΝΤΑ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ: Ποιήματα για την Ζούζα
ΠΑΝΘΗΡ (Κυνηγός των πάντων) Εσύ γάτα, εγώ το δέντρο σου με σκαρφαλώνεις Στις φυλλωσιές μου κρύβεσαι καιροφυλαχτείς όπως παλιά τη λεία σου Ποια θα ’ναι άραγε αφού τώρα πλέον είσαι [ … ]
ΛΙΖΑ ΔΙΟΝΥΣΙΑΔΟΥ: Μια παράξενη φιλία
Μια παχουλή γάτα, η Π., αρκετά μπλαζέ και φιλοσοφημένη, διέσχιζε την λεωφόρο Αλεξάνδρας. Στο πλάτωμα της θεάς Αθηνάς επιβιβάσθηκε σ’ένα μικρό αυτοκίνητο που οδηγούσε μια γυναίκα, η Λ. Η Λ. [ … ]
ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ: Από το παρελθόν της γάτας
Η λέξη γάτα, κάτ(τ)α είναι μεσαιωνική, προερχόμενη από την ιταλική gatta, και αυτή, με τη σειρά της, από τον λατινικό τύπο catta ( εξού γαλλ. chat, αγγλ. cat, γερμ. katze [ … ]