[ … ]

Περσεφόνη Σηκώθηκε το πρωί με πολύ όρεξη για βόλτα. Θα έπαιρνε ένα βιβλίο και θα πήγαινε στο αγαπημένο μέρος. Έφτιαξε στα γρήγορα καφέ να πιει, κάπνισε και κάνα δυο τσιγάρα [ … ]

Πρίσι! Πέρασες τη σκάλα με χλωρίνη; Γρήγορα, ακούς; Αχ Ερικαίτη μου, ζω ένα δράμα! Πόσα φορτηγά έχουν έρθει από τα delicatessen και τα bio markets – μη νομίζεις, τα μισά [ … ]

Τούτες τις μέρες της Άνοιξης που γίναμε αίφνης τρεις κλεισμένοι μέσα στο σπίτι, περπατώ σε τεντωμένο σκοινί καθημερινά. Σιγανοπερπατώ, κινούμαι σιωπηλά, αναστέλλω κάθε επιθυμία για ωραίες απολαύσεις. Πώς να ισορροπήσω [ … ]

Το πρόβατο, πολύ μεγαλόσωμο με κάτασπρα τα σγουρά μαλλιά του και ζωηρό το προβατίσιο βλέμμα του, σχεδόν χαμογελούσε σαν άνθρωπος και φαινόταν ευτυχισμένο μέσα στο πλούσιο ψηλό γρασίδι. Μέχρι τα [ … ]

Πού εμφωλεύεις πάλι σήμερα μικρό, μικρότατο ον, αόρατο, απειροελάχιστο και απεχθές; Ήσουν στο πέτο του φίλου που με οικειότητα ακούμπησα,  ξεχνώντας τις εντολές; Ή μήπως εμφωλεύεις στον «άρτον τον επιούσιον» [ … ]

 “Τι κάνετε που είναι τόσο ενδιαφέρον σ’ αυτό το μεταπτυχιακό; Ο Μάριος είναι ενθουσιασμένος. Δουλεύει μέχρι τα ξημερώματα. Κλείνεται στο γραφείο του και δεν βγαίνει. Τι σας κάνουν εκεί πέρα;” [ … ]

Άνοιξα πάλι το κουτί και έβγαλα έξω τη μικρή ασπρόμαυρη φωτογραφία, σε σκληρό χαρτί ματ 8×10, κι αμέσως παρουσιάστηκε και η άλλη. -Μην κουνιέστε, καθίστε ακίνητοι, μας πρόσταξε ο πατέρας [ … ]

Γνωριστήκαμε τυχαία: για να πω την αλήθεια με επισκέφτηκε μια ώρα που δεν ήταν καθόλου ευχάριστη για επισκέψεις. Ωστόσο, ήμασταν αμοιβαία πολύ ευγενικοί: του έδειξα φιλόξενα το διαμέρισμά μου ακόμη [ … ]

Σπείρανε τη Βίκα. Γεννήθηκε στοργική, τρυφερή, προσκολλημένη, με μάτια μπλε του αζουρίτη. Ένας καημός μόνο -δεν θέλει να παντρευτεί η Βίκα. «Φοβάμαι,θα τυλιχτώ και μετά δεν θα ξετυλιχτώ». Ήρθε ένα [ … ]

Λουλούδια Γεννήθηκε τυφλός. Δεν ένιωσε ποτέ την έλλειψη της όρασης, γιατί δεν ήξερε πώς είναι να βλέπεις. Κινούνταν, ζούσε, αισθανόταν κυρίως με την αφή. Ήταν η κυρίαρχη αίσθηση. Έπιανε τους [ … ]