Πού πήγαν οι άνθρωποι; Θάλασσα Έκλαιγε η Θάλασσα, μα ήταν γλυκά τα δάκρυά της. Ποιος θα τολμήσει ποτέ να με αποξηράνει; Τα δάκρυά σας με νόθευσαν. [ … ]
Ετικέτα: θάλασσα
Γεωργία Πολυκανδριώτη: ένα πεζοποίημα
ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΒΥΘΟΥ Με λένε Αμφιτρίτη. Είμαι γυναίκα του βυθού. Στο κέλυφος μου καθρεφτίζονται τα όνειρα ανδρών. Το βράδυ ο Αχιλλέας έχει αναμμένο το κερί στο κομοδίνο του. Δίπλα [ … ]
Ντ. Χ. Λώρενς, έξι ποιήματα, μτφρ Έφη Φρυδά
Επέλεξα να σας παρουσιάσω την ποιητική πλευρά του Ντ. Χ. Λώρενς, μια πλευρά που δεν είναι τόσο γνωστή όσο αυτή του μυθιστοριογράφου. Πρόκειται για έξι μικρά ποιήματα με θεματική από [ … ]
Ανθούλα Δανιήλ: Η θάλασσα στην πεζογραφία -Το παράδειγμα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη- Όνειρο στο κύμα
Το έργο αναπτύσσεται σε επτά ενότητες. Ένας ώριμος στην ηλικία αφηγητής ανακεφαλαιώνει τη ζωή του. Δικηγόρος κοντά στον μεγαλοδικηγόρο ευεργέτη του, ζει την πληκτική ζωή της πόλης και αναπολεί την εφηβική [ … ]
Ανθούλα Δανιήλ: 20 Μαΐου Ημέρα της θάλασσας
Μια και η ημέρα το απαιτεί ας κάνουμε ένα μικρό αφιέρωμα στη θάλασσα, όπως τη βλέπουμε στην Ποίηση. Τη θάλασσα που γοητεύει, προκαλεί και θέλγει τους κοινούς θνητούς, εμπνέει ζωγράφους, [ … ]
Έφη Φρυδά: έξι ποιήματα
ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ Φυσάει στη θάλασσα σήμερα, φυσάει σκοτάδι εκτυφλωτικό κι οι ανοιχτοί ορίζοντες φέρνουν σπιθίζοντα φύλλα και πουλιά. Σπείρες τα σύννεφα τρέχουν με ιλιγγιώδεις ταχύτητες προς το δικό τους κέντρο. [ … ]
Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος: ένα ποίημα
IN MEMORIAM Μου στερέψανε την πηγή, για να ξεχάσω τη δροσιά. Μου κάψανε τις συστάδες των πεύκων, για να μη συνομιλώ με τον άνεμο. Μου μολύνουν τη θάλασσα και δε [ … ]
Δημήτρης Γαβαλάς: Ένα ποίημα
ΕΓΩ ΦΕΥΓΩ ΜΕΝΕΙ Ο ΚΗΠΟΣ ΜΟΥ Με τον τρόπο του Carlos Castaneda Έρχεσαι και χορεύεις στη θανή σου σε τούτη την ακτή στο τέλος της μέρας. Καθώς [ … ]
Νίκος Τακόλας: Ο γλάρος
Ο Περιδάκης, σπάνια παραφθορά ονόματος (ίσως Περικλάκης), ήταν ένας πολύ ήσυχος άνθρωπος. Είχε τρία παιδιά, ένα από τον πρώτο γάμο και δύο από το δεύτερο. Σύζυγο δεν είχε, από κάποια [ … ]
Μαριέλ Νικοδήμος: Ώρα πρώτη
«Μια ζαριά – μουρμούρισε – ποτέ δεν θα καταργήσει το τυχαίο» και συνέχισε να περπατά ανάμεσα σε άγρια χόρτα, σε εγκαταλελειμμένους κήπους ευκλείδειας γεωμέτρησης· όλα στον τόπο αυτό ήταν τρίγωνα, μικρά τρίγωνα, μικρότερα [ … ]
Ελένη Λιντζαροπούλου: Ένα ερωτικό ποίημα
Η ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ ΤΟΥ HERBERT LIST Έτσι όπως κοιτάζω το περίγραμμά σου Να ραγίζει από επιθυμία Θυμάμαι τα σώματά μας πάνω σε ιδανικά παραπτώματα Αναλογίζομαι την απόγνωση της μελλοντικής απουσίας [ … ]
Λένη Ζάχαρη: Ένα ποίημα – προδημοσίευση από την συλλογή “Να με λες Ελένη” εκδ. Λέμβος
Ίσως η θάλασσα Μεταξύ κενού και καινού μια ανυπόταχτη πολιτεία κατοικημένη από μυστικές παραστάσεις παραπέρα τίποτα ίσως η θάλασσα κι ένα άσπρο φουστάνι ξυπόλητο στα πέτρινα δρομάκια, στην άκρη γνώριμων [ … ]