Έφη Φρυδά: έξι ποιήματα

ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ Φυσάει στη θάλασσα σήμερα, φυσάει σκοτάδι εκτυφλωτικό κι οι ανοιχτοί ορίζοντες φέρνουν σπιθίζοντα φύλλα και πουλιά. Σπείρες τα σύννεφα τρέχουν με ιλιγγιώδεις ταχύτητες προς το δικό τους κέντρο.…

0 Comments

Μαριέλ Νικοδήμος:  Ώρα πρώτη

«Μια ζαριά – μουρμούρισε – ποτέ δεν θα καταργήσει το τυχαίο» και συνέχισε να περπατά ανάμεσα σε άγρια χόρτα, σε εγκαταλελειμμένους  κήπους ευκλείδειας γεωμέτρησης·  όλα στον τόπο αυτό ήταν τρίγωνα, μικρά τρίγωνα, μικρότερα…

0 Comments

Λένη Ζάχαρη: Ένα ποίημα – προδημοσίευση από την συλλογή “Να με λες Ελένη” εκδ. Λέμβος

Ίσως η θάλασσα Μεταξύ κενού και καινού μια ανυπόταχτη πολιτεία κατοικημένη από μυστικές παραστάσεις παραπέρα τίποτα ίσως η θάλασσα κι ένα άσπρο φουστάνι ξυπόλητο στα πέτρινα δρομάκια, στην άκρη γνώριμων…

0 Comments

Νίκος Τακόλας: Αγιά-θαλασσινή  

«Λάλησε, πάει λάλησε». «Βικέντη, σύνελθε. Δε γίνονται αυτά», έκανε ο πλοιοκτήτης. Τέσσερεις κυβερνήτες του ‘φυγαν. Χωρίς να ζητήσουν καμιά αποζημίωση. Το ‘βαλαν στα πόδια μόλις πάτησαν στεριά, κοιτώντας πίσω τους…

0 Comments

Έφη Φρυδά: Η αγωνία του κολυμβητή πριν το μακροβούτι του δεκαπενταύγουστου (πιθανόν και μετά)

Στάθηκε στην άκρη του βράχου κι αγνάντεψε τη θάλασσα. Δροσερή την ένιωθε, ρίγησε κι αυτός μαζί με την επιφάνειά της, γαλαζομέλανη, σε κάποια σημεία βαθυπράσινη, τι βάθος να’ χε άραγε…

0 Comments

Η Μαντάμ Σιλένα απαντά σε απορίες αναγνωστών επί λογοτεχνικών θεμάτων και θεμάτων Τέχνης (Βιβλία για το καλοκαίρι)  

Αγαπητή μαντάμ Σιλένα Ετοιμαζόμαστε για διακοπές (τώρα παίρνει ο σύζυγος την άδειά του), και θα ήθελα φέτος να πάω καλύτερα προετοιμασμένη απ’ όσο πέρυσι (που δεν διάβαζα το Περί ου…

0 Comments