Δημήτρης Γαβαλάς: δυο ποιήματα
ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΝΟΥΣ Σε λίγο φεύγω για πάντα. Ο Νους συνεχίζει να βλέπει με τα μάτια ενός άλλου όσα βλέπω εγώ. Ακούει με τα αυτιά ενός…
ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΝΟΥΣ Σε λίγο φεύγω για πάντα. Ο Νους συνεχίζει να βλέπει με τα μάτια ενός άλλου όσα βλέπω εγώ. Ακούει με τα αυτιά ενός…
Το τελευταίο πράγμα που είδα ήταν το ταβάνι ενός διαδρόμου, ενάμιση μέτρο πλάτος, που στο σοβατεπί του είχε κάτι που έμοιαζε σαν μια σειρά από ψάρια που το καθένα προσπαθούσε…
Δώρο γενεθλίων Τι είναι αυτό, πίσω απ’ το πέπλο, ειν’ όμορφο, ειν’ άσχημο; Τρεμολάμπει, στήθος έχει, έχει όρια; Μοναδικό είναι, είμαι σίγουρη, σίγουρη είμαι ότι είναι ακριβώς…
ΣΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΑΝΑΜΕΣΑ Μαγιά μες τη μαγιά του εφήμερου ανέβαινα τριαντάφυλλα φουσκώνοντας όσο να γίνουν εκατόφυλλες οι αναπνοές στων πετεινών τις καμινάδες με τους σταυρούς των…
ΔΙΗΓΗΜΑ 70 Με τη δολοφονία του καλοκαιριού στο πλακόστρωτο αυλής από ξερά φύλλα Φθινοπώρου βούλιαγμα νησιών ψυχής από την απρόσμενη φυγή μπήγοντας μαχαίρι σε αρμούς ζωής ξεφεύγοντας χώρες θλίψης…
Ο θάνατος για τον Αντώνη Φωστιέρη συνιστά μια έντονα οντολογική αναμέτρηση, ένα παιχνίδι με τα ακροτελεύτια όρια της ύπαρξης. Ο θάνατος ερμηνεύεται από τον ποιητή ως ένα δίπολο που αφορά…
ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ ουδέν κρυπτόν εκεί – κατάχαμα – τους βρήκαν τεφρωμένους και γύψο χύσαν στα σφιγμένα μέλη να σαρκωθεί ο σπάνιος σπαραγμός τους Ο ένας – είπαν – θα’…
Σαν αστραπή –δεν προλαβαίνεις να πεις «αστράφτει» κι έχει πέσει - (Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, Ρωμαίος και Ιουλιέτα, μετφ. Διονύσης Καψάλης) …
Το θέμα Το θέμα είναι να σ’ αγνοεί η στατιστική. Να μην έχουν ιδέα για σένα, να μην έχουν εξουσία σ’ ό,τι σε αφορά. Να μην είσαι γι’ αυτούς…
Το 1889, ο Τσέχοφ έγραψε την νουβέλα « Μια ανιαρή ιστορία» (Από τις σημειώσεις ενός ηλικιωμένου). Πρόκειται για ένα κείμενο μεστό από νοήματα και γλυκόπικρο σαρκασμό, που από πολλούς θεωρείται…
ΕΓΩ ΦΕΥΓΩ ΜΕΝΕΙ Ο ΚΗΠΟΣ ΜΟΥ Με τον τρόπο του Carlos Castaneda Έρχεσαι και χορεύεις στη θανή σου σε τούτη την ακτή στο τέλος της μέρας. Καθώς…
Φτηνό το φως, φτηνά μαγαζιά, φτηνότερα λόγια. Άλλοι έφυγαν, άλλοι κοιμούνται, άλλοι πεθάνανε. Κι αυτοί κι εκείνοι το ίδιο γερνάνε. Εσύ αρνήθηκες τον γενικό κανόνα. Άφησες πλαγιασμένο στο κρεβάτι σου…