Ο πατέρας του Ζαν-Πωλ Σαρτρ ήταν ένα από τα ”παιδιά της σιωπής”, γιατί ο δικός του πατέρας -δηλαδή ο παππούς του Ζαν-Πωλ-για σαράντα χρόνια δεν απηύθυνε ποτέ το λόγο στη [ … ]
Ετικέτα: λέξεις
Λένη Ζάχαρη: «Σκιτσογραφίες 5×5: Χρήστος Δ. Αντωνίου»
Δραπετσώνα. Σα να ‘ταν χτες θυμάμαι τα χαμηλά προσφυγικά σπίτια με τα σάπια ντουβάρια, το πισσόχαρτο στη στέγη, τις εφημερίδες στα παράθυρα και μια γλαστρούλα με βασιλικό. Τη γκαζιέρα στη [ … ]
Νίκος Παπάνας: Πέντε χάικου για την ποίηση
Γαλάζιο νεύμα Μελωδικό βαπόρι Κρυφή πατρίδα – Φωτός ομπρέλα Κράσπεδα των αγγέλων Ραπιδογράφος – Πληγή από σμάλτο Χλωμό θρόισμα του πόνου Κι ανθίζουν λέξεις – Ντροπαλή βροχή Εικόνων μελωδία Έκθαμβη [ … ]
Γιώργος Γάββαρης: Ένα ποίημα
ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ Οι λέξεις καμιά φορά αυθαδιάζουν. Ειδικά το πρωί μέσα στο γκρίζο και με την υγρασία να σου τρυπά το δέρμα. Προσπαθείς να τις βάλλεις σ΄ένα κήπο ευφρόσυνο γεμάτο [ … ]
Χριστίνα Δ. Παπαδημητρίου: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Λιγοστεύουν οι λέξεις, Μελάνι, 2017
Λιγοστεύουν οι λέξεις: Καθ’ οδόν προς την ποιητική έκφραση H τελευταία ποιητική συλλογή της Δέσποινας Καϊτατζή Χουλιούμη με τίτλο «Λιγοστεύουν οι λέξεις» περιέχει 58 μικρά σε έκταση ποιήματα, που πραγματεύονται [ … ]
Παυλίνα Παμπούδη: Μικρό προσωπικό, συνειρμικό λεξικό, Κ, Λ, Μ
ΚΑΤΣΑΡΙΔΑ Οι κατσαρίδες είναι ένας κόσμος που ζει, λάθρα, παράλληλα στον δικό μου. Τις φοβάμαι, όχι τόσο λόγω της κατασκευής τους, του υπεροπλισμού του εξωσκελετού τους, της αντοχής τους, της [ … ]
Παυλίνα Παμπούδη, Εξ όνυχος την λέαινα: Κική Δημουλά
Το Λίγο του κόσμου, το πρώτο της βιβλίο που διάβασα, ξεγελούσε: Η ποιήτρια δεν έδειχνε ακόμα τόσο ανησυχητικά ανόμοια προς οτιδήποτε, ούτε καν προς τον εαυτό της – δεν προκαλούσε [ … ]
Γιώργος Βέης: Ημερολόγια Συν /γραφών
Αενάως: η ευκαρπία, η αλληγορία του κειμένου 1 «Δεν γράφουμε αυτό το οποίο θέλουμε» Γκιστάβ Φλωμπέρ Απαριθμώ τις κύριες κατηγορίες των γραπτών: ποιήματα, ημερολόγια, χρονικά, μαρτυρίες, ταξιδιογραφήματα, κριτικές για λογοτεχνικά [ … ]
ΔΙΩΝΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ: Δύο ποιήματα
ανακύκλωση γράφω ιστορίες που ποιητικά μπερδεύουνε τις λέξεις τους διασπώντας άναρχα τα στεγανά του λόγου καθώς οι στίχοι μου να σέρνονται στο χώμα προτιμούν αρνούμενοι να συνταχθούν με ψεύτικο λυγμό [ … ]