Απώλειες Μην κλαις για τη φυγή μου Προσπάθησα, το ξέρεις να βολευτώ στο τίποτα να σου κάνω το χατίρι να μη σε χάσω Έβαλα την καρδιά να χτυπά στο [ … ]
Ετικέτα: ποίημα
Γιάννης Κονδυλόπουλος: ένα ποίημα
Ομολογία Να ζήσω. Να ζήσω θέλω. Για να κραυγάζω κάθε πρωινό, ζωή, το όνομά σου, και να καλπάζουν ζείδωρα ζευγάρια “ζήτα” ζαρκαδιών μες στην ψυχή μου, να [ … ]
Νίκος Τζώρτζης: ένα ποίημα
Αθήνα, Α΄ Νεκροταφείο, 28 Φεβρουάριου 1943 και 22 Σεπτέμβριου 1971 Η ΠΟΜΠΗ (Παλαμάδες-Σεφέρηδες) «Τέλος κι αρχήν η μνήμη εδώ δεν έχει…» ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ Η πομπή ξεκίνησε χρόνια ή αιώνες [ … ]
Μαρία Γεωργαλά: ένα ποίημα
ΦΟΒΟΣ Όταν οι άνθρωποι φοβούνται, χάνεται το πρόσωπο τους μέσα στην πλάτη τους. Κολλάνε οι ρίζες των μαλλιών στην πατούσα. Ένα κουβάρι μπλεγμένων αλυσίδων οι νευρώνες του εγκεφάλου και [ … ]
Κωνσταντίνος Τζίμας: ένα ποίημα
ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ Μια μέρα θα ξυπνήσεις «νεκρός», Σιωπή… Ο διάλογος ανήκει στην αφαίρεση. Κοιτιέσαι ασταμάτητα με επιστημονική συνέπεια… …αγγίζεσαι. Αρτιμελής, τουλάχιστο εξωτερικά. Όλα είναι στη θέση τους πιο άκαμπτα [ … ]
Κωνσταντίνα Σώζου: ένα ποίημα
ΝΤΟΜΙΝΟ Δεν το ‘ξερα ότι μερικά θηλαστικά Απορρίπτουν τα μικρά τους Όταν τα φροντίσει ανθρώπινο χέρι Άλλο απ’ το δικό τους το ηγεμονικό Το μισάνθρωπο. Θα ‘χα φύγει. Κάτι [ … ]
Δημήτρης Γαβαλάς: ένα ποίημα
ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ “Στ’ Ακροκεραύνια κεραυνοί” είπες. Να μια όμορφη φράση που θα άρεσε πολύ. Ψάχνουμε ωραίες λέξεις λες είναι ωραίοι άνθρωποι λες είναι ωραίος ο κόσμος. Ας πάω [ … ]
Παυλίνα Παμπούδη – από το ΝΥΧΤΟΛΟΓΙΟ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΧΙΙ
Πατημένος στο στήθος βυθιζόμουν Κινούμενη η άμμος, άπατη Βούλιαζα Παράσερνα σκιές βαριές – καμιά ανθρώπινη Τι μαύρες Δεν πρόφταινα μορφή να δώσω, όνομα Μη με κατασπαράξουν Βούλιαζα, [ … ]
Mαίρη Κολώνια: ένα ποίημα
ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ Κυκλοφορούν ανάμεσά μας οι ποιητές, μα, δεν ξέρεις πώς να τους διακρίνεις. Τους φαντάζεσαι να φορούν βαρύγδουπα, φαρδιά πουκάμισα και να γράφουν πάνω σε [ … ]
Δημήτρης Γαβαλάς: ένα ποίημα
ΜΕΤΑ-ΠΟΙΗΣΗ Είπες εδώ και σαράντα χρόνια: «κείνο που ζητάμε είναι να πεθάνουμε όρθιοι». Τώρα ένα κορίτσι μαζεύει όστρακα στην ακροθαλασσιά φορώντας το μπικίνι του. Εξαίφνης φώτα [ … ]
Θανάσης Τριανταφύλλου – Ένα ποίημα
ΟΙ ΑΔΕΙΕΣ ΚΑΡΕΚΛΕΣ Σούρουπο φθινοπωρινό, λυκόφως. Έρημες, μόνες και μουγκές, απόψε εδώ, Χωρίς διάθεση κουβέντας, είμαστε. Οι άνθρωποι που περιμέναμε να ’ρθουν, ασμένως, ούτε που πάτησαν, δεν ήρθαν. Άλλες [ … ]
Γιώργος Αλεξανδρής: ένα ποίημα
ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΜΕΡΑ Ακόμη μία μέρα, σπούδαγμα αρετής και άσκηση ευθύνης. Επίγνωση η σεμνότητα κι ο σεβασμός καθήκον, ο λόγος διαυγής και σύστοιχος της σκέψης, οι προσφωνήσεις άνθισμα και οι σχέσεις αρμονία. [ … ]