Ένιωθε από μέρες  Τη μικρή απόκλιση του άξονα Επέμενε   Όλα, σιγά σιγά Τελείως ανεπαίσθητα, Μετατοπίζονταν   Έγερνε έξω απ’ τη ζωή Κατά μια μοίρα Μια μόνο μοίρα Άτροπο.   Ένιωθε άρρωστος, [ … ]

Ασπρόμαυρα πλακάκια γυάλιζαν αυτάρεσκα, λουστραρισμένοι θώκοι κι υποπόδια. Και τα υποκείμενα  στη θέση τους, με τη σειρά,  σε στοίχιση και συμμετρία.   Κανόνες υψηλοί κι αρχές προς αποστήθιση, αλλά και [ … ]

Μέτρησα με τα δάχτυλα τις απουσίες. Απέμεινε ένας ήχος, δύο στεναγμοί. Η ζωή χωράει να περάσει ακόμα. Με θύμησες και μοιρολόγια, σε στέλνω στο καλό. Σαν τη μαύρη Κυριακή που [ … ]

Μέσα από την νύχτα, άρχισε αργά να φυτρώνει, μια ελαφριά σιωπή. Είναι αυτή η ώρα, η μαγικά λυπημένη, η ώρα που επεκτείνεται, από την  εξωτερική καρδιά, μέχρι τα αστέρια, που [ … ]

 Τα χειρόγραφα Εμβρόντητος κρατούσε τα χειρόγραφα που του ’δειξα κι όχι για λάθη, κάποια πεζότητα των στίχων ίσως. Πρόσεχε μόνο τα κόκκινα γράμματα, συστήνοντάς μου αμήχανα κανονικό μελάνι. Στάθηκε λίγο [ … ]

Roadtrip destination  Παραφωνία σε ορχηστρική σύνθεση προσεκτικά επιμελημένη. Κόμπακτ κεραίες σε μεταλλικά κουτιά. Περίσσεια φαγωμένων γλυκών. Ισομερής διαμέριση του ροφήματος του σαλεπιού. Βούρκοι βουτηγμένοι σε ανθρώπους. Άνθρωποι συνοδεύουν ένα βιβλίο [ … ]

όταν σταμάτησε να θυμάται άρχισε να πλέκει κυπαρίσσια λευκά τα φύτευε αντικριστά στο μεγάλο σαλόνι κι όταν τελείωνε καθόταν στην άκρη του παλιού καναπέ και τα χάζευε θεός σχωρέσ’ τους [ … ]

Είμαστε από τα ίδια υλικά φτιαγμένοι κι όμως τόσο διαφορετικοί Όταν αποκάμω ανοίγεις την σκιά της φτερούγας σου Όταν αποκάμεις ξεδιψάμε από την ίδια ρίζα   Μας χωρίζει ένας καθρέφτης [ … ]

Το πορτρέτο είναι ακόμη στο καβαλέτο του καλλιτέχνη  και ακριβώς κοντά  στο παράθυρο  ν’ ατενίζει, σαν ηλιοτρόπιο,  το  μεγάλο αστέρι της μέρας.  Η απόσταση που μας χωρίζει  δεν είναι μεγάλη και [ … ]

Είμαι ο υιός αλλά με αποκαλούν πρωτόπλαστο Υποδύομαι τον ανίδεο βέβαια Ήθελα μόνο να κρέμομαι στον λατρευτό μαστό Μα έγινα ουροβόρου παίγνιο υπέρβασης αναβάτης Όταν μάθαμε τί κρύβω στα σκέλια [ … ]