Γ ι α   τ ο  π ο ί η μ α               Με πορφυρό της Αγάπης αίμα             Θα γράψω το ποίημα αυτό.             Ερήμην σου.             Με υλικό [ … ]

ΕΚΕΙ ΚΥΡΙΩΣ   Θα ’ρθει καιρός που θα βυθιστεί κι η ποίηση στο σταχτί νερό της λησμονιάς, ή τέλος πάντων, αυτά τα όνειρα που μας συστήθηκαν ως ποίηση, θα βυθιστούνε [ … ]

Ο Ποιητής Διάβαζε τα ποιήματά του Στο κοινό Λες και ήταν προσευχή Οι λέξεις ολοκλήρωναν μια μια Με το σωστό ρυθμό Την αναπνοή τους Και παραχωρούσαν τη θέση τους στις [ … ]

Φιξ καρέ   Ο μηχανικός προβολής απουσιάζει Κι η ταινία έχει κολλήσει,   πάλι και πάλι η ίδια σκηνή   μ’ εκείνον που είναι στην πόρτα, ανένδοτος, που φεύγει,   [ … ]

ΕΥΑ Με λένε Εύα και είμαι μισή – κομμάτι απ’ το πλευρό του άλλωστε – Με αποκάλεσαν άτακτο στοιχείο Έφαγα το κεφάλι του ουροβόρου όφεως Αυτός την ουρά του Ο [ … ]

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ                  Τη γλώσσα εδώ μιλούν τα όνειρα στο μισοσκόταδο βαδίζοντας έξω απ’ τον ύπνο.                                                            Ι   Δεν έχει χρόνο αυτή η πόλη Μια λεπτή βροχή [ … ]

Η ποίηση   Όλο το απόγευμα ανέμιζαν μπροστά  στο μπαλκόνι μας οι πλυμένες κουρτίνες των αποπάνω. Έδωσαν χάρη στην παλιά πολυκατοικία. Η μυρωδιά του μαλακτικού ενώθηκε με τ’ αρώματα του [ … ]

 Ποίηση είναι   Ποίηση είναι ο θρήνος της πραγματικότητας που με ξεπερνάει και με γρήγορα βήματα απομακρύνεται κάθε που κοντεύω ή αλλιώς ένα μήλο που δεν υπάρχει στο τραπέζι ένα [ … ]

 ΔΙΑΛΟΓΟΣ                                                           [ … ]