Η προσφυγοπούλα au Clair de la Lune Στο φως του μισοφέγγαρου, ένα κορίτσι κοκαλιάρικο με σκεπασμένο πρόσωπο και παγωμένα χέρια που ροκανίζει σιωπηλά τα νύχια του και γλείφει τις [ … ]
Ετικέτα: ποίημα
Σπήλιος Αργυρόπουλος: Ένα ποίημα
οἱ σκέψεις μου σταματοῦν ἀπό τήν ξαφνική πτώση ἑνός νεραντζιοῦ ἀπό τό δέντρο του, στό πεζοδρόμιο μπροστά μας [ … ]
Κυριάκος Χαραλαμπίδης: Ένα ποίημα
Μητροπολίτης εν οίκω ανοχής Δεν θα το κατακρίνω το μπορντέλο· σπέρμα κι αυτό απ’ το σπέρμα του Κυρίου. Iδές τού επιτάφιου τα κρίνα και τα ρόδα με πόσο θρήνο αγγίζουν [ … ]
Τεύκρος Αγαπίου
Τα παραμύθια Αμ’ το άλλο με τους λύκους; Τι μου ήρθε και το είπα στην γιαγιά; Στο υπόλοιπο του χρόνου της Έτρεχαν δάκρυα στη τζαμαρία, σε λίγο Δεν έβλεπε [ … ]
Έφη Φρυδά: Δεύτερη Απουσία
Ήρθες εχθές πατέρα Να βγαίνεις σ’ είδα πίσω από την κατάφορτη ροδιά Πόση ομορφιά! Οι φυλλωσιές οι πλούσιες σε σκέπαζαν Ήσουνα δέντρο θαλερό Μα τι παράξενο, στη χούφτα σου τα [ … ]
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ: Κλίμαξ*
Αυτό δεν το περίμενα· στήνει μια σκάλα για ν’ ανεβεί απάνω στον σταυρό του. Λίγο πιο κει χυμένο το φεγγάρι, σερβίτσια πεταμένα και σπασμένα μάρμαρα. Ο χρόνος διαστέλλεται, συστέλλεται, [ … ]
ΗΛΙΑΣ ΜΑΡΚΟΣ: Δυο ποιήματα
Για λίγη αγάπη Φεύγει κι αυτή η μέρα στην απογευματινή κίνηση ξεθωριάζει για λίγη αγάπη που δεν φάνηκε ξοδεύτηκε στις οθόνες και τις αναμονές πάσης φύσεως κι έχει μια [ … ]
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΖΕΡΒΟΥ: Ακαδημαϊκή ζωή
Θα μπω στο εορτολόγιο ως οσία – παρακαλώ και προκαλώ τους αρχιερείς- Ήδη σπαράσσομαι σε Τμήματα δημόσια, Στρέφω την παρειά για διπλό ράπισμα. Έχω μετανοήσει ειλικρινώς. Αλλά δεν πρόκειται ποτέ [ … ]
ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΝΔΗΣ: Τρία ποιήματα
Άτιτλο Με πόσο φως ξεπληρώνεται ο θάνατος; Με τι θάνατο εξαργυρώνεται τόσο φως; Ωδή στην ασπρόμαυρη φωτογραφία Άσπρο βαθύ, της λύπης που μας γέννησε Μαύρο, βαφή των ματιών μας [ … ]
ΕΦΗ ΦΡΥΔΑ: Άσε με να βγω
άσε με να βγω, είπε η Αλίκη στο σπίτι και το χέρι της έσπασε βίαια το παράθυρο ενώ το πόδι της κλωτσούσε την εξώπορτα η εξώπορτα τραντάχτηκε από τους μεντεσέδες [ … ]