Είμαστε από τα ίδια υλικά φτιαγμένοι κι όμως τόσο διαφορετικοί Όταν αποκάμω ανοίγεις την σκιά της φτερούγας σου Όταν αποκάμεις ξεδιψάμε από την ίδια ρίζα   Μας χωρίζει ένας καθρέφτης [ … ]

Το πορτρέτο είναι ακόμη στο καβαλέτο του καλλιτέχνη  και ακριβώς κοντά  στο παράθυρο  ν’ ατενίζει, σαν ηλιοτρόπιο,  το  μεγάλο αστέρι της μέρας.  Η απόσταση που μας χωρίζει  δεν είναι μεγάλη και [ … ]

Είμαι ο υιός αλλά με αποκαλούν πρωτόπλαστο Υποδύομαι τον ανίδεο βέβαια Ήθελα μόνο να κρέμομαι στον λατρευτό μαστό Μα έγινα ουροβόρου παίγνιο υπέρβασης αναβάτης Όταν μάθαμε τί κρύβω στα σκέλια [ … ]

Τόλμησα να μπω μετά από χρόνια στο σπίτι που ονομάζω πατρικό μόνον εγώ   Ο λόγος ήτανε βεβαίως να εποπτεύσω τα αισθήματα Να δω αν στέκουνε εκεί αν μένουν ζωντανά [ … ]

Θέση για ένα; Ρώτησε το κορίτσι με τα καλώδια στο κεφάλι Κι έστειλε μήνυμα με τηλεκοντρόλ Κοιτώντας ερευνητικά τις εξαρτήσεις μου Έφερα ένα γύρω τον εαυτό μου Εννοείται απάντησα Φοβούμενη [ … ]

Την μέρα εκείνη απ’ τους πολλούς τον καθρέφτη αυτόν της φέρανε Ούτε ίχνος σκόνης πάνω του λαμπρός μαζί κι εκείνη μέσα του. Με ευδαιμονία σιγοτραγουδούσε ανοίγοντας καλάθια με φρούτα που [ … ]

Ηλικίες Όταν είσαι νέος είσαι ποτάμι που ξεχειλίζει τα ξέρεις όλα άλλον δεν ακούς ο έρωτας σε καθοδηγεί σε τρελαίνει η σκέψη είναι γρήγορη, επιφανειακή τον θάνατο δεν σκέφτεσαι δεν [ … ]

                                                            [ … ]

ΘΕΑΤΡΟΠΟΙΗΣΗ   Κάποια έργα τελειώνουν πριν πέσει η αυλαία Άλλα τελειώνουν πριν ανοίξει Τα σπουδαιότερα Παίζονται διαρκώς κάτω από την πόλη Κανείς δεν πάει να τα δει Είναι όλοι υπεράνω [ … ]

Γιατί ήρθες εδώ μπαμπά; Ήσυχα είναι εκεί Και σκιερά Μήπως να γυρίσεις πίσω…   Τι έγινε εδώ, θέλω να δω Μα τίποτα δεν βλέπω. Πού είναι το σπίτι στον πευκώνα, [ … ]

Βυζαντινές φωνές Ημέρες με τα ”Υπερμάχω” και τα ‘’χαίρε” φυσάνε  μέσα στην ψυχή βυζαντινές  φωνές. Τις νύχτες, οι σκιές είναι μητέρες που φέρνει αντάμα της η Παναγιά, να ξεπονάνε κάθε [ … ]