ΕΡΩΣ ΓΛΥΚΥΠΙΚΡΟΝ ΑΜΑΧΑΝΟΝ ΟΡΠΕΤΟΝ   Καθόμουν μόνη Μόνη Και σκεφτόμουν τον έρωτα Τη μόνη αλήθεια Στον επάνω Και στον κάτω κόσμο Κι έφευγα μες στο χρόνο Και πορευόμουν Προς την [ … ]

Εκεί που βυθίστηκα για να σε βρω έχει χαθεί πια το ον κι άλαλος ο προφήτης της καρδιάς μου. Είσαι σε μια μορφή απόλυτη απρόσιτη και στη ζωή την ίδια, [ … ]

ΤΟΠΙΟ   Κανείς δεν καθόταν δίπλα του. Μόνος για πάντα στον απέραντο χρόνο έβλεπε το δίδυμο άστρο να πλέει ακυβέρνητο κάτω από το Άλφα του Κενταύρου.   Μαγεμένος όπως παλιά [ … ]

ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ   Επιτέλους κάποιος πρέπει να θρηνήσει τη χρεωκοπία του έρωτα.   Δέκα χρόνια έχω που το λέω κι όλο δεν προλαβαίνω.   Επίσης κάποιος πρέπει ν’ απαντήσει: Τελικά πώς [ … ]

Ύστερα από καιρό πολύ, -πόσες δεκαετίες;-  και πάλι τον συνάντησες.   Έμοιαζε με  παιδί κλαμένο που το χαϊδεύεις βιαστικά και το στέλνεις να παίξει,  μη σε καθυστερήσει στη δουλειά.   [ … ]

ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ Οι λέξεις καμιά φορά αυθαδιάζουν. Ειδικά το πρωί μέσα στο γκρίζο και με την υγρασία να σου τρυπά το δέρμα. Προσπαθείς να τις βάλλεις σ΄ένα κήπο ευφρόσυνο γεμάτο [ … ]

                     Κόμποι σε μαύρο μετάξι                                    Μη                           [ … ]

ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ     Πῶς νά μιλήσω με τά δένδρα τή γλῶσσα τῆς ὑπομονῆς ἐγώ, πού δέν ὑπέμεινα μήτε γιά ἕνα καλοκαίρι τόν δίκαιο ρυθμό τοῦ οὐρανοῦ;   [ … ]

Όταν η άφιξη μιας εποχής    Όταν η άφιξη μιας εποχής αναγγέλλεται με κρίνων σάλπισμα το γνωρίζεις πρώτα απ΄τα πουλιά το αλάθητο της φύσης, φτερούγισμα της αλλαγής  κι όταν οι [ … ]