ΡΩΜΑΙΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΕΤΤΑ ΑΛΛΙΩΣ   Στο ρήμα αγαπώ στάθηκες μεγαλόψυχος. Σκαρφάλωνες σε κάθε γραμμή μαζεύοντας ένα ένα τα επίθετα που μου χάριζες. Κι εγώ σε περίμενα στα κόμματα με λαχτάρα [ … ]

ΕΠΙΤΥΜΒΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΤΑ ΚΑΝΕΛΛΑ   Ἐπιτύμβιο γιὰ ζῶα δὲν ἔχω ἕως σήμερα γράψει˙ —ἡ ποιήτρια δὲν εἶμαι τῆς Τεγέας ἡ  Ἀνύτη νὰ θρηνῶ, ὅπως πρέπει, τῆς φύσης τὰ πλάσματα— [ … ]

“ΚΡΟΥΣΜΑ” ΘΕΤΙΚΟ   Σήμερα το απόγευμα στο φαρμακείο της γειτονιάς μπήκε ένας νεαρός είχε σγουρά μαλλιά πιασμένα κοτσίδα στο σώμα του κόχλαζε ζωή η νιότη τον καλόπιανε ο φαρμακοποιός ρώτησε [ … ]

ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ ΤΟΥ ΑΜΕΤΑΒΛΗΤΟΥ          Όλο αφαιρώ κάτι φτάνοντας στο μηδέν κι αρχίζω πάλι να προσθέτω σε μια προσπάθεια να τιθασεύσω την ύλη νομίζοντας πως απομακρύνομαι από τα [ … ]

ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΗ   Φούσκωσε μέσα μου  πάλι αυτή η ζύμη της απουσίας σου Κι ας πετροβολώ συνέχεια το δέντρο των αναμνήσεων  οι καρποί του με κοιτούν άφθαρτοι  και με μαστιγώνουν Καμιά [ … ]

ΠΡΙΝ ΑΠ’ ΤΟ ΠΑΡΟΝ       Για το παρελθόν τρέφω βαθύ σεβασμό.   Μου προκαλεί ευλάβεια.   Ένα ακατανόητο δέος.   Στέκει σαν αμετανόητος φάρος.   Αποκαλύπτει παλιές αλήθειες. [ … ]

Η ΔΕΞΙΩΣΗ   Τα είχε όλα φροντίσει. Πρόσεξε και την παραμικρή λεπτομέρεια. ΄Ηθελε φεύγοντας να πούνε: “Ήταν μια τέλεια βραδιά.” Το σπίτι μονοκατοικία σε προάστιο. Τα έπιπλα κομψά. Τίποτα περιττό. [ … ]

In Memoriam Τσικό   Οι ποιητές γράφουν ποιήματα για τον έρωτα τον θάνατο τη ζωή τα μελαγχολικά απογεύματα τον υπέροχο ήλιο τον έρωτα τη μοίρα του ανθρώπου τον Θεό υπάρχει δεν [ … ]

ΑΛΟΝΣΟ ΚΙΧΑΝΟ   Κι έτσι σιγά σιγά, μέρα τη μέρα, τα λησμόνησε όλα: πρώτους αυτούς που έφυγαν ηττημένοι, τον ποιητή, τον δάσκαλο και τον καιόμενο· έπειτα όσους καταφέραν κι επιστρέψανε [ … ]

Πώς από ‘δω;   Καλαμιές επιτηρούν, παρατηρούν το σκιερό μου αντίκτυπο απάνω στο σώμα τους. Βρυχώνται, ρωτάνε «πώς από ‘δω;». Δεν βρίσκω τα λόγια να αποκριθώ, κρυφοκοιτάζω μέσα από τη [ … ]

ΚΑΡ(Υ)ΔΙΑ ΜΟΥ   Στο χλωρό αεράκι Στον ίσκιο σου έρχομαι να κοιμηθώ κι ας λεν πως του θανάτου μοιάζει. Δασκάλισσα της άρθρωσης εγώ η ροδαλή νεκρή απ’ του κορμού σου [ … ]