Τον Χρήστο Αντωνίου τον γνωρίζω από τα μισά σχεδόν του προηγούμενου αιώνα! Πρωτοσυναντηθήκαμε μάλλον στο φροντιστήριο όταν ετοιμαζόμασταν για το Πανεπιστήμιο. Μετά,  με ακολουθούσε (ή τον ακολουθούσα – χωρίς όμως [ … ]