Ένα πολύ «μοντέρνο» ποίημα του Γ. Σεφέρη από την ποιητική του συλλογή Στροφή (1931) είναι το ποίημα «Ρουκέτα». Ο τίτλος του ποιήματος διευκρινίζεται στις σημειώσεις του τόμου ποιημάτων: Ρουκέτα: φωτοβολίδα, [ … ]
Ετικέτα: φως
Μηνάς Θεοδώρου: Ένα ποίημα
Covid 19 Ανεστάλησαν τα όνειρα. Ερμητικά κλειστές σε συστροφή οι αγκαλιές, αδυνατούν ν’ ανθίσουν και το ποθούμενο να περικλείσουν. Γυμνώθηκαν από συναίσθημα τα αποστειρωμένα χέρια, πιστοί κι [ … ]
Νάνσυ Εξάρχου: Το λουκέτο
Κάθομαι στην άκρη του κρεβατιού και νιώθω πως είμαι στην ούγια της ζωής μου, με το βάρος του τέρατος που λέγεται χρόνος να ακουμπάει στην πλάτη μου. Αυτό το τέρας [ … ]
Λένη Ζάχαρη: «Σκιτσογραφίες 5×5: Παυλίνα Παμπούδη»
Κόκκινο Ως χρώμα είναι, προφανώς, μια ψευδαίσθηση (μια που ένα όντως ον, όπως η γάτα ή ο σκύλος δεν μπορεί να το διακρίνει.) Ως διάθεση θεωρείται επικίνδυνο και ενδιαφέρον. Ως [ … ]
Αναστασία Ν. Μαργέτη : Τρία ποιήματα
ΣΥΜΠΛΗΓΑΔΕΣ Ανάμεσα φόβου και θυμού ναυάγησαν τα πλοία σου. Ύστερα μόνο ο βυθός. Καθρέφτης του κόσμου η θάλασσα. Το φως μια αντανάκλαση. Συνεπώς βρίσκεσαι τρίτος από της Αληθείας. [ … ]
Ειρήνη Χριστινάκη: Θάνατος ο κατηργημένος!
Θάνατος ο κατηργημένος! Χριστός Ανέστη! Τέτοια μέρα κλήρος και λαός, αναφωνεί ότι ο Άδης “επικράνθη” και ο θάνατος “κατηργήθη”! “Νιώθω πολύ τυχερή που αν και γεννήθηκα Χριστιανή χωρίς να [ … ]
Κώστας Γιαννόπουλος: Π Ε Ν Τ Ε
Κι όταν πλησίασα -παράξενο πολύ- μύριζε κίτρο η ομορφιά της, πράσινο μήλο η ανάσα της, κάστανο η ματιά της- κι εγώ δεν ήξερα ποια απ’ τις αισθήσεις μου να βάλω [ … ]
Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ: Το τελευταίο φως
Εκεί που βυθίστηκα για να σε βρω έχει χαθεί πια το ον κι άλαλος ο προφήτης της καρδιάς μου. Είσαι σε μια μορφή απόλυτη απρόσιτη και στη ζωή την ίδια, [ … ]
Ζωή Καραπατάκη: Ένα ποίημα
Κόμποι σε μαύρο μετάξι Μη [ … ]
Έφη Φρυδά: Το σκοτάδι είναι ένα άλλο φως
Πάνθηρας το σκοτάδι και απλώνεται, γλυκά πατάει το χώμα, τους σπόρους που φουσκώνουν από κάτω του μη βλάψει. Το σμάλτινο το μάτι του στη στίλβη του ουρανού τού ασέληνου [ … ]
Θανάσης Τριανταφύλλου: Για το Πολυτεχνείο
“Και με φως και με θάνατο”, ακαταπαύστως. Αδιαλείπτως βαδίζουμε σε σπείρα ατέρμονος κοχλία. Χλομά, παγωμένα φεγγάρια φρουροί της νύχτας σε κήπους αγαπημένων, Ικέτες εκπλήρωσης παλιών και νέων προσδοκιών. Σ’ [ … ]
Σκιτσογραφίες 5×5: Χριστίνα Λιακοπούλου
Μια «Σκιτσογραφία» με θέμα: « Η Αγάπη ως πραγματικό σημείο αναφοράς στον κόσμο» – «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη …» Ποια εντολή δίνει εδώ ο Χριστός και ποια η σημασία [ … ]