Η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΧΩΜΑΤΟΣ Φούντωσε το χορτάρι, το πρόσωπο του κοιμισμένου δεν φαίνεται πια ούτε το σώμα του, έτσι όπως χτενίζει ο αέρας τα άτακτα μαλλιά του κάμπου· σαν [ … ]
Ετικέτα: χώμα
Kωνσταντίνα Σώζου-Κύρκου: ένα ποίημα
Ο ΧΡΟΝΟΣ Ο χρόνος σκόνη στα μπαλκόνια και στα κάγκελα, Πάνω τους γράφουν τα ιερογλυφικά τους Τα περιστέρια. Ο χρόνος πάχνη, χιόνι στις σκεπές, Μάταια τα χελιδόνια προσπαθούν Να φτιάξουν [ … ]
Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος: Ένα ποίημα
Η ΚΛΕΨΥΔΡΑ Μαθητής το πρωτάκουσε: Πανδαμάτωρ ο χρόνος. Γραμμή δίχως αρχή και δίχως τέλος. Το μόνο που έβλεπε αυτός ήταν ο δικός του χρόνος, που σπάνια άρχιζε και πάντα τέλειωνε [ … ]
Έφη Φρυδά: Το σκοτάδι είναι ένα άλλο φως
Πάνθηρας το σκοτάδι και απλώνεται, γλυκά πατάει το χώμα, τους σπόρους που φουσκώνουν από κάτω του μη βλάψει. Το σμάλτινο το μάτι του στη στίλβη του ουρανού τού ασέληνου [ … ]
Τα νανοδιηγήματα που διακρίθηκαν στον Διαγωνισμό
Γιούλη Ζαχαρίου: Αυτονόμηση Τον φαντάστηκα ψηλό, ξερακιανό, λαϊκό παιδί, γέννημα θρέμμα Κερατσινιώτη. Τον έβαλα να δουλεύει στην υπηρεσία καθαρισμού φρεατίων και δεξαμενών του Δήμου και να ζει με τη μάνα [ … ]