ΑΠΟΛΥΤΗ Εγκαινιάζει σήμερα η ψυχή σου το σεργιάνι της στον επάνω κόσμο. Κοίταξε μέσα στα κτήρια, ψάξε μας, το κρυφτό είναι τώρα ένα παιχνίδι που ορίζεις. Στήριξε τα [ … ]
Ετικέτα: ψυχή
Δάφνη Μαρία Γκυ-Βουβάλη: Ανθούλα Δανιήλ, «Δεκαετίες τερματίζουν όλες μαζί στο νήμα». Εκδ. Βακχικόν
Ένα εκατόφυλλο ρόδο που ανθίζει σε εύφορο, καλά οργωμένο χώμα, μεθά με το άρωμά του τον εκάστοτε εραστή της ομορφιάς του, και σκορπά γοητεία σε όλο το περιβάλλον γύρω του: [ … ]
Καίτη Παυλή: ποίημα
Ψυχή I Γι’ αυτό το έσω είναι θέλω να με θες Γι’ αυτό που ήμουνα, που είμαι, που θα γίνω Τα εσωτερικά τοπία μου να δεις και ν’ αγαπήσεις Αφού [ … ]
Aura Christi : ένα ποίημα – μετάφραση: Άντζελα Μπράτσου
Ecce homo Είμαι κι εγώ άνθρωπος· έχω κι εγώ ψυχή, είναι αλήθεια, όσο για επτά ζωές. Ψυχή έχει και ο ραγισμένος τοίχος του σπιτιού, και η μαγνόλια μπροστά στο παράθυρό [ … ]
Δημήτρης Γαβαλάς: Η Ποίηση του Ζεν και των Χαϊκού: Αναφορά στον Δημήτρη Σταθόπουλο
I Το καλοκαίρι του μακρινού πια 1981, και συγκεκριμένα στις 3-5 Ιουλίου, διεξάγεται στο Πανεπιστήμιο Πατρών το πρώτο Συμπόσιο Νεοελληνικής Ποίησης. Την τρίτη μέρα του Συμποσίου, κάτω από τον γενικό [ … ]
Δημήτρης Γαβαλάς: Ένα ποίημα
ΕΙΠΑ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ‘ΓΔΥΣΟΥ’ Είπα στην Ποίηση ‘γδύσου’ βγάλε τα φκιασίδια έλα μαζί μου στους βουερούς δρόμους τις μεγάλες σιωπές. Κάποτε περπάτησα στα περιβόλια κάτω από δέντρα με [ … ]
Αρχίλοχος 67AD = 128W Απόδοση: Κώστας Καβανόζης
θυμέ͵ θύμ΄͵ ἀμηχάνοισι κήδεσιν κυκώμενε͵ †ἀναδευ δυσμενῶν δ΄ ἀλέξεο προσβαλὼν ἐναντίον στέρνον † ἐνδοκοισιν ἐχθρῶν πλησίον κατασταθεὶς ἀσφαλέως· καὶ μήτε νικέων ἀμφάδην ἀγάλλεο͵ μηδὲ νικηθεὶς ἐν οἴκωι καταπεσὼν ὀδύρεο͵ ἀλλὰ [ … ]
ΠΡΟΦΙΛ – ΑΝΦΑΣ – ΤΕΤ ~ Α’ ~ ΤΕΤ, με την Mirjam Valari
Η ομορφιά υπάρχει για να μοιράζεται, να ανακαλύπτεται από κοινού. Δεν ανήκει αποκλειστικά. Είναι κι αυτή ένα μυστήριο που χαρίζεται, σαν την αγάπη, σε όποιον την αναζητά. Όταν μάλιστα αναζητά [ … ]
Πάσχα του Καλοκαιριού
Πάσχα του Καλοκαιριού Αἱ γενεαὶ πᾶσαι, μακαρίζομέν σε, τὴν μόνην Θεοτόκον. Ὁ Εἱρμὸς «Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι, ἐν σοὶ Παρθένε ἄχραντε· παρθενεύει γὰρ τόκος, καὶ ζωὴν προμνηστεύεται θάνατος. Ἡ [ … ]
Τίνα Κωνσταντάτου: Η γοργόνα
Ένα από τα πιο συγκλονιστικά, πολύτιμα κι αξέχαστα δώρα που έχω λάβει ως τώρα στη ζωή μου ήταν μια μάσκα θαλάσσης. Ένα «γυαλί», όπως την αποκαλούσαν συχνά τότε. Μου την [ … ]
Φάνης Κωστόπουλος: Το πορτρέτο
Το πορτρέτο είναι ακόμη στο καβαλέτο του καλλιτέχνη και ακριβώς κοντά στο παράθυρο ν’ ατενίζει, σαν ηλιοτρόπιο, το μεγάλο αστέρι της μέρας. Η απόσταση που μας χωρίζει δεν είναι μεγάλη και [ … ]
Κωστής Ζ. Καπελώνης: Παρατρεχάμενη τέχνη και Παρατρεχάμενοι της τέχνης.
Κατά πώς το λεν τα λεξικά: Παρατρεχάμενος είναι αυτός που δείχνει προθυμία στο να εξυπηρετεί έναν ισχυρό πολιτικό ή κοινωνικό ή οικονομικό παράγοντα τρέχοντας πίσω του και υπηρετώντας τον δουλικά, [ … ]