Θα επιστρέφεις φωτεινός Στην μνήμη του Αλέξανδρου Ίσαρη (1941-2022) Κέντησες σταυροβελονιά του ουρανού τ’ αστέρια και λέξεις από μάλαμα σου μάτωσαν τα χέρια. Όσοι το κέντημα θωρούν την…
ΓΗ, ΠΛΑΝΗΤΗ ΓΕΡΙΚΕ Γη, πλανήτη γέρικε, βυζαίνεις το πόδι μου, που θέλει να πετάξει, ω βασιλιά Ληρ με τη μοναξιά στο χέρι σου. Θρηνείς εντός σου με μάτια…
Από τα ποιήματα δεν μπορείς να ζήσεις. Δεν εννοώ αυτό που λίγοι το κατάφεραν Αλλά εκείνα τα κενά ανάμεσα στις πτήσεις Που δίποδα φτεροκοπάμε με ή χωρίς φτερά Στο χώμα-…
Μέσα από την νύχτα, άρχισε αργά να φυτρώνει, μια ελαφριά σιωπή. Είναι αυτή η ώρα, η μαγικά λυπημένη, η ώρα που επεκτείνεται, από την εξωτερική καρδιά, μέχρι τα αστέρια, που…
