Βάλτερ Πούχνερ: Η έννοια της σκηνοθετημένης αυθεντικότητας στην έρευνα του ελληνικού λαϊκού πολιτισμού

Ξεκινώντας από μια παρατήρηση του Lévi-Strauss, πως οι δυτικοί πολιτισμοί στερούνται αυθεντικότητας, θα μπορούσε να αποφανθεί κανείς ότι η αυτοπαρατήρηση και ο αναστοχασμός στην ιστορία της ευρωπαϊκής σκέψης έπαιζαν, από…

0 Comments

Βάλτερ Πούχνερ: Παραδοσιακή κοινωνική δικτύωση και πελατειακό πολιτικό σύστημα

Ανάμεσα στις σύγχρονες θεματικές της λαογραφίας βρίσκεται, από την εποχή των Folklorica contemporanea του Δημ. Λουκάτου[1] η στρατιωτική λαογραφία[2], η λαογραφία των τροφίμων, η εορταστική εμφάνιση εμπορικών δρόμων των πόλεων,…

0 Comments

Βάλτερ Πούχνερ: Ο μανδραγόρας στο λαϊκό πολιτισμό της Νοτιοανατολικής Ευρώπης

Οι μαγικές και θεραπευτικές ιδιότητες του μανδραγόρα βασίζονται τόσο στα συστατικά στοιχεία του φυτού, τα οποία έχουν ναρκωτικές και αφροδισιακές ιδιότητες, δημιουργούν εκστατικές ή και παραλυτικές καταστάσεις (υπνωτικό), όσο και…

0 Comments

Βάλτερ Πούχνερ: Mαργαρίτα Λυμπεράκη και Oskar Kokoschka. Eκλεκτικές συγγένειες στη θεατρική πρωτοπορία του 20ού αιώνα.

 H Mαργαρίτα Λυμπεράκη κατέχει ανάμεσα στους συγγραφείς της πρώτης γενεάς της μεταπολεμικής ελληνικής δραματουργίας μια ξεχωριστή θέση[1], κυρίως λόγω του μυθολογικού και τελετουργικού της θεάτρου, που παριστάνει την αιώνια πάλη…

0 Comments

ΒΑΛΤΕΡ ΠΟΥΧΝΕΡ: Από το “Σιλωάμ” (1948) στην “Οδό…” (1987). Περιδιαβάσεις στο πρώιμο έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη

 Α΄μέρος: φιλολογικά   «Η Οδός...», «μονόπρακτο ή μια εικόνα», γράφτηκε κατά τη δήλωση του ίδιου του συγγραφέα το 1951 ή και νωρίτερα (το διαβάζει ο Αδαμάντιος Λεμός προς το τέλος…

0 Comments

Βάλτερ Πούχνερ: H νησιωτική Eλλάδα στην ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου

Σε μιαν ανθρωπολογική και πολιτισμική-ιστορική θεώρηση ο ελληνικός χώρος παρουσιάζει μια βασική διχοτόμηση, στο βαθμό που συμμετέχει στο βαλκανικό νοτιοανατολικο-ευρωπαϊκό χώρο, τη Xερσόνησο του Aίμου, με το ηπειρωτικό της αφενός…

0 Comments

Βάλτερ Πούχνερ: Συλλογική ταυτότητα και λαϊκός πολιτισμός. Μερικοί πρισματικοί αναστοχασμοί

Το θέμα Ελληνικότητα ή/και Ρωμιοσύνη έχει αποκτήσει μια τόσο εκτενή βιβλιογραφία με μελετήματα όλων των μεθοδολογικών αποχρώσεων, που είναι πλέον δύσκολο να συγκεντρωθεί και να αξιολογηθεί στα επιμέρους και συνολικά.…

0 Comments

Βάλτερ Πούχνερ: Tο γελοίο και το  εφιαλτικό στο σκηνικό κόσμο του Στρατή Kαρρά

O Στρατής Kαρράς, που πέθανε το 1992 ξαφνικά σε ηλικία 58 ετών, είναι ίσως ο μόνος θεατρικός συγγραφέας της πρώτης γενεάς της μεταπολεμικής δραματογραφίας, που το έργο του, λόγω του…

0 Comments

BAΛTEP ΠOYXNEP: Tα τελευταία θεατρικά έργα του Γιάννη Ψυχάρη.

Ένα σχόλιο Tο 1900 ο Ψυχάρης έστειλε από το Παρίσι το μανιφέστο “Για το Pωμαίϊκο Θέατρο”[1], μαζί με δύο δραματικά έργα, τον “Kυρούλη” και την κωμωδία “Γουανάκος”[2], που δεν άφησαν…

0 Comments

Δημήτρης Γαβαλάς: Ηθική Ήττα της Ελληνικής Κοινωνίας  

Κατάλαβα ότι δεν καταλήγει κανείς πουθενά παρά μόνο αν μιλάει στους ανθρώπους για πράγματα που ήδη γνωρίζουν. Ο αφελής δεν καταλαβαίνει πως προσβάλλει τους άλλους όταν μιλάει για πράγματα άγνωστά…

0 Comments

Δημήτρης Γαβαλάς: Ο Παγκόσμιος Οργανισμός της Ανθρωπότητας στον Σύγχρονο Κόσμο

Η ανθρωπότητα έχει αναλάβει μια πρόκληση χωρίς προηγούμενο: να φτιάξει έναν οργανισμό, ο οποίος κατέχει υψηλότερο επίπεδο οργάνωσης από τον δικό της και προορίζεται να γίνει ο συμβιωτικός της σύντροφος.…

0 Comments