Παυλίνα Παμπούδη: ένα ποίημα του αγαπημένου Λιούις Κάρρολ -που γεννήθηκε σαν σήμερα…

Για την Αλίκη   Παιδί με τ’ ασυννέφιαστο το μέτωπο, τ’ αγνό Και με τα μάτια που απορούν και ονειροπολούνε Ξέρεις, κι αν φύγει ο καιρός, γοργός σαν τον καπνό…

0 Comments

Τίνα Σπυράτου: Δύο πεζά

Τακ...τακ ....τα ...τακουνάκια... Τακ... τακ... τα... τακουνάκια... Ισιώνει το φουστάνι της που τσιτώνει στην κοιλιά γιατί έχει και τα παχάκια της. Δεν είναι και παιδούλα πια.. Γκλιν...γκλαν... κουδουνίζουν τα βραχιόλια…

0 Comments

ΤΙΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΤΟΥ: Το δίλημμα της Πίδας (ένας επίκαιρος μύθος)

Άλλη μια φορά κι έναν καιρό, σε μέρη αλαργινά –νά, σαν να ψάχνεις για ανόθευτη βενζίνη και να πρέπει να ξενιτευτείς- ζούσε μια μακρυμαλλούσα πριγκίπισσα με δυο  υπέροχα πράσινα μάτια…

1 Comment