You are currently viewing Δήμητρα Κατιώνη: Πέντε μικρά ποιήματα

Δήμητρα Κατιώνη: Πέντε μικρά ποιήματα

Τα πόδια των πτηνών

είναι σκεπασμένα με λέπια και μοιάζουν με ρίζες από μικρές, επίμονες λεμονιές. Αν δεις ένα πουλί να κολυμπά, να του μοιάσεις. Αν ριζώσει ένα πουλί, θα φταις εσύ.

   

Βουνό

Ήρεμα ξαπλωμένο στο σκληρό στρώμα του ορίζοντα. Το σκληρό ροζ της κορυφογραμμής σου πριν το χάραμα. Μου κρύβει το άπειρο. Ευχαριστώ.

  

 Κάτι να σε εκπλήσσει

διαχρονικά δεν υπάρχει. Το γιο-γιο είναι ένα μαγικό παιγνίδι. Μα η επιθυμία δεν έχει σχοινί επαναφοράς. Βράδυ ήταν, το κόψαμε με τα δόντια μας.

  

  Ελάφι ξαφνικό

θύμισε στο ξέφωτο ότι ο χρόνος απρόσμενα υπάρχει, όπως το παράθυρο πίσω απ’ την κουρτίνα, και καλυπτικά, όπως το χέρι σου στη θέση του χεριού σου.

  

 Μοιάζουν

με ξερόκλαδα ή με πέτρες. Σταμάτησες να επιθυμείς. Τα κόκκαλά σου μπορούν να διαλέξουν ήρεμα τους συγγενείς τους. 

 

 

(από την συλλογή Ζώα, Φυτά)

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.