You are currently viewing Η στήλη της Μαντάμ Σιλένα – Ποίηση και πολιτική   

Η στήλη της Μαντάμ Σιλένα – Ποίηση και πολιτική  

Η ΜΑΝΤΑΜ ΣΙΛΕΝΑ ΑΠΑΝΤΑ ΣΕ ΑΠΟΡΙΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ ΕΠΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΘΕΜΑΤΩΝ ΤΕΧΝΗΣ

Αγαπητή μαντάμ Σιλένα, 

Κατεβαίνω υποψήφιος για πρώτη φορά και, όπως καταλαβαίνετε, θα ήθελα  να δημιουργήσω όσο το δυνατόν καλύτερες εντυπώσεις. Ήδη οι πρώτες δημοσκοπήσεις είναι ενθαρρυντικές:  με βεβαιώνουν ότι ανταποκρίνομαι πλήρως στο ίματζ του ιδανικού αμφιδέξιου υποψηφίου δημοτικού άρχοντα για τον ιδανικό αμφιδέξιο υποψήφιο ψηφοφόρο. Από εμφάνιση είμαι άψογος, από σκηνική παρουσία, εξαίρετος, από ρητορική ικανότητα εντάξει – εκεί όμως που υστερώ κάπως είναι η ποίηση…
Ο φίλος δημοσιογράφος που μου γράφει τις ομιλίες είναι επίσης πρωτόπειρος και εξίσου άσχετος, παρόλο που έχει κι αυτός υψηλότατο άι κιου.
Θα ήθελα, λοιπόν να με βοηθήσετε εσείς στην προεκλογική μου εκστρατεία.

Σκέφτηκα πως, με την πείρα σας, μπορείτε σίγουρα να μου υποδείξετε μερικούς συγκινητικούς ή εντυπωσιακούς στίχους, που να προσαρμόζονται εύκολα και στις δικές μου ομιλίες, όπως και στις ομιλίες των συναδέλφων πολιτικών (και να μην έχουν φορεθεί πολύ.)

Έχω προμηθευτεί μια πολύ μεγάλη Ποιητική Ανθολογία και ήδη την μελετώ.

 Ευελπιστώ ότι θα  εισακούσετε την θερμή μου παράκληση γιατί, όπως είδα, κι άλλος έγκριτος συνεργάτης του έγκριτου περιοδικού σας, θίγει αυτό το ενδιαφέρον και επίκαιρο θέμα της ποίησης στην πολιτική… 

Με εκτίμηση, Θ. Κ.

                                                                                              

 Αγαπητέ κ. Θ. Κ., 

Είναι πολύ δύσκολο αυτό που μου ζητάτε… Όπως θα έχετε διαπιστώσει κι εσείς, οποιοσδήποτε εμπνευσμένος στίχος διακεκριμένου Έλληνα ποιητή μπορεί να διανθίσει  άνετα οποιαδήποτε εμπνευσμένη ομιλία αδιάκριτου Έλληνα πολιτικού – δεν υπάρχουν εξάλλου πνευματικά δικαιώματα ούτε στο ένα είδος λόγου ούτε στο άλλο. Ειδικά, ομιλίες σοσιαλιστικού υπερρεαλισμού ή μεταμοντέρνου ρομαντισμού ή αυτόματης γραφής, μπορούν πάντα και ενσωματώνουν σχεδόν τα πάντα.

Θα έλεγα ότι το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να προσπαθήσω να σας προφυλάξω από κακοτοπιές, δηλ. να σας υποδείξω μερικούς στίχους, που είναι μεν μεγάλοι και πολυσήμαντοι, αλλά εσείς ΔΕΝ πρέπει να απευθύνετε ποτέ στους ψηφοφόρους σας, γιατί θα τους μπερδέψετε ακόμα περισσότερο:

* Από Ελύτη:

 Όπου και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί μου / όπου και να θολώνει ο νους σας / μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη… 

  • Από Καβάφη:

 Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος / για τα ωραία και τα μεγάλα έργα / η άδικη αυτή σου τύχη πάντα / ενθάρρυνσι κι επιτυχία να σε αρνείται…

ή

          …Δεν έχει πλοίο για σε δεν έχει οδό… 

  • Από Σεφέρη:

Στο μεταξύ η Ελλάδα ταξιδεύει / δεν ξέρουμε τίποτε, δεν ξέρουμε πως είμαστε ξέμπαρκοι όλοι εμείς… 

  • Από Σικελιανό:

Ηχείστε οι σάλπιγγες, καμπάνες βροντερές / δονείστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα / βογγείστε βούκινα πολέμου, οι ιερές / σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα! 

  • Από Κατσαρό:

Αντισταθείτε / σ’ αυτόν που χαιρετά απ’ την εξέδρα ώρες (…) σ’ όλους που γράφουν λόγους για την εποχή (…) στις κολακείες και τις ευχές τις τόσες υποκλίσεις / από γραφιάδες και δειλούς για τον σοφό αρχηγό τους… 

  • Από Παλαμά:

Οι λύκοι οι λύκοι! / Κι οι βοσκοί ανάξιοι, λύκοι κι οι σκύλοι, κι οι αντρείοι δειλοί / στης πολιτείας την μάντρα οι λύκοι! Παντού είναι λύκοι! 

  • Από Ρίτσο:

Και το καράβι βούλιαξε κι έσπασε το τιμόνι / και στου πελάγου τον βυθό πλανιέμαι τώρα μόνη / κι ακόμα μήτε να πνιγώ μήτε ν’ ανέβω πάνω / κάνω από κάπου να πιαστώ και φύκι μόνο πιάνω… 

  • Από Σολωμό:

Δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ κι αγαπημένε/ πάντοτε ευκολόπιστε και πάντα προδομένε… 

Θα καταλάβατε, ελπίζω, το πνεύμα μου – και μ’ αυτόν τον μπούσουλα, θα μπορέσετε να αποφύγετε και μόνος σας παρόμοιους σκόπελους, που πιθανόν θα συναντήσετε στην Ανθολογία σας.

Πάντως, για να μην είμαι τόσο αρνητική, σας παραθέτω άλλον ένα Ελύτη (που, θαρρώ, δεν τον έχει χρησιμοποιήσει κανένας πολιτικός ακόμα). Αυτόν, αν επιμένετε, χρησιμοποιείστε τον άφοβα, θα αρέσει, περιγράφει μοναδικά την κατάστασή μας: 

Όμορφη και παράξενη πατρίδα
Ωσάν αυτή που μου ‘λαχε δεν είδα 

Ρίχνει να πιάσει ψάρια /πιάνει φτερωτά
Στήνει στη γη καράβι /κήπο στα νερά 

Κλαίει φιλεί το χώμα / ξενιτεύεται
Μένει στους πέντε δρόμους  / αντρειεύεται 

Κάνει να πάρει πέτρα  / τηνε παρατά
Κάνει να τη σκαλίσει / βγάνει θάματα 

Μπαίνει σ’ ένα βαρκάκι  / πιάνει ωκεανούς
Ξεσηκωμούς γυρεύει /θέλει τύραννους 

Πέντε μεγάλους βγάνει / πάνω τους βαρεί
Να λείψουν απ’ τη μέση / τούς δοξολογεί.

 

Σας εύχομαι Καλή Επιτυχία στις εκλογές! 

Δική σας, 

Μαντάμ Σιλένα

Παυλίνα Παμπούδη

Η Παυλίνα Παμπούδη σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου (Ιστορία – Αρχαιολογία) και παρακολούθησε μαθήματα Μαθηματικών στη Φυσικομαθηματική Σχολή και ζωγραφικής στην Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα και στο κολέγιο Byahm Show School of Arts του Λονδίνου. Έχει εκδώσει μέχρι στιγμής 15 ποιητικές συλλογές, 3 βιβλία πεζογραφίας, περισσότερα από 40 βιβλία δήθεν για παιδιά και 31 μεταφράσεις λογοτεχνικών έργων. Επίσης, έχει κάνει 3 ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής, και έχει γράψει σενάρια για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, καθώς και πολλά τραγούδια.

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.